Δεν θα διαφωνήσει κανείς με τη διαπίστωση ότι η μείωση του κόστους παραγωγής και ιδίως το αρδευτικό κόστος είναι μεγάλο ζητούμενο για το αγροτικό κόσμο όλης της χώρας.

Η λύση για το πρόβλημα αυτό έχει να κάνει με τον εκσυγχρονισμό των αρδευτικών δικτύων που στις πλείστες των περιπτώσεων είναι πεπαλαιωμένα, με αποτέλεσμα να αλλάζει, να αυξάνει, το ενεργειακό κόστος της άρδευσης. Και προφανώς απαιτούνται επενδύσεις στο κομμάτι αυτό, με τη δημιουργία νέων κλειστών αρδευτικών δικτύων, που θα έχουν λιγότερες απώλειες σε νερό, θα γίνεται καλύτερη διαχείρισης του νερού και θα μειωθεί το ενεργειακό κόστος. Είναι όμως άλλο αυτό και άλλο να λένε στην Θεσσαλία ότι η εκτροπή του Αχελώου θα λύσει και αρδευτικό κόστος.

Για παράδειγμα, πρόσφατα στη Βουλή η βουλευτής Καρδίτσας της ΝΔ κα. Σκόνδρα είπε ότι «το αρδευτικό κόστος, στους αγρότες της Καρδίτσας, φτάνει μέχρι και τα 70 ευρώ/στρ.» και ζήτησε αποπεράτωση των έργων του Αχελώου. «Την ίδια στιγμή, που υπάρχει νερό να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες, όμως άλλο χύνεται στη θάλασσα, όπως του Αχελώου και άλλο χάνεται στο δρόμο μέχρι τα χωράφια, διότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα αρδευτικά έργα…» είπε χαρακτηριστικά η βουλευτής της Καρδίτσας, προδίδοντας όμως το που είναι το μείζον. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με το νερό που χάνεται στο δρόμο για το χωράφι και ας αφήσουμε το νερό που χύνεται στην θάλασσα. Γιατί ακόμη κι αν ο Αχελώος εκτρέπονταν, πάλι θα χάνονταν νερό στη διαδρομή… Άρα άλλο είναι αυτό που έχει προτεραιότητα.

Εφημερίδα “Συνείδηση”

sinidisi.gr