Για δυο μεγάλα έργα άρδευσης δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων.

Στη διάλυση των συμβάσεων με την ανάδοχο εταιρεία για το έργο της «Διώρυγας Αμφιλοχίας και σήραγγας Βάλτου για άρδευση-ύδρευση κοινοτήτων Επαρχίας Βάλτου» προχώρησε το Υπουργείο Υποδομών, αφού διαπίστωσε ότι αδυνατεί να συνεχίσει τις εργασίες και να ολοκληρώσει το έργο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και ένα χρόνο περίπου δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία εργασία από την πλευρά του αναδόχου, στον οποίο τα προηγούμενα χρόνια είχαν δοθεί από το Υπουργείο Υποδομών αλλεπάλληλες παρατάσεις.

Πρόκειται για άσχημη εξέλιξη αφού αφορά ένα πολύ σημαντικό έργο για το δυναμικό τομέα της αγροτικής παραγωγής στην ευρύτερη περιοχή του δήμου Αμφιλοχίας το οποίο, όμως, έχει μείνει χρονικά πολύ πίσω.

Εφόσον ολοκληρωθεί, με την κατασκευή αγωγού μεταφοράς νερού δυτικά του Αχελώου, αναμένεται να αρδεύσει πάνω από 100.000 στρέμματα και παράλληλα να υδρεύσει περιοχές του δήμου της Αμφιλοχίας.

Το έργο, για περισσότερα από 15 χρόνια καρκινοβατεί, καθώς η πρώτη σύμβασή του ανάγεται στο μακρινό 2006, στη συνέχεια υπήρξαν πολλά προβλήματα στη χρηματοδότησή του και το 2012  εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ.

Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα δεν κατέστη εφικτό να ολοκληρωθεί, παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν καταβληθεί στον ανάδοχο 8,5 εκατ. ευρώ για την σύμβαση που αφορά την «Αποπεράτωση Διώρυγας Αμφιλοχίας και σήραγγας Βάλτου για άρδευση-ύδρευση κοινοτήτων Επαρχίας Βάλτου» και 21, 1 εκατ. ευρώ όσον αφορά την «Ανακατασκευή Διώρυγας Δ1 και επέκταση διώρυγας Αμβρακίας – Αμφιλοχίας».

Μαθαίνουμε πάντως ότι το Υπουργείο Υποδομών προτίθεται να προκηρύξει τις υπολειπόμενες εργασίες των δύο συμβάσεων σε μια εργολαβία – σκούπα, έτσι ώστε το έργο να ολοκληρωθεί.

Να το δούμε….και να μη το πιστέψουμε!

Τα ίδια και χειρότερα, ωστόσο, ισχύουν και για το άλλο μεγάλο έργο. Το Φράγμα των Αχυρών, «σέρνεται» επί τρεις δεκαετίες.

Το έργο ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1990. Δυστυχώς, η πρώτη εταιρία που ανέλαβε το έργο πτώχευσε έχοντας προχωρήσει το 10% περίπου του έργου.

Η επαναδημοπράτησησή του έγινε το Δεκέμβριο του 2006, με εθνικούς πόρους. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες χρηματοδοτήσεις, εργολαβίες που για διάφορους λόγους σταματούσαν, υπουργικές και όχι μόνο επισκέψεις στο έργο και διαβεβαιώσεις για την επίλυση των προβλημάτων και την ολοκλήρωση επιτέλους του έργου.

Την ίδια στιγμή, γνωστή είναι η κατάσταση με τους ΤΟΕΒ, γνωστό και το ότι υπάρχουν αμέτρητα στρέμματα, ακόμη και δίπλα σε λίμνες και ποτάμια, που δεν αρδεύονται.

Ελπίζουμε, το Υποδομών, που δείχνει να έχει επιτέλους τη διάθεση να ασχοληθεί με το έργο της «Διώρυγας Αμφιλοχίας και σήραγγας Βάλτου», να στρέψει το βλέμμα και στα Αχυρά.

Και μακάρι να κάνει τη διαφορά!