Η απόφαση της κυβερνήσεως να επιδοτήσει την αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων με 100 εκατομμύρια ευρώ σε πρώτη φάση, συγκαλύπτει όπως και πολλές άλλες διεργασίες με εξωτερική υποκίνηση ενώ παράλληλα αποκαλύπτει την αντίληψη του συστήματος για το υπόδειγμα ανάπτυξης.

Ασφαλώς, η χρήση ηλεκτρικής ενέργειες αντί ορυκτών καυσίμων είναι φιλική επιλογή για το περιβάλλον. Η εξαγγελία όμως για την επιδότηση και τα οφέλη που θα παραχωρήσει το ελληνικό κράτος προς τους μελλοντικούς αγοραστές είναι μια κίνηση στήριξης της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. Το ποσό των 27.000 ευρώ που κοστίζει ένα μάλλον μικρό αυτοκίνητο που προορίζεται για την κάλυψη των αναγκών της μέσης οικογενείας, θα κατευθυνθεί κατά μέγα μέρος εις χείρας βιομηχανιών της Ευρώπης.

Το ερώτημα λοιπόν, που προκύπτει και έντονα αναπαριστά την πραγματικότητα της οικονομίας είναι γιατί ο πρωθυπουργός, επέλεξε να πραγματοποιήσει τις ανακοινώσεις του, δίπλα στο υπόδειγμα ηλεκτρικού αυτοκινήτου που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του '70 στη Σύρο ενώ πριμοδοτεί άλλα πολύ μεταγενέστερα βιομηχανικά προϊόντα της αλλοδαπής.

Στο διάστημα που μεσολάβησε, η ελληνική επινοητικότητα δημιούργησε δεκάδες πρότυπα αυτοκίνητα που μπορούν κινηθούν με ηλεκτρική και άλλες μορφές ενεργειών. Αυτοκίνητα από ερευνητικές ομάδες, πανεπιστημίων, εργαστηρίων, ιδιωτών που εύκολα θα μπορούσαν να περάσουν σε παραγωγή και να προσφέρουν φτηνότερα, προσβάσιμα αυτοκίνητα και ταυτόχρονα μια υποδειγματική ανάπτυξη για την ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία, που διαθέτει ιδέες, πρόσωπα, καταναλωτές αλλά όχι κεφάλαια και βούληση.

Αντί της επιλογής μιας ανασυγκρότησης της εγχώριας βιομηχανίας και της άμεσης αντιμετώπισης τόσων μεγάλων προβλημάτων όπως η ανεργία, η κάλυψη των αναγκών φτωχότερων στρωμάτων, η πολλαπλή ανάπτυξη τεχνολογία, η αξιοποίηση του πλούτου που θα παραμείνει στον τόπο, επιλέγεται ή πιο πιθανόν διατάσσεται  η επιδότηση της πανάκριβης ξένης τεχνολογίας και η ηλεκτρική ενέργεια που θα έπρεπε να γίνει κτήμα των αδυνάτων έρχεται να ενισχύσει τους δυνατούς.

Η στρατηγική της Ε.Ε που διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας και την κατέστησε έρμαιο μόνον των υπηρεσιών, είναι παρούσα σε αυτή  την απόφαση.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε το αυτοκίνητο,πρότυπο της ευρηματικότητας που κατασκευάστηκε σε μια εποχή διεθνούς ύφεσης προκειμένου να αντιμετωπίσει το ενεργειακό πρόβλημα, για να μας πει ότι και μεις το σκεφτήκαμε αλλά τώρα ας αγοράσουμε τα ακριβά των άλλων αφού δεν μπορούμε να τα φτιάξουμε. Μόνο που δεν μπήκε στο κόπο να εξηγήσει γιατί δεν μπορούμε. και αυτός όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, απολογητές του νοσηρού ευρωπαϊσμού.

Ούτε ένας από τους εκπροσώπους του τύπου αλήθεια, δεν αναρωτήθηκε ποιος είναι ο λόγος που σήμερα δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πριν πενήντα χρόνια με πολύ χειρότερες τεχνολογικές ευκολίες;

Οι προδιαγραφές των μεγάλων βιομηχανιών αυτοκινήτου, των ίδιων που ακόμα δεν έχουν πληρώσει για την μαζική παραπλάνηση των καταναλωτών στο ζήτημα των κινητήρων, πριν ξεκινήσουν την παραγωγή τους γνωρίζουν τα όρια των πωλήσεων. Πάνω σε αυτές διαμορφώνεται η πολιτικής της Ε.Ε και των κυβερνήσεων των κρατών μελών που παίζουν τον ρόλο του τοπικού επιτηρητή αποφάσεων.

Όσοι ακόμα δεν γνωρίζετε για ποιο λόγο μεταναστεύουν τα Ελληνόπουλα, ίσως μετά την εξαγγελία επιδότησης του οικολογικά ευαίσθητου πρωθυπουργού να το ξανασκεφτείτε.

*Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας είναι Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου

pronews.gr