Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λιγούρα αποτελεί ένδειξη υποκείμενου προβλήματος υγείας που δεν έχει εκδηλωθεί με άλλα συμπτώματα.

- Νερό

Η συνεχής και έντονη επιθυμία για νερό αποτελεί τυπική ένδειξη διαβήτη. Στην περίπτωση αυτή, η δίψα δεν εκδηλώνεται μόνο μετά από τη γυμναστική ή άλλου τύπου σωματική καταπόνηση και επακόλουθη εφίδρωση και συνδυάζεται σχεδόν πάντα με τη συχνοουρία. Στα άτομα με διαβήτη, τα επίπεδα σακχάρου είναι πολύ ανεβασμένα, με αποτέλεσμα τα νεφρά να υπερλειτουργούν ώστε να φιλτράρουν και να απομακρύνουν την περιττή ποσότητα. Όταν αυτό δεν καθίσταται δυνατό, η επιπλέον ποσότητα σακχάρων μεταφέρεται στα ούρα κι έτσι οι επισκέψεις στην τουαλέτα γίνονται πιο συχνές, ξεκινώντας έναν φαύλο κύκλο αφυδάτωσης και ενυδάτωσης του οργανισμού.

- Αλάτι

Η έντονη επιθυμία για αλμυρά φαγητά και σνακ μπορεί να υποδεικνύει τη λεγόμενη νόσο του Άντισον (Addison’s disease), πάθηση στην οποία οι επινεφρίδιοι αδένες (οι οποίοι βρίσκονται ακριβώς επάνω από τα νεφρά) δεν παράγουν επαρκή ποσότητα αναγκαίων ορμονών, όπως η κορτιζόλη, η οποία βοηθά τον οργανισμό να ανταποκρίνεται στο στρες, και η αλδοστερόνη, η οποία συμβάλλει στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η νόσος του Άντισον συνοδεύεται από σοβαρές κρίσεις υπότασης.

- Πάγος

Ορισμένες μελέτες έχουν συνδέσει τη «λιγούρα» για πάγο με την έλλειψη σιδήρου. Μία εξ αυτών, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Medical Hypotheses, αναφέρει ότι ο πάγος ενισχύει τη ροή αίματος προς τον εγκέφαλο ώστε να αντιμετωπιστεί η αδυναμία και η νωθρότητα που προκαλεί η έλλειψη σιδήρου.