Πηγή εικόνας: Θ.Μ. Πολίτη, Ρίζα Αγρινιωτών, τεύχος 77-78 (2010), σελ. 16.

Του Λίνου Υφαντή,

Η έννοια του τουρισμού παλαιότερα δεν ήταν ίδια με τη σημερινή. Έως τα τέλη του 19ου αιώνα στην σημερινή κατηγορία του τουρισμού μπορούμε να κατατάξουμε τους περιηγητές. Αυτό βέβαια αφορούσε τους εισερχόμενους επισκέπτες από το εξωτερικό στην Ελλάδα, οι οποίοι έρχονταν είτε από αγάπη προς τα κλασσικά ιδεώδη είτε για ιδιοτελείς σκοπούς.

Από τις αρχές του ’20 άρχισε να αναπτύσσεται ένα κίνημα εσωτερικού τουρισμού. Ένα βασικό ρεύμα ήταν προς ιαματικά λουτρά και πηγές. Ένα άλλο όμως αναδυόμενο είχε όμως καθαρά χαρακτήρα φυσιολατρικό και πορεύονταν από μεγαλοαστικά κοινωνικά στρώματα, που είχαν τα κοινωνικά μέσα να το κάνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο “Οδοιπορικός σύνδεσμος των Αθηνών” που ιδρύθηκε το 1921  από μια ελίτ συγγραφέων και λογίων της εποχής. Ακολούθησε ο Ορειβατικός Σύνδεσμος το 1927 και η Ελληνική Λέσχη περιηγήσεων και αυτοκινήτου.

Προσπάθειες τέτοιου τύπου στόχευαν περισσότερο στο βουνό προκειμένου να αποφευχθεί το ζεστό ελληνικό καλοκαίρι. Υπήρχαν όμως και “ιδεολογικοί” λόγοι που είχαν να κάνουν με την επανασύνδεση της νεοαστικής ελίτ με την ελληνική ύπαιθρο και το αστικό περιβάλλον.

Ίσως σε αυτή την τάση μπορούμε να κατατάξουμε τη φωτογραφία της εποχής. Οι Αγρινιώτες παραθεριστές που εμφανίζονται είναι μεσαίων και μεγάλων υψηλών κοινωνικών στρωμάτων.

Πρώτη σειρά από αριστερά διακρίνονται:

Αλέκος Κασάρας ( κτηματίας), Κυριάκος Σουμέλης με τη φουστανέλα ( έμπορος), Αγαμέμνων Πολίτης (δημόσιος υπάλληλος-συγγραφέας), Ουρανία Λαδά-Πολίτου (δασκάλα), Οικογένεια Σκαβάρα ( ξυλεμπόρου), Σοχωρίτης, Μαρνέζος ( μικροί), Ερμίνα Τζωρτζοπούλου ( ιατρού).

Δεύτερη  σειρά και παραπίσω:

Ιπποκράτης Σκοτίδας (μικρός), Ευθύμιος Καμποσιώρας (μικρός όρθιος, μετέπειτα ζωγράφος), Γεώργιος Καμποσιώρας ( Αλευρέμπορος), Χρήστος Σκορδόπουλος ( μικρός), Βασιλική Μουρλή μετέπειτα σύζυγος του συμβολαιογράφου Κ. Μέντζου, Μακρυκώστας ( καπνέμπορος), Νίκος Σκορδόπουλος όρθιος (έμπορος).

Επίσης στην ίδια σειρά πέρα από μικρούς διακρίνονται: Χρήστος Στεφάνου (έμπορος βαριάς ξυλείας), Αθανάσιος Τσίρκας (οδοντίατρος), Αθανάσιος Ξηροτσόπανος ( τραπεζικός), Πλάτων Τζωρτζόπουλος (ιατρός-αφροδισιολόγος), Φώτιος Στρανομίτης ( Ιδιοκτήτης Ξενοδοχείου Ύπνου στο Αγρίνιο). Στο κάρο πίσω δεξιά διακρίνεται ο Σπύρος Μπουρλής.

Η φωτογραφία τραβήχθηκε την εποχή του Μεσοπολέμου στα Καραμανέικα του Αγίου Βλασίου της σημερινής Δ.Ε. Παρακαμπυλίων του Δήμου Αγρινίου. Είναι ίσως σημαδιακή για το πως νοούνταν ο τουρισμός εκείνη την εποχή. Τις ανέμελες αυτές στιγμές διαδέχθηκαν έκτοτε εκείνες των τυποποιημένων διακοπών που όλες οι μετέπειτα γενιές γνωρίσαμε.

Πηγές:

Εικόνα και ονόματα: Θ.Μ. Πολίτη, Ρίζα Αγρινιωτών, τεύχος 77-78 (2010), σελ. 16.
Βλάχος, Άγγελος (2013, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)), Τουριστική ανάπτυξη και δημόσιες πολιτικές στη Σύγχρονη Ελλάδα (1914-1950): η ανάδυση ενός νεοτερικού φαινομένου.

agrinionews.gr