Μπορείς να φανταστείς ένα μέλλον όπου τα παιδιά δεν θα γνωρίζουν τι είναι το χιόνι; Όσο περίεργο και αν ακούγεται ένα μέλλον χωρίς εποχές, με ξηρασία, μαζικές εξαφανίσεις ειδών και πόλεις που πνίγονται, δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να συμβεί.
Το 2020, η χρονιά που κάποτε φάνταζε ως ένα μακρινό μέλλον έφτασε και τώρα έχουμε κληθεί να κάνουμε τους απολογισμούς μας και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Μπορούμε και προλαβαίνουμε, αρκεί να αναλάβουμε δράση άμεσα.
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός πριν μερικές ημέρες επιβεβαίωσε πως το 2019 ήταν η δεύτερη θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ και η θερμότερη χρονιά της πενταετίας. Από το 1980 και μετά, η κάθε δεκαετία είναι θερμότερη της προηγούμενης και δυστυχώς αυτή η τάση δεν θα αλλάξει εξαιτίας του επιπέδου της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου που παγιδεύονται μέσα στην ατμόσφαιρα. Συνεπώς, μέσα στα επόμενα χρόνια καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε «θερμικές εισβολές», οι οποίες θα οδηγήσουν σε μία σειρά από κλιματικές ανωμαλίες, όπως ήδη παρατηρούνται σε ολόκληρο τον κόσμο και παρουσιάζονται από το Εθνικό Κέντρο Περιβαλλοντικής Πληροφόρησης (NOAA) των ΗΠΑ.
Κλιματική κρίση ή όπλα μαζικής καταστροφής;
Η κλιματική κρίση είναι μία πραγματικότητα και αν δεν την αναχαιτίσουμε μέσα στα επόμενα χρόνια, θα απειλήσει όλα όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα και αποτελούν τα θεμέλια της ίδιας μας της ζωής. Για αυτόν τον λόγο, αποτελεί μία από τις κορυφαίες ανησυχίες της επόμενης δεκαετίας. Λίγες μέρες πριν από τη φετινή σύνοδο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημοσίευσε την ετήσια έκθεσή του με τους κινδύνους της επόμενης δεκαετίας (Global Risks Report 2020). Για πρώτη φορά στην ιστορία της έκθεσης, οι περιβαλλοντικές απειλές αναγνωρίζονται ως ένα από τα μεγαλύτερα ρίσκα για την ανθρωπότητα και με οικονομικούς όρους.
Σήμερα βρισκόμαστε μόλις 1.1°C πάνω από τη μέση θερμοκρασία από τα προ-βιομηχανικής εποχής επίπεδα και η ανθρωπότητα έχει γίνει μάρτυρας πρωτοφανών ακραίων καιρικών φαινομένων και φυσικών καταστροφών. Την ίδια στιγμή που οι προειδοποιήσεις κάνουν λόγο για αύξηση της θερμοκρασίας άνω των 3°C μέχρι το τέλος του αιώνα.
«Για να παραμείνουμε στο ασφαλές όριο του 1,5 βαθμού θα πρέπει να τερματιστούν οι νέες ανθρακικές μονάδες και οι μέγιστες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2020, να μειωθούν στο μισό οι παγκόσμιες εκπομπές μέχρι το 2030 και να επιτευχθεί μία κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Στο ενδιάμεσο θα πρέπει να ορίσουμε συγκεκριμένες δράσεις προσαρμογής, οι οποίες θα ελαχιστοποιήσουν την ευπάθεια στην αλλαγή κλίματος για τον άνθρωπο και τη φύση», δήλωσε ο Manuel Pulgar-Vidal, επικεφαλής του διεθνούς WWF σε θέματα κλιματικής αλλαγής και ενέργειας.
Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που θα συζητήσουν οι πολιτικοί ηγέτες και η επιχειρηματική ελίτ στο χιονισμένο Νταβός είναι ένα ακόμα καμπανάκι. Πριν ξεχάσουμε τι είναι το χιόνι θα πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση του πλανήτη και του ανθρώπου. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν το 2020 με ορίζοντα τη Διεθνή Σύνοδο για τη Βιοποικιλότητα (COP15) τον Οκτώβριο στην Κίνα και τη Διάσκεψη για το Κλίμα (COP26) τον Νοέμβρη στην Γλασκόβη είναι αυτές που θα δεσμεύσουν το μέλλον μας τα χρόνια που έρχονται.
Μαριάννα Πλωμαρίτη
