Με επιστολή που απέστειλε προς τους 13 Περιφερειάρχες της χώρας, ο κ. Βορίδης ζητά την αρωγή τους στη σύνταξη μελετών διαχείρισης βοσκήσιμων γαιών μέσω της σύναψης Προγραμματικών Συμβάσεων μεταξύ του Υπουργείου και των Περιφερειών.
- Η συγκεκριμένη κίνηση του Υπουργού στοχεύει στη βιώσιμη ανάπτυξη της κτηνοτροφίας μέσα από τη μείωση του κόστους παραγωγής και την αύξηση επιλέξιμων εκτάσεων καθώς και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος με την ορθολογική χρήση των βοσκοτόπων.
Παράλληλα, αποσκοπεί στον εκσυγχρονισμό του αγροτικού χάρτη της χώρας και διασφαλίζει τα συμφέροντα της πατρίδας μας στο ευρωπαϊκό πεδίο προς όφελος των κτηνοτρόφων και του συνόλου της ελληνικής αγροτικής παραγωγής.
Ιστορικό
Υπενθυμίσουμε ότι στην ΚΥΑ που εξεδόθη την άνοιξη του 2015, η πολιτεία «ξέχασε» να εντάξει τις ποώδεις, φρυγανώδεις και ξυλώδεις εκτάσεις, με αποτέλεσμα τα ¾ των βοσκοτόπων του νομού Αιτωλοακαρνανίας να μείνουν εκτός, έδωσε δε προτεραιότητα στα αγροπεριβαλλοντικά, κατά τρόπο που να μένουν εκτός βασικής ενίσχυσης χιλιάδες κτηνοτρόφοι. Ανάλογη η κατάσταση και για τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.
Η Ένωση Αγρινίου, που ηγήθηκε τότε της προσπάθειας για να μη χαθούν τελικά τα δικαιώματα σε εκατοντάδες κτηνοτρόφους που η σύνδεση του ζωικού κεφαλαίου με τις επιλέξιμες εκτάσεις βοσκοτόπων τους έθετε αυτομάτως εκτός πληρωμών, από την πρώτη στιγμή παρακολουθούσε τις εξελίξεις και με σειρά παρεμβάσεις πίεζε για τον εξορθολογισμό του συστήματος και τη σωστή, δίκαιη και βασισμένη σε πραγματικά μεγέθη κατανομή, που θα διασφαλίζει το εισόδημα των παραγωγών και τη βιωσιμότητα της κτηνοτροφίας στην Αιτωλοακαρνανία.
Οι προκλήσεις σήμερα
Το ζητούμενο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η τυπική προσαρμογή στις ευρωπαϊκές επιταγές, ούτε και η απαλλαγή από την εικονική πραγματικότητα των όποιων «τεχνικών λύσεων» εφευρέθηκαν κατά το πρόσφατο παρελθόν, δημιουργώντας σύγχυση μόνο και πρόσθετη ταλαιπωρία για τους παραγωγούς.
- Σε κάθε περίπτωση, επιλογές τύπου «τεχνικής λύσης», όπως αυτές δηλαδή που εικονικά εμφάνιζαν κοπάδια από την Αιτωλοακαρνανία να βόσκουν στον Έβρο και από την Ήπειρο να βόσκουν στην Πελοπόννησο (…εμφάνιζαν δηλαδή τα ζώα να διανύουν το πρωί εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα για να βοσκήσουν και…με υπερηχητικές ταχύτητες να επιστρέφουν στο μαντρί το βράδυ!!!), δεν μπορεί και δεν πρέπει ούτε σαν σκέψη να εμφανιστούν ξανά.
Τα Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης, όπως πολύ σωστά αποτυπώθηκε στη σχετική ΚΥΑ με την οποία καθορίστηκαν οι προδιαγραφές και του περιεχόμενό τους, θα πρέπει να ρυθμίζουν συνολικά και με διαφανή και επιστημονικό τρόπο το χρονίζον θέμα της αειφορική διαχείρισης των βοσκήσιμων γαιών σε όλους τους Δήμους της χώρας, όπου ασκείται εκτατικής και ημιεκτατική κτηνοτροφία, προς όφελος τόσο της βιώσιμης ανάπτυξης της κτηνοτροφίας όσο και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας, του τοπίου καθώς και των δασικών και λιβαδικών πόρων της χώρας.
Τα ΔΣΒ πρέπει πράγματι να αποτελέσουν τον θεμελιώδη λίθο για την αειφορική διαχείριση των βοσκήσιμων γαιών και να γίνουν το εργαλείο που για δεκαετίες απουσίαζε για το ορθολογικό, ολοκληρωμένο και αποκεντρωμένο σχεδιασμό.
