γράφει ο Σπύρος Τάγκας
Την ίδια, ακριβώς, ώρα, που ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν βγάζει (δια των καιρικών οχλήσεων) τα ερευνητικά σκάφη του στην Αν. Μεσόγειο ή και νότια της Κρήτης, ώστε, να νομιμοποιήσει πλαγίως το παράνομο σύμφωνο (sic), μεταξύ της χώρας του και της Λιβύης και, επέκεινα, να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα∙ την ίδια, ακριβώς ώρα (που πάλι), ο Ερντογάν αμφισβητεί ευθέως γνωστές χερσαίες συνοριογραμμές στη Συρία του Άσαντ και απειλεί κουνώντας επιδεικτικά το δάκτυλο (ακόμη και στον Ρωσικό παράγοντα του παιγνίου) με μεγαλύτερη διείσδυση στην περιοχή -γιατί άλλο άραγε;-, παρά για λόγους ασφάλειας των Στρατευμάτων του∙ οι Έλληνες υπεύθυνοι επί αυτών - τούτων των κρίσιμων θεμάτων φέρονται να βρίσκονται σε λίαν επικίνδυνη σύγχυση, καίτοι δεν μπορούν (όπως, άλλωστε, ομολογούν δημοσίως και οι ίδιοι), να διαχειριστούν τα θέματα των χαρτοφυλακίων που μας αφορούν ούτε καν σε απλό επικοινωνιακό επίπεδο…
Άλλα λέγει δημοσίως την μία ημέρα ο αρμόδιος υπουργός επί της Εθνικής μας Άμυνας και άλλα, φευ, απαντά (επί του ίδιου μείζονος θέματος) την αμέσως επόμενη ο αρμόδιος υπουργός μας επί των Εξωτερικών. Άλλο «δελτίο καιρού» είχε και παρουσίασε στο φιλοθεάμων κοινό ο υπουργός της Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος και άλλο «δελτίο καιρού» -κάπως έκτακτο και με πολύ χαμηλά βαρομετρικά-, παρουσίασε ο υπουργός των Εξωτερικών μας Ν. Δένδιας. «Κατευναστικός» στις προκλητικές προβοκάτσιες και τουρκικές σκοπιμότητες (για την φετινή μη ένταση στα Ίμια) ο ένας, «σκληρός» και «περήφανος» -σα να μη συζητείται τίποτε-, στις κουβέντες του ο άλλος. Η διαφορά πολιτικής είναι καταφανής∙ και, αν όντως, έτσι υπερασπίζεται ο ένας τα καθέκαστα του άλλου δημόσια, μπορούμε με ενάργεια να εκτιμήσουμε τι μπορεί να συμβαίνει «από πίσω»…
Το, κυρίως ειπείν, θέμα, λοιπόν, είναι ό,τι αυτή – τούτη η πολυγλωσσία και σύγχυση που καταγράφεται στις «ελληνικές γραμμές» είναι γνήσιο επακόλουθο, ήγουν αποτέλεσμα της έλλειψης κεντρικής Στρατηγικής και σχεδιασμού που θα συνέχουν, άρα, τις αρχές και τις θέσεις απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις ή αλλιώς πως –ποδοσφαιρικά που έχουμε κι αυτό το χάος, άσχημες «κατεβασιές» της γείτονος χώρας. Και αυτό δεν είναι απλώς ένα ή άλλο ένα πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής, αλλά, ο πυρήνας μιας επικίνδυνης κατάστασης που υφίσταται διαχρονικά και, το χειρότερο, δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα για να αλλάξει…
Ενώ οι Τούρκοι, λοιπόν, είναι εκείνοι που λόγω των κατάφορων παραβιάσεων τους και της εκνευριστικής προκλητικότητας και επιθετικότητας έπρεπε να βρίσκονται μονίμως εκτεθειμένοι και, μες τα πολλά - πολλά να μπερδεύουν τουρκιστί τα λόγια τους, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο : πιανόμαστε εμείς μονίμως οφσάιντ γιατί η άμυνα της ομάδας δεν μπορεί να συνεννοηθεί μεταξύ της. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν κ.κ. Υπουργοί ακόμη και Πρωθυπουργοί οι πολιτειακοί και πολιτικοί θεσμοί. Γι’ αυτό υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας, γι’ αυτό υπάρχει το ΚΥΣΕΑ, γι’ αυτό υπάρχει ακόμη – ακόμη και το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών. Για να συνεδριάζουν και να διορθώνουν δίδοντας εκ νέου μια αξιόμαχη «γραμμή» και όχι για να βαυκαλίζονται ματαίως (και όσο επίσημα γίνεται) μπροστά στα μάτια των απογοητευμένων οπαδών…
*Matrix24
