Αυτή είναι η πρώτη μας τυπογραφική προσπάθεια. Η ιδέα των δασκάλων μας ενθουσίασε και ιδού το πρώτο πρωτο…σέλιδο!!!Δημοσιογράφοι δεν είμαστε (τουλάχιστον ακόμα)αλλά με λίγη προσπάθεια κι ακόμα περισσότερο χιούμορ, δεν αποκλείεται να γίνουμε. Μιας λοιπόν και δεν έχουμε την απαιτούμενη πείρα και γνώση, ζητήσαμε σ’ αυτήν την πρώτη μας εκδοτική απόπειρα τη βοήθεια και την καθοδήγηση των δασκάλων μας.

Σκοπός μας είναι στο μέλλον να μειώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τη βοήθειά τους και να στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις, γνώσεις, δημιουργικότητα και … φαντασία, κυκλοφορώντας ένα έντυπο από παιδιά για παιδιά αλλά και για …μεγάλα παιδιά.

Τα θέματα που θα μας απασχολήσουν στο … ταξίδι μας αυτό θα πηγάζουν από τη σχολική μας ζωή, θα αναφέρονται επίσης στην τοπική μας ιστορία, στα ήθη και τα έθιμά μας και σε προβλήματα του τόπου μας. Θα καλύπτουν επετείουςκι εκδηλώσεις κι ο,τιδήποτε άλλο εμπίπτει στα ενδιαφέροντά μας.

Ζητάμε επομένως την κατανόησή σας κι ελπίζουμε στην επόμενη έκδοσή μας να σας καταπλήξουμε ακόμα περισσότερο

Όταν κοιτάς από ψηλά

-ανοιχτή επιστολή των μαθητών του 1^ου Δημοτικού Σχολείου-

Συντακτική ομάδα Ε’ τάξης

Όπως λέει και το πολύ ωραίο αυτό τραγούδι: «όταν κοιτάς από ψηλά,μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά». Τι συμβαίνει όμως όταν κοιτάς από κοντά; Παραμένει ο κόσμος ζωγραφιά ή αρχίζουν να εμφανίζονται οι ατέλειές του; Μάλλον το δεύτερο. Έτσι λοιπόν κι εμείς τα μικρά παιδιά, που ζούμε στο Αιτωλικό καθημερινά και το βλέπουμε από κοντά κι όχι από ψηλά, έχουμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω:

Α) Για μας τα παιδιά δεν υπάρχει πουθενά ένας ασφαλής και καλά οργανωμένος χώρος παιχνιδιού. Η παιδική χαρά που υπάρχει δίπλα

στο σχολείο μας είναι κατεστραμ-μένη και από χρόνια εγκαταλε-λειμμένη. Έτσι πολλές φορές αναγκαζόμαστε να παίζουμε στους δρόμους ή να μένουμε στα σπίτια μας και ν’ ασχολούμαστε με ηλεκ-τρονικά παιχνίδια.

Β) Δεν υπάρχει ακόμα στο Αιτωλικό ένας πεζόδρομος, στον οποίο θα μπορούσαμε τόσο εμείς τα μικρά παιδιά όσο και οι μεγάλοι να περπατάμε ξέγνοιαστα και με ασφάλεια. Ένας τέτοιος πεζό-δρομος θα μπορούσε να ήταν για παράδειγμα ο κεντρικός δρόμος του νησιού, που σήμερα είναι μονής κατεύθυνσης και συνήθως γεμάτος με παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Γ) Θα θέλαμε επίσης ο δρόμος μπροστά από το σχολείο μας το πρωί που πηγαίνουμε σ’ αυτό και το μεσημέρι που σχολάμε να μετα-τρέπεται για τη δική μας ευκολία και ασφάλεια, σε περιστασιακό πεζόδρομο.

Δ) Το σχολείο μας έχει πολύ μικρή αυλή και στα διαλείμματα δεν χωράμε όλα τα παιδιά να παίξουμε. Πίσω απ’ το σχολείο όμως υπάρχει ένας ακάλυπτος κι ανεκμετάλλευτος χώρος τον οποίο και θα θέλαμε να μας παραχω-ρήσει ο Δήμος για να μεγαλώσει το προαύλιό μας.

Με εκτίμηση οι μαθητές της Ε’ τάξης

 Το σχολείο μας

Το Αιτωλικό μοιάζει με νησάκι που αγκυροβόλησε στα νερά της λιμνοθάλασσας. Στην πόλη λειτουργούν δύο Νηπιαγωγεία, τρία Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσιο και Λύκειο.

  Το 1^ο Δημοτικό στεγάζεται σ’ ένα κτίριο, που βρίσκεται στην ΝΔ πλευρά του νησιού. Είναι δωρεά του Έλληνα Τραπεζίτη, πολιτικού και εθνικού ευεργέτη, Ανδρέα Συγγρού.

  Είναι νεοκλασικό κτίριο χτισμένο στις αρχές του 19^ου αι. πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Δ. Καλλία, ο οποίος εμπνεύστηκε από τα σχέδια του Πολυτεχνείου και γι’ αυτό όλα τα σχολεία αυτά (πάνω από 400 σε όλη την Ελλάδα) ονομάζονταν και «μικρά Πολυτεχνεία».

  Το κτίριο έχει σπουδαία ιστορία. Σ’ αυτό όπως είναι φυσικό έχουν διδαχτεί πολλές γενιές Αιτωλικιωτών κι απ’ αυτό αποφοίτησαν συντοπίτες μας που αργότερα προόδευσαν στα Γράμματα και στις Τέχνες όπως ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος….

  Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής οι κατακτητές το χρησιμο-ποίησαν ως χώρο συγκέντρωσης του άμαχου πληθυσμού. Είχαν κλείσει μέσα σ’ αυτό γυναικόπαιδα με την απειλή της εκτέλεσης. Στον παλιό μαντρότοιχο της αυλής του υπήρχαν τρύπες από τις σφαίρες τους.

  Στη δεκαετία του ’60 στο σχολείο προσφέρονταν συσσίτιο που μοιρά-ζονταν στα φτωχά παιδιά, γάλα σκόνη και κίτρινο τυρί.

 Παλαιότερα, πριν τις επιχωματώσεις η θάλασσα έβρεχε τη νότια και δυτική πλευρά του., ιδίως το χειμώνα με τις ‘‘μπασές’’. Σήμερα στο σχολείο φοιτούν 130 και πλέον παιδιά και λειτουργεί ως 8θέσιο.

  Έχει χαρακτηριστεί από το Υπ. Πολιτισμού ως «διατηρητέο» και η οποιαδήποτε παρέμβαση από άποψη αισθητικής ελέγχεται από την αρμόδια Υπηρεσία.

  Τελειώνοντας θα λέγαμε ότι το 1^ο Δημοτικό Σχολείο είναι ένα από τα κτίρια «στολίδια» του Αιτωλικού.

 Συντακτική ομάδα: Στ’ 2

Προβλήματα της πόλης μας  – Αδέσποτα Ζώα

Τα αδέσποτα ζώα, σκύλοι και γάτες είναι πλέον μια πραγματικότητα στις αστικές περιοχές της χώρας μας.

Η κατάσταση αυτή είναι αρκετά πολύπλοκη και απαιτεί μια ευαίσθητη και προσεκτική προσέγγιση.

Αιτία του προβλήματος είναι η ασυνειδησία κάποιων οι οποίοι εγκαταλείπουν αβοήθητα ζώα στους δρόμους είτε γιατί δεν έχουν τον τρόπο (οικονομικά περισσότερο) να τα φροντίζουν άλλο, είτε γιατί βαρέθηκαν και κουράστηκαν από τη φροντίδα τους, είτε γιατί τα χρησιμοποίησαν όσο τα είχαν ανάγκη χωρίς να δεθούν συναισθηματικά μαζί τους και μετά τα εγκατέλειψαν

π.χ. κυνηγοί .

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γεμίσει η πόλη αδέσποτα ζώα τα οποία πολλαπλα-σιάζονται γιατί δεν είναι στειρωμένα και κυκλοφορούν χωρίς να είναι εμβολιασμένα με κίνδυνο να μεταδώσουν ασθένειες.

Αυτά τα ζώα είναι εκτεθειμένα σε όλες τις καιρικές συνθήκες κρύο, βροχή, καύσωνας. Πεινούν, διψούν και δεν έχουν στέγη. Γι’ αυτό πολλές φορές γίνονται επικίνδυνα, αφού γίνονται επιθετικά προς τους ανθρώπους.

Έτσι στην πόλη έχουν διχαστεί. Από τη μια οι φιλόζωοι που ανησυχούν γι’ αυτά κι απ’ την άλλη πολίτες που φοβούνται…

Όλοι όμως συμφωνούν πως είναι πρόβλημα και ζητούν άμεση λύση του, την οποία πρέπει να δώσει ο Δήμος. Εμείς προτείνουμε:

4Να περιοριστούν σε ειδικούς χώρους όπου θα έχουν φροντίδα και αγάπη.

4Να στειρωθούν και να εμβολιαστούν.

4Να τιμωρούνται αυστηρά αυτοί που τα εγκαταλείπουν κι αυτοί που τα βασανίζουν.

4Όσοι θέλουν ζώα σπίτι τους να μην αγοράζουν από petshop  αλλά να υιοθετούν αδέσποτα.

4Πάνω απ’ όλα όμως πριν πάρουμε αυτή την απόφαση πρέπει να σκεφτούμε αν μπορούμε να τα φροντίζουμε για πάντα ένα ακόμα μέλος της οικογένειάς μας και φυσικά να μην αποφασίζουμε λόγω «μόδας».

Συντακτική ομάδα: Στ’ 2

Η σχολική τσάνταε’ τάξη

Τα παιδιά ακολουθώντας πιστά τις προσταγές των δασκάλων τους αλλά και του εκπαιδευτικού μας συστήματος, γεμίζουν τις τσάντες τους καθημερινά με βιβλία, τετράδια και υλικά για τις σχολικές δραστηριότητές τους. Κατόπιν τις φορτώνονται στους αδύναμους ώμους τους, συχνά γέρνοντας το σώμα τους προς τα μπροστά για να αντέξουν το βάρος. Πολλά μάλιστα διαμαρτύρονται για πόνους στην πλάτη ή τη μέση απ’ αυτό το κουβάλημα.

Προκειμένου να βελτιώσουμε αυτή την κατάσταση καλό θα είναι να ακολουθήσουμε τις οδηγίες που ακολουθούν:

Γεμίζοντας την τσάντα

4Η σχολική τσάντα ενός παιδιού δεν πρέπει να ζυγίζει περισσότερο από το 10% του σωματικού του βάρους. Αυτό σημαίνει πως ένας μαθητής με σωματικό βάρος 50 κιλά δεν πρέπει να κουβαλάει τσάντα βαρύτερη από 5 κιλά.

4Τοποθετήστε τα βαρύτερα αντικείμενα πιο κοντά στην πλάτη του παιδιού (στο πίσω μέρος της τσάντας).

4Τοποθετήστε τα βιβλία και τα υπόλοιπα υλικά με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μετακινούνται μέσα στην τσάντα, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους.

4Ελέγξτε τι πηγαίνει το παιδί στο σχολείο και τι φέρνει στο σπίτι. Σιγουρευτείτε ότι τα αντικείμενα αυτά είναι μόνο τα απαραίτητα.

4Αν η τσάντα είναι πολύ βαριά ή γεμάτη, το παιδί μπορεί να κουβαλήσει κάποια βιβλία στα χέρια, αφαιρώντας τα από την τσάντα.

4Αν η τσάντα είναι πολύ βαριά, προτιμήστε τσάντα με ροδάκια.

Φορώντας την τσάντα

4Κατανείμετε ίσα το βάρος χρησιμοποιώντας και τους δυο ιμάντες. Αν το παιδί φοράει την τσάντα περασμένη μόνο στον έναν ώμο, γέρνει προς τη μια μεριά, καμπυλώνοντας τη σπονδυλική στήλη, προκαλώντας πόνο ή ενόχληση.

4Επιλέξτε μια τσάντα με μαξιλαρά-κια στους ιμάντες των ώμων. Οι ώμοι και ο λαιμός έχουν πολλά αγγεία και νεύρα που μπορούν να προκαλέσουν πόνο και μούδιασμα στο λαιμό, τα μπράτσα και τα χέρια, αν εφαρμοστεί μεγάλη πίεση.

4Προσαρμόστε τους ιμάντες, ώστε η τσάντα να εφαρμόζει καλά στην πλάτη του παιδιού. Μια τσάντα που κρέμεται χαλαρά από την πλάτη μπορεί να τραβάει το παιδί προς τα πίσω και να κουράσει τους μύες.

4Χρησιμοποιήστε τον ιμάντα της μέσης.

Χρήσιμες συμβουλές για σωστό διάβασμα

Στη σχολική μας ζωή περνάμε ατελείωτες ώρες πάνω από τα βιβλία. Πόσο αποδοτικό όμως είναι το διάβασμα που κάνουμε; Η μελέτη μας είναι ποιοτική; Πόσο χρόνο πρέπει να μελετάμε;

Μόνο με τη σωστή και ποιοτική μελέτη θα έχουν νόημα οι ώρες που περνάτε πάνω

από τα βιβλία. Η διάρκεια δεν παίζει ρόλο. Ζητούμενο των μαθητών είναι το ποιοτικό διάβασμα. Ακολουθήστε λοιπόν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να διαβάζετε πιο αποδοτικά.

1.Το διάβασμα θα πρέπει να πραγματοποιείται πάντα σε συγκεκριμένο μέρος και να υπάρχουν δίπλα στο παιδί όλα τα απαραίτητα (μολύβια, γόμες κτλ). Το διάβασμα είναι καλό να γίνεται χωρίς περισπάσεις όπως  π.χ. μουσική, υπολογιστής ή

τηλεόραση. Πρέπει να γίνεται πάντα συγκεκριμένη ώρα (πχ. μετά το σχολείο) και ποτέ πολύ αργά, καθώς το παιδί θα είναι κουρασμένο και το διάβασμα δεν θα είναι αποδοτικό. Κάθε 40 λεπτά ποιοτικού διαβάσματος κάντε 10 λεπτά διάλειμμα.

2.Ενθαρρύνετε πάντα το παιδί σας! Τα παιδιά έχουν ανάγκη τη στήριξή μας καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους. Ο ρόλος του γονιού είναι να προσπαθεί να ενθαρρύνει το παιδί και να μην του μεταφέρει το άγχος που ο ίδιος θα έχει. Να το προτρέπει και να το επαινεί για κάθε μικρό ή μεγαλύτερο επίτευγμά του!

3.Ο ύπνος και η ξεκούραση είναι βασικές προϋποθέσεις προκειμένου το παιδί να είναι ξεκούραστο και αποδοτικό, να μπορεί να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα και στους ρυθμούς της καθημερινότητας. Το παιδί είναι σημαντικό να έχει ελεύθερο χρόνο να παίζει και να ασχολείται μεδραστηριότητες που του αρέσουν.

Ε’ τάξη

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ     άρθρο της Γ’ τάξης

Κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε τη γέννηση του Ιησού Χριστού.

Η ιστορία της γέννησής του αρχίζει την ημέρα του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου), όταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ έδωσε έναν κρίνο στη Μαρία και της είπε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου. Την εποχή εκείνη τον περισσότερο κόσμο τον είχαν κατακτήσει οι Ρωμαίοι  κι ο αυτοκράτορας θέλοντας να μάθει πόσους υπηκόους είχε στην κυριαρχία του, έδωσε εντολή να γίνει απογραφή. Για να απογραφεί κάποιος, έπρεπε να πάει στην πόλη απ’ όπου κατάγονταν.

Έτσι ο Ιωσήφ, πήρε την ετοιμόγεννη Μαρία και ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ. Ήταν χειμώνας κι έκανε κρύο. Όταν έφτασαν εκεί, όλα τα πανδοχεία ήταν γεμάτα κόσμο και δεν έβρισκαν πουθενά να περάσουν τη νύχτα τους. Ένας πανδοχέας, προσφέρθηκε να τους βοηθήσει και τους παραχώρησε το στάβλο του. Εκεί μέσα λοιπόν η Μαρία, γέννησε μια κρύα νύχτα του χειμώνα, τον μικρό Χριστό.

Όταν γεννήθηκε, άνοιξαν οι ουρανοί και πλήθος αγγέλων εμφανίστηκαν ψάλλοντας:

«Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» Ένα μεγάλο αστέρι στάθηκε πάνω από το στάβλο κι όλοι οι βοσκοί της περιοχής πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Μαζί τους πήγαν και τρεις Μάγοι που ακολουθούσαν καιρό το μεγάλο αυτό αστέρι. Προσκύνησαν το Χριστό και του προσέφεραν δώρα: σμύρνα, λιβάνι και χρυσό.

Στη Βηθλεέμ ο Ιωσήφ και η Μαρία δεν έμειναν παρά μόνο μία νύχτα, γιατί παρουσιάστηκε άγγελος και τους είπε να φύγουν για την Αίγυπτο, γιατί ο μικρός Χριστός κινδύνευε από έναν κακό βασιλιά τον Ηρώδη, που ήθελε να τον σκοτώσει. Αυτός τότε, επειδή δεν ήξερε που γεννήθηκε ο Χριστός, σκότωσε όλα τα νεογέννητα μωρά.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

Η γέννηση του Θεανθρώπου να φέρει τη χαρά και την ελπίδα στις ψυχές όλων μας.

ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ (Παραδοσιακή Συνταγή)

Το Χριστόψωμο, ή αλλιώς το «ψωμί του Χριστού» ζυμώνεται από τις νοικοκυρές την Παραμονή ή προ-παραμονή των Χριστουγέννων.

Η διαφορά του με τα υπόλοιπα ψωμιά, είναι ο στολισμός του, καθώς πάνω έχει διάφορες παραστάσεις, κυρίως από την αγροτική ζωή. Ανεξάρτητα από τις απεικονίσεις που θα επιλέξει η νοικοκυρά, σε όλα τα Χριστόψωμα, δεσπόζει ο σταυρός.

Το κόβουμε Ανήμερα των Χριστουγέννων, στο τραπέζι, ενώ η παράδοση θέλει ο νοικοκύρης του σπιτιού να το μοιράζει στους συνδαιτυμόνες, σαν συμβολισμό της Θείας Κοινωνίας, όπου ο Χριστός έδωσε τον Άρτο. Επιπλέον, λόγω των υλικών του, το Χριστόψωμο είναι ιδιαίτερα νόστιμο.

Ας δούμε, λοιπόν τα υλικά που χρειαζόμαστε και πώς μπορούμε να το φτιάξουμε.

Υλικά

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 φακελάκια μαγιά
1/2 κ.γλ. αλάτι
2 κ.γλ. ζάχαρη
2 κ.σ. γλυκάνισο
3-4 κομματάκια μαστίχα θρυμματισμένη
1/2 κ.γλ. μαχλέπι σκόνη
λίγο σουσάμι

λίγο βούτυρο και αλεύρι για να αλείψουμε το ταψί

Εκτέλεση

Βράζουμε το γλυκάνισο με δυο φλιτζάνια νερό και κρατάμε το ζουμί.
Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι και κάνουμε μια μικρή λακκούβα στο κέντρο. Κατόπιν, ρίχνουμε τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη, ενώ προσθέτουμε τη μαστίχα και το μαχλέπι και σιγά σιγά το νερό του γλυκάνισου.
Ζυμώνουμε απαλά μέχρι να γίνει η ζύμη ελαστική και να μην κολλάει στα χέρια. Αν δείτε ότι είναι σφιχτή, προσθέστε λίγο νερό ακόμη.
Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Για να γίνει πιο γρήγορα, σκεπάστε την με μία κουβέρτα.
Στη συνέχεια βουτυρώνουμε ένα ταψάκι και το αλευρώνουμε τινάζοντας να φύγει η περισσή ποσότητα.
Βάζουμε μέσα τη ζύμη, έχοντας κρατήσει λίγη από αυτήν, για να φτιάξουμε το στολισμό του Χριστόψωμου.
Από το ζυμάρι που έχουμε κρατήσει, φτιάχνουμε δύο κορδόνια τα οποία τοποθετούμε πάνω στο ψωμί σε σχήμα Σταυρού. Στολίζουμε με καρύδια ή αμύγδαλα, πασπαλίζουμε με το σουσάμι και βάζουμε να ψηθεί σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για μια ώρα.

Βιβλιοπροτάσεις…

-Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι, Ευγέν. Τριβιζάς, εκδ. Μεταίχμιο

-Η αγέλαστη πολιτεία και οι Καλικάντζαροι, Χ.&Π. Κατσιμίχας, εκδ. ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

-Ένα δώρο για τον καθένα, ΜπλακΜπέρντι, εκδ. Ίκαρο

Η ακροστιχίδα των Χριστουγέννων

__  __  __  __  __  __               Δώρο των Μάγων προς τον Χριστό.

__  __  __  __                               Το σπάμε την Πρωτοχρονιά για γούρι.

__  __  __  __  __                       Ο αρραβωνιαστικός της Μαρίας.

__  __  __  __  __  __               Κι άλλο δώρο των Μάγων.

__  __  __  __  __  __  __       Μουσικό όργανο που συνοδεύει τα κάλαντα.

__  __  __  __                               Μας φέρνει ο Αϊ Βασίλης. (αντιστρ.)

__  __  __  __  __  __               Τους έψελναν οι άγγελοι.

__  __  __  __  __  __               Ένας από τους τρεις Μάγους.

__  __  __  __  __  __               «Κι επί γης …..» έψελναν οι άγγελοι.

__  __  __  __  __  __  __       Η πόλη που γεννήθηκε ο Χριστός.

__  __  __  __  __  __  __       Κρύσταλλοι από τους οποίους αποτελείται το χιόνι.

__  __  __  __  __  __               Έδειξε το δρόμο στους μάγους.

Ώρα για χειροτεχνεία!!!!

BRITISHCHRISTMASΗΑΒΙΤS

(Βρετανικά Χριστουγεννιάτικα Έθιμα)

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλες οι χώρες του κόσμου θα βάλουν τα γιορτινά τους και θα τα γιορτάσουν. Η κάθε μια με τον δικό της, ξεχωριστό τρόπο. Στην Μ. Βρετανία έχουν μακρόχρονη παράδοση στον εορτασμό των Χριστουγέννων! Έτσι λοιπόν, οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης του σχολείου μας στο μάθημα της Αγγλικής Γλώσσας πραγματοποίησαν εργασίες με θέμα «Τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Μεγάλη Βρετανία» και συνέλεξαν τις παρακάτω πληροφορίες.

  Πιο συγκεκριμένα κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι στην Αγγλία οι γιορτές διατηρούν ένα ιδιαίτερο χρώμα που φτάνει μέχρι την υπερβολή: μπαρόκ στολισμοί, καμπάνες, κουδούνια, χορωδίες και κάλαντα στις γωνίες των δρόμων. Ακολουθούν ορισμένα έθιμά τους: 

4Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις και κάλαντα: Στα σχολεία της Μ. Βρετανίας αλλά και σε εκκλησίες συχνά πραγματοποιούνται παραστάσεις με θέμα τη «Γέννηση του Χριστού» (Nativityplays). Οι μαθητές υποδύονται τον Χριστό, την Παναγία, τον Ιωσήφ, τους Μάγους και τους βοσκούς και ψάλλουν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα (Christmascarols). Συχνά τραγουδούν τα κάλαντα στους δρόμους καθώς και σε δημόσιους χώρους.

4Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Το Χριστου-γεννιάτικο δέντρο (Christmastree) έχει κεντρικό ρόλο στον εορτασμό των Χριστου-γέννων. Αυτή η παράδοση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τη βασιλεία της βασίλισσας Victoria και του πρίγκηπαAlbert, στα μέσα του 19ου αι. Ο πρίγκηπαςAlbert έφερε το έθιμο από την πατρίδα του, την Γερμανία. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα βλέπει κανείς το παραδοσιακό «φυτό των φιλιών» (kissingbough), συνδυασμός πρασινάδας και του γνωστού μας «γκι». Συχνά σε σχήμα στεφανιού, κρέμονται από την οροφή και σύμφωνα με τη παράδοση, όποιος στέκεται κάτω απ’ αυτό, πρέπει να ανταλλάσσει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα.

4Γράμμα στον «Πατέρα των Χριστουγέν-νων»: Ο «Πατέρας των Χριστουγέννων» (FatherChristmas), όπως ονομάζεται αλλιώς ο Άη Βασίλης στην Αγγλία, απεικονίζεται με μια μακριά κάπα και κλαδάκια από λιόπρινο, πλεγμένα στα μακριά άσπρα μαλλιά του. Τα παιδιά του γράφουν γράμματα αλλά δεν τα ταχυδρομούν. Τα ρίχνουν μέσα στο τζάκι κι αν το γράμμα φύγει από την καμινάδα, η ευχή τους θα πραγματοποιηθεί και το αντίθετο. Αν το γράμμα καεί αμέσως, πρέπει να το ξαναγράψουν.

4Χριστουγεννιάτικη κάλτσα: Την Παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά κρεμούν την Χριστουγεννιάτικη κάλτσα (Christmasstocking) στο τζάκι για να την βρουν γεμάτη με μικρά δωράκια από τον «Πατέρα των Χριστουγέννων», ο οποίος τα ρίχνει από την καμινάδα καθώς περνάει με το έλκηθρο του, πάνω από τις στέγες των σπιτιών.

4Παραμονή Χριστουγέννων: Τα παιδιά ετοιμάζουν κιμαδόπιτες (mincepies) για τον «Πατέρα των Χριστουγέννων» κι ένα καρότο για τον τάρανδο που θα τον μεταφέρει και τα τοποθετούν στο τζάκι όπου ο «Πατέρας των Χριστουγέννων» θα αφήσει τα δώρα του.

4Χριστουγεννιάτικα μπισκότα: Τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα (Christmascrackers), είναι κύλινδροι από χαρτόνι, τυλιγμένοι με πολύχρωμο χαρτί, που περιέχουν μικρά δωράκια, γλυκά και ένα

γνωμικό ή μια πρόβλεψη για το μέλλον. Δύο άτοματραβούν τις άκρες τους, κάνοντάς τα να σπάσουν σε δύο άνισα κομμάτια. Όποιος τραβήξει το μεγαλύτερο, κερδίζει και το περιεχόμενο. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικά δημοφιλές στη Βρετανία, και μάλιστα λέγεται ότι γνωρίζει μεγάλη απήχηση στους κύκλους της βασιλικής οικογένειας.

4Χριστουγεννιάτικο τραπέζι: Το εορταστικό τραπέζι περιλαμβάνει γεμιστή γαλοπούλα (turkey), χοιρινό στο φούρνο, πατάτες βραστές, λαχανάκια Βρυξελλών (sprouts), που πρέπει οπωσδήποτε να φας για να έχεις καλή τύχη την επόμενη χρονιά, καρότα βραστά, παστινάκια ψητά (είδος καρότου που είναι σαν γλυκιά πατάτα) και διάφορες παραδοσιακές σάλτσες. Σαν επιδόρπιο προσφέρεται η πουτίγκα (pudding) η οποία περιέχει σταφίδες, ξηρούς καρπούς και φρούτα. Στις 15:00 ώρα Αγγλίας η Βασίλισσα ανακοινώνει το εορταστικό διάγγελμα και όλοι πρέπει να την ακούσουν.

4Ανταλλαγή δώρων: Η δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, η οποία είναι επίσημη αργία στην Αγγλία, ονομάζεται «BoxingDay». Tο όνομα της το παίρνει από το έθιμο που ξεκίνησε το 19ο αιώνα όταν οι πλούσιοι έδιναν κουτιά (box) με δώρα στους υπηρέτες τους και τους φτωχούς. Οι υπηρέτες δεν δούλευαν εκείνη τη μέρα και μπορούσαν να γυρίσουν στο σπίτι τους. Οι Άγγλοι μαζεύονται σε σπίτια, παίζουν ή βλέπουν ποδόσφαιρο και τρώνε με του φίλους τους ότι έχει περισσέψει σε κάθε οικογένεια από την προηγούμενη μέρα.

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ‘’ΔΩΡΑ’’ ΤΟΥ!

Μετά από μια παρατεταμένη περίοδο, με ασυνήθιστες για την εποχή θερμοκρασίες, η χώρα μας είναι επιτέλους έτοιμη να υποδεχτεί το χειμώνα με τα δώρα του. Κι αν το μυαλό μας πηγαίνει στα Χριστούγεννα και τα καλούδια που μας φέρνουν, δυστυχώς ο χειμώνας είναι συνώνυμος και με λέξεις όπως ‘‘κρυολόγημα’’ και ‘’ιώσεις’’.

 Γι’ αυτό το λόγο και εμείς αποφασίσαμε να δώσουμε στους αναγνώστες μας δέκα απλές συμβουλές για να βγουν αλώβητοι και αυτό τον χειμώνα.

Νο 1: ΚΑΛΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ! Όταν λέμε καλό, εννοούμε πάντα με σαπούνι και τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα.

Νο 2:ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ! Τουλάχιστον 8 ώρες.

Νο 3: ΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΣΩΣΤΑ! Μια ισορροπημένη διατροφή είναι το ‘’φάρμακο’’ για τις ιώσεις και ισχυρός σύμμαχος για ένα δυνατό ανοσοποιητικό!

Νο 4: ΌΤΑΝ ΒΗΧΟΥΜΕ Η΄ΦΤΕΡΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ  ΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ!

Νο 5: ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΜΕ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟ!

Νο 6: ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ  ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ  ΣΤΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΤΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΑΣ.

Νο 7: ΠΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ. Η σωστή ενυδάτωση είναι πολύτιμος βοηθός στην μάχη του ανοσοποιητικού!

Νο 8: ΑΕΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ!

Νο 9: ΑΠΟΛΥΜΑΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΕΥΗ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ!

Νο 10: ΤΕΛΟΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ! Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ‘’το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του ‘’θεραπεύειν’’!

Τροφές ενάντια στις ιώσεις!

Η διατροφή, είναι ο καλύτερος σύμμαχος για ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Ο κανόνας λέει όσο μεγαλύτερη η ποικιλία σε τροφές και χρώμα, τόσο μικρότερη η πιθανότητα να αρρωστήσουμε.

Πρώτα στη λίστα μας τα ΦΡΟΥΤΑ και τα ΛΑΧΑΝΙΚΑ! Πλούσια σε βιταμίνη C  το πορτοκάλι, τα μανταρίνια, τα ρόδια, τα ακτινίδια αλλά και το λάχανο, το κουνουπίδι, το μπρόκολο και το σπανάκι αποτελούν υγιεινές προτάσεις σε σαλάτες και δεκατιανό. Συμβουλή μας αν καταναλώνονται με τη μορφή χυμού να καταναλώνονται αμέσως.

Συνεχίζουμε με την κοτόσουπα την «πενικιλίνη σε πιάτο», όπως την αποκαλούν οι γιατροί. Με λίγο αλάτι και πολλά λαχανικά προστατεύει από τις μολύνσεις στο λαιμό.

Ένα από τα πιο ωφέλιμα ροφήματα, το πράσινο τσάι με τις πολυφαινόλεςκαι τις κατεχίνες που περιέχει καταπολεμά το κρυολόγημα και τον ιό της γρίπης. Σε συνδυασμό με το μέλι και τις αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις του θα ανακουφιστείτε από τα δυσάρεστα συμπτώματα των ιώσεων.

Σημαντική βοήθεια προσφέρουν τα πρόβεια γιαούρτια με τα ‘’φιλικά βακτήρια’’, τα λεγόμενα προβιοτικά τα οποία μειώνουν τη χρονική διάρκεια του κρυολογή-

ματος.

Τέλος τα ω3 λιπαρά που βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια, όπως η σαρδέλα και ο σολομός αλλά και στους ξηρούς καρπούς, όπως τα καρύδια και τα αμύγδαλα αποτελούν μια ακόμη γευστική και υγιεινή πρόταση για ένα δυνατό ανοσο-ποιητικό. Για τους πιο τολμηρούς το μουρουνέλαιο αποτελεί την σούπερ τροφή του χειμώνα.             

 Συντακτική ομάδα   Στ’1 – h –

Επαγγέλματα που χάθηκαν στο χρόνο

Ποιοι ήταν οι γραφικοί πρωταγωνιστές του χθες;

Συντακτική ομάδα: Δ’ Τάξης

Ήταν τότε που η ατμόσφαιρα ήταν θολή, όχι από την αιθαλομίχλη ή το νέφος, αλλά από την σκόνη του χωματόδρομου, αφού η άσφαλτος δεν είχε περάσει από κάθε γειτονιά. Τότε που διάβαινες τα σοκάκια κι απ’ τα ανοιχτά παράθυρα σ’ έπαιρναν στο κατόπι όμορφες μυρωδιές. Τότε που σε κάθε γωνιά, έλεγες κι από μια καλημέρα, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζεις τον συνομιλητή σου.

Εκείνες τις εποχές, τα στελέχη εταιρειών ή οι κάτοχοι πανεπιστημιακών τίτλων ήταν λιγότεροι απ’ ότι σήμερα. Πολλές από τις υπηρεσίες με περίσσια ζήτηση, δεν είχαν στέγη και προσφέρονταν στην ύπαιθρο, στην αυλή ή ακόμα και στις πλατείες των γειτονιών. «Μπακίρια γανώνω! Εφημερίδες! Εδώ το καλό σαλέπι», ήταν μερικές από τις συνήθεις φράσεις που ακούγονταν από τους μεταπράτες και τους πλανόδιους, οι οποίοι κατανάλωναν το 8ωρο τους περιφερόμενοι προς αναζήτηση πελατείας.

Διαβαίνοντας το κατώφλι του εκσυγχρονισμού βέβαια, δεν ήταν μόνο το αστικό τοπίο και η κοινωνική συμπεριφορά, οι συνιστώσες εκείνες που διαφοροποιήθηκαν. Η μάχη της αυτάρκειας μετέβαλε εκ διαμέτρου και τις καθημερινές  ανάγκες, με αποτέλεσμα, να τοποθετηθούν, εκτός των άλλων, και πολλά επαγγέλματα του χθες, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ποιες είναι όμως οι εργασίες εκείνες που ακόμα κι αν κατακλύζουν τις αναμνήσεις των γηραιότερων, σήμερα, απουσιάζουν εντελώς ή έστω διατηρούνται με τον ελάχιστο δυνατό αριθμό των εκπροσώπων τους; Το newsbeast.gr κάνει μια μικρή αναδρομή στο χθες και στους τότε πρωταγωνιστές της «εργασιακής αρένας».

Ας ταξιδέψουμε μαζί τους για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι…

Γανωτής

Κουβαλώντας στην πλάτη του τα εργαλεία της δουλειάς, συνήθιζε να καλεί με την τραχιά, από το παίδεμα, φωνή του τις νοικοκυρές να φέρουν τα μπακίρια τους για γάνωμα. Τα χάλκινα οικιακά σκεύη, όπως τα ταψιά, τα καζάνια, τα κουτάλια, τα πιρούνια χρειάζονταν, συχνά πυκνά, γαλβανισμό και στίλβωμα με κασσίτερο, ή αλλιώς γάνωμα.

Όταν προέκυπτε πελατεία, ο γανωτής, έστηνε την γκαζιέρα του στην αυλή του σπιτιού, έλιωνε τον κασσίτερο, κι αφού καθάριζε καλά το σκεύος, άλειφε το εσωτερικό του με σπίρτο και το έτριβε με κουρασάνι (τριμμένο κεραμίδι). Στη συνέχεια, κράταγε το σκεύος με την τσιμπίδα πάνω από τη φωτιά και έριχνε μέσα το νησιαντήρι (χλωριούχο αμμώνιο), για να στρώσει καλύτερα το καλάι (κασσίτερος) πάνω στο χάλκωμα. Το άπλωνε σ’ όλη την επιφάνεια του σκεύους μ’ ένα χοντρό βαμβακερό ύφασμα και στη συνέχεια το βουτούσε σε μια λεκάνη με κρύο νερό, που του έδινε η νοικοκυρά του σπιτιού. Το τελικό σκούπισμα γινόταν με βαμβάκι ώστε να αποκτήσει το σκεύος την απαραίτητη γυαλάδα. Το «γάνωμα», το οποίο επιβαλλόταν για λόγους υγείας, κυρίως στα σκεύη που χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα, προσέ-φερε  πελατεία ολόκληρο το χρόνο.

Λατερνατζής

Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο, ήταν ο τίτλος της κλασσικής ελληνικής ταινίας, που σκιαγραφούσε ένα ακόμα επάγγελμα που χάνεται στο χρόνο καθώς και τα λοιπά χαρακτηριστικά της εποχής της ακμής του. Ο λατερνατζής του χθες, μετέφερε στην πλάτη το ογκώδες όργανό του και σε κάθε στάση γυρνούσε την μανιβέλα της «ρομβίας», διασκέδαζε τους κατοίκους της κάθε γειτονιάς με κλασσικές ή και νέες μελωδίες.

Η λατέρνα, το αυτόματο μουσικό όργανο που αν και ογκώδες, συνήθως χρησιμοποιείται σε ανοιχτούς χώρους, υπήρξε απαραίτητο συστατικό της διασκέδασης άλλων εποχών, συμβάλλοντας μάλιστα στη διάδοση νέων, για την εποχή, μουσικών ήχων. Βέβαια τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι λατερνατζήδες μέσα στα χρόνια, κατάφεραν να περιθωριοποιήσουν την στολισμένη λατέρνα, με αποτέλεσμα σήμερα να διαχέει τους ξεκούρδιστους πια ήχους της, σε ελάχιστες και πολυσύχναστες, αποκλειστικά, γειτονιές.

Αμαξάς

Τα κάρα, ως τα πρώτα του είδους, ακολούθησαν την ανακάλυψη του τροχού και στην αρχή ήταν ανθρωποκίνητα. Αργότερα βέβαια, τους ανθρώπους αντικατέστησαν τα ζώα, στην αρχή μουλάρια ή γαϊδούρια, και ο οδηγός του κάρου ονομάστηκε αραμπάς.

Η εξέλιξη βέβαια συμπορεύτηκε με τον ερχομό της ιππήλατης άμαξας. Από εκεί και πέρα η ταχύτητα μπορούσε να αυξηθεί με την προσθήκη επιπλέον αλόγων, ενώ η πολυτέλεια αφορούσε κυρίως τον ευφάνταστο στολισμό της «καμπίνας», με τα δερμάτινα καθίσματα, τις κορδέλες και τα  κρόσια να ανήκουν στα πιο χαρακτηριστικά διακοσμητικά εφέ. Σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστοι αμαξάδες, αφού ο μόνος λόγος για να χρησιμοποιήσει κανείς το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς είναι για να ανακόψει την ταχύτητα της καθημερινότητας, πηγαίνοντας μια γραφική και νοσταλγική βόλτα.

Ο Τσαμπάσης

Λαλίστατος και ατσίδα στις διαπραγματεύσεις, ήταν ο τσαμπάσης, ο μεταπράτης ζωέμπορος της προ αυτοκινήτου εποχής. Επίκεντρο των αγοραπωλησιών αποτελούσαν οι ζωοπανηγύρεις που συνόδευαν συνήθως τις εορταστικές και εμπορικές δραστηριότητες των μεγάλων πανηγυριών. Πριν την αναγγελία της εκτίμησης, ζύγιζε το ζώο «με το μάτι» και το ψηλάφιζε.

Αγωγιάτης ή κιρατζής

Οι πρόδρομοι των αυτοκινητιστών, ή αλλιώς αγωγιάτες εκτελούσαν επί πληρωμή ιδιωτικές μεταφορές εμπορευμάτων, διακινούσαν ταξιδιώτες, γιατρούς για επίσκεψη σε ασθενείς, κρατικούς λειτουργούς για την εκτέλεση της υπηρεσίας και φυσικά και προϊόντα.

Μεταπράτης

Αγόραζε την πραμάτεια του από παραγωγούς ή χοντρέμπορους και στη συνέχεια την μεταπωλούσε σε γειτονιές και πανηγύρια. Κάλτσες, πουκάμισα κι άλλα ήδη ρουχισμού, είδη σπιτιού ακόμα και τρόφιμα αποτελούσαν το εμπόρευμά του. Οι πελάτες του, μόνιμοι ή ευκαιριακοί, ήταν κυρίως νοικοκυρές οι οποίες αγόραζαν ακόμα και είδη προικός για τα κορίτσια του σπιτιού , τα οποία αποπλήρωναν με δόσεις ή και με την γνωστή μέθοδο του τεφτεριού. Για μια καλή σταδιοδρομία στο επάγγελμα του μεταπράτη, χρειαζόταν ισχυρή διαπραγματευτική ικανότητα, αφού το παζάρι αποτελούσε χαρακτηριστικό της αγοραπωλησίας, και πολυλογία ώστε υπογραμμίζοντας ή και εφευρίσκοντας ανάγκες να προωθεί καλύτερα τα προϊόντα.

Νερουλάς ή Νεροκόπος

Τότε που η ΟΥΛΕΝ δεν υπήρχε ακόμα, ο γνωστός ολυμπιονίκης Σπύρος Λούης συνήθιζε να μεταφέρει νερό στα λίγα τότε σπίτια του Αμαρουσίου. Το επάγγελμά του ήταν νερουλάς , και έπρεπε να προμηθεύει με νερό την σταθερή του πελατεία.

Τον πρώτο καρό η μεταφορά του νερού γινόταν με τενεκέδες ή μπακιρένια γκιούμια. Ο νερουλάς γέμιζε τους τενεκέδες από την κεντρική βρύση , τους έδενε έπειτα σ’ ένα γυρτό ξύλο και τους κουβαλούσε στον ώμο. Ήταν δε στους δρόμους από το πρωί ως το βράδυ αφού για να εξυπηρετήσει όλη του την πελατεία έκανε αμέτρητα δρομολόγια. Με τον καιρό βέβαια, επειδή οι ανάγκες πολλαπλασιάστηκαν, το νερό κουβαλούσε κάποιο ζώο , γαϊδούρι ή μουλάρι,  το οποίο φόρτωνε με μεγάλα ξύλινα βαρέλια των 30 περίπου οκάδων. Στα βαρέλια υπήρχε και μια κάνουλα από την οποία γέμιζαν οι κανάτες του κάθε σπιτιού. Δεν έλειπαν βέβαια και οι  νερουλάδες με τις βοϊδάμαξες, στις οποίες μετέφεραν βαρέλια των 100 οκάδων, πουλώντας το νερό με τον κουβά για οικιακή κυρίως χρήση…

Αχθοφόρος ή χαμάλης

Οι εναπομείναντες του είδους, τριγυρίζουν μέχρι και σήμερα με το καρότσι τους σε σταθμούς λεωφορείων και λιμάνια συνήθως χωρίς να βρίσκουν πελατεία. Παλαιότερα βέβαια ο αχθοφόρος δεν μετέφερε τις βαλίτσες από το πλοίο ως το αυτοκίνητο ή το κοντινότερο μέσο μαζικής μεταφοράς. Κυκλοφορούσε στην αγορά, κι όταν έβρισκε πελάτη,  έβαζε τα ψώνια στην πλάτη για να τα μεταφέρει μέχρι την πόρτα του σπιτιού.  Έπαιρνε το χαρτζιλίκι και επέστρεφε ταχύτατα στο πόστο του, αφού το μεροκάματο ήταν ανάλογο των δρομολογίων.  Στην εξέλιξη του επαγγέλματος η πλάτη ή το καρότσι αντικαταστάθηκε από τα τρίκυκλα και οι μεταφορές γίνονταν γρηγορότερα και φυσικά πιο ξεκούραστα.

Εφημεριδοπώλης

Εφημερίδες , εφημερίδες, έκτακτο παράρτημα,…” έλεγαν οι πλανόδιοι εφημεριδοπώλες που περιφέρονταν στους δρόμους διατυμπανίζοντας τα νέα της ημέρας. Παραλάμβαναν τις εφημερίδες από τα Πρακτορεία Διανομής Τύπου και προωθούσαν την καθημερινή κυκλοφορία του ελληνικού τύπου περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης τους. Εκτός από τους περαστικούς, έκανε και διανομή στα σπίτια, που αποτελούσαν και τους μόνιμους πελάτες του.

Λούστρος ή λουστραδόρος

Ο πλανόδιος που το επάγγελμα του είναι να βερνικώνει και να γυαλίζει παπούτσια περαστικών. Στη δουλειά του λούστρου χρησιμοποιείται κασελάκι που μέσα έχει τα βερνίκια και βούρτσες για το γυάλισμα των παπουτσιών. Σε αρκετές περιπτώσεις, ιδιαίτερα παλαιότερα (όπως φαίνεται & σε ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου), οι λούστροι ήταν επί το πλείστον παιδιά ή έφηβοι, όπως και οι εφημεριδοπώλες.  (πηγή Βικιπαίδεια)

Ο πεταλωτής

Παλιά υπήρχαν πολλοί πεταλωτές. Ήταν απαραίτητοι αφού κάθε σπίτι στο χωριό είχε και ένα ζώο για τις δουλειές του, γαϊδούρι ή μουλάρι. Ο πεταλωτής έβαζε στα ζώα τα πέταλα που ήταν ας πούμε τα παπούτσια τους. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο πεταλωτής ήταν τα πέταλα, το σφυρί, η τανάλια, το σατράτσι και τα καρφιά. Στην αρχή ακινητοποιούσαν το πόδι του ζώου και ο πεταλωτής έβγαζε το παλιό φθαρμένο πέταλο. Μετά με το σατράτσι που ήταν ένα μαχαίρι σε σχήμα μικρού τσεκουριού έκοβε την οπλή του ζώου από κάτω έτσι ώστε να την ισιώσει. Μετά έβαζε το καινούργιο το πέταλο και το κάρφωνε με τα ειδικά καρφιά. Τα καρφιά αυτά είχαν μεγάλο κεφάλι έτσι ώστε να προεξέχουν από την πατούσα του ζώου και να μη γλιστράει. Τα πέταλα ήταν σε διάφορα μεγέθη και τα κατασκεύαζαν από σίδερο. Τα πέταλα είχαν τρύπες γύρω – γύρω για να μπαίνουν τα καρφιά. Το πετάλωμα γινόταν και στα τέσσερα πόδια του ζώου. Αυτό γινόταν για να μπορεί να περπατάει στους κακοτράχαλους δρόμους χωρίς να πληγώνονται τα πόδια του και για να διατηρεί την ισορροπία του. (πηγή RODOSECOMUSEUM)

Εισπράκτορας Συγκοινωνιών

Κάποια χρόνια πριν υπήρχε περίπτωση σε κάποια απομακρυσμένη γραμμή λεωφορείου της συμπρωτεύουσας να συναντήσει κανείς την γνωστή ούρα που σχηματιζόταν κατά την είσοδο λόγω του εισπράκτορα. Καθισμένος συνήθως σε ειδικά διαμορφωμένη θέση στο πίσω μέρος του λεωφορείου, έκοβε κατά την είσοδο των επιβατών τα εισιτήρια, ανήγγειλε τις στάσεις των λεωφορείων, ή συνέβαλε στο ανεβοκατέβασμα των επιβατών, δίνοντας οδηγίες.

Ήταν επίσης δέκτης των παραπόνων των επιβατών αφού θεωρούνταν υπαίτιος για τυχόν καθυστερήσεις ή προβλήματα που προέκυπταν.. Την εποχή του εισπράκτορα άλλωστε σε κάθε λεωφορείο υπήρχε η ενδεικτική πινακίδα.

Η 3^η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως ημέρα αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρίες, με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού προς μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας. Η σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία χρησιμοποιεί τον όρο παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για να περιγράψει τα παιδιά με αισθητηριακές ανεπάρκειες (οπτικές ή ακουστικές), φυσική ανεπάρκεια/ εγκεφαλική παράλυση, κινητικά προβλήματα, συναισθηματικές διαταραχές ή προβλήματα συμπε-ριφοράς, διαταραχές λόγου (ομιλίας), (ειδικές) δυσκολίες μάθησης – δυσλεξία, Διαταραχές Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), Διατα-ραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αλλά και τα χαρισματικά παιδιά.

Το σύγχρονο σχολείο καλείται να ανταπεξέλθει στο δύσκολο έργο της

συμπερίληψης (inclusion), της εκπαίδευσης δηλαδή όλων των παιδιών στο ίδιο σχολικό περιβάλλον, στο οποίο μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι μαθητές και όλοι αντιμετωπίζονται ως πολύτιμα μέλη του. Είναι μια φιλοσοφία και πρακτική που έχει πρόθεση να βελτιώσει τη μάθηση και την ενεργή συμμετοχή όλων σε ένα κοινό εκπαιδευτικό πλαίσιο. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς απαιτεί την αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, για την εξάλειψη των διακρίσεων και την εξασφάλιση της πρόσβασης στην εκπαίδευση με ίσο τρόπο για όλους τους μαθητές .

Στα πλαίσια αυτού του συστή-ματος, το Υπουργείο Παιδείας κάθε χρόνο παρακινεί με εγκυκλίους τους εκπαι-δευτικούς να αφιερώσουν λίγο χρόνο στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, μέσα από την παρακολούθηση εκπαιδευτικών ταινιών ή τη συμμετοχή σε βιωματικές δραστηριότητες-παιχνίδια. Είναι όμως αυτό αρκετά ικανό να εξαλείψει ιδέες και προκαταλήψεις πολλών χρόνων;

Παναγιώτα Τσιγαρίδα

(εκπ/κός ΖΕΠ, 1^ου Δ.Σ.)

Το σχολείο μας κατά τη διάρκεια του 1ου τριμήνου προέβη στις εξής δραστηριότητες:

4Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου το σχολείο μας στα πλαίσια της Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού, επισκέφτηκε το Δ.Σ. Γαλατά. Οι παιδικές μας φωνές πλημμύρισαν τα πανέμορφα γήπεδα του σχολείου τους κι από κοινού ζωγραφίσαμε την αφίσα της ημέρας με σύνθημα: «Αγαπώ την άθληση-Αγαπώ τη ζωή».Με την καθοδή-γηση των  γυμναστών μας κ. Βελή Γαβριήλ και κ. Χατζή Κων/νου ασχοληθήκαμε με τις παρακάτω αθλητικές δράσεις: τρέξιμο, σκυταλοδρομία, σχοινάκι, χορό, ομαδικά – ατομικά αθλήματα: καλαθοσφαίριση 3Χ3, ποδόσφαιρο 5Χ5, χειροσφαίριση, πετοσφαίριση, αντισφαίριση, επιτραπέζια αντισφαίριση.

4Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου οι μαθητές των Γ’ & Δ’ τάξεων μας παρουσίασαν μια πολύ ωραία γιορτή αφιερωμένη στην επέτειο του ΟΧΙ. Το σχολείο επίσης συμμετείχε τόσο στη λιτανεία του Αγίου Δημητρίου, όσο και στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

4Την Τρίτη 12 Νοεμβρίου επισκεφτήκαμε το Δημοτικό θέατρο Αγρινίου και παρακολουθήσαμε την παράσταση: «Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν». Ένα έργο καταπληκτικό, αφιερωμένο στα Άτομα με Ειδικές Ικανότητες και όχι μόνο. Το έργο μας προβλημάτισε, μας ωφέλησε και μας έκανε να βλέπουμε και ν’ αντιμετωπίζουμε τα άτομα αυτά όπως πραγματικά τους αρμόζει.

4 Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου γιορτάστηκε η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, από τους μαθητές της Ε’ τάξης, που επιμελήθηκαν τη γιορτή παρουσιάζοντάς μας ένα πολύ διδακτικό θεατρικό ενάντια στη Δικτατορία και τα δεινά της.

4Την Πέμπτη 19/12/2019 στις 6μ.μ., οι μαθητές των Α’ & Β’ τάξεων του σχολείου μας, θα μας παρουσιάσουν στο Πνευματικό Κέντρο «Ευανθία Καρβέλη», τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.

sinidisi.gr