Στα Αργοναυτικά αναφέρεται ότι στην Αργώ τοποθετήθηκε η «Φηγός» η Δωδωναία δρυς. Επίσης τοποθέτησαν το σιδερίτη, τον ομιλούντα λίθο, για τον οποίο τα Ορφικά στο κεφάλαιο «Περί Λίθων» αναφέρουν ότι είχε μαγικές ιδιότητες αφού συμπύκνωνε από το σύμπαν τις φωνές των θεών και δημιουργούσε τρομερές εμπειρίες.
Σε πολλά σημεία των Αργοναυτικών γίνεται αναφορά για πτήση της Αργούς και πολλά άλλα παράξενα που δεν εξηγούνται με ένα πλεούμενο σκάφος όπως αναφέρεται η Αργώ.
Στα Αργοναυτικά διαβάζουμε: «Ο Κάνθος ο Αβαντιάδης πέθανε όταν η Αργώ πετούσε πάνω από τη Λιβύη» (στίχος 145).
«Η εύλαλος (καλλίφωνη) Αργώ καθόριζε το δρομολόγιο και τα εμπόδια που θα συναντούσε μπροστά της» (στίχοι 246, 1163).
«Με εντολή της Αθηνάς η Αργώ σηκώθηκε πολύ γρήγορα» ( στίχος 270).
«Ο αργοναύτης Αγγαίος ήξερε τις κινήσεις και την πορεία των άστρων» ( στίχος 208).
«Οι γιοι του Βορέου, Ζήτης και Κάλαις, πετούσαν με τα υποπόδια που είχαν κάτω από τις φτέρνες των ποδιών τους και έμοιαζαν με αθάνατους» ( στίχος 224).
«Η Αθηνά αναχώρησε πετώντας στους ουρανούς» ( στίχος 558).
«Η Κίρκη πέταξε προς τα πίσω» (στίχος 1244).
Στο βιβλίο «Αληθινή Προϊστορία» (Ι . Πασσάς), διαβάζουμε ότι οι Αργοναύτες βρέθηκαν στη λίμνη Τριτωνίδα της Λιβύης.
Επ ‘ αυτού ο Ηρόδοτος γράφει: «Ενώ περιέπλεε το Μαλέα παρασύρθηκε από ισχυρό άνεμο και ρίχθηκε στους βράχους της Τριτωνίδας λίμνης της Λιβύης». Μια τέτοια πορεία μόνο με πτήση δικαιολογείται και αν ριχνόταν στα βράχια θα είχε διαλυθεί τελείως.
Αλλά και ο σύγχρονος ερευνητής Ι . Ρισπέν μας πληροφορεί ότι η λίμνη Τριτωνίδα απέχει από τη θάλασσα απόσταση τόση που ένας πεζός για να τη διανύσει έπρεπε να βαδίζει 12 μερόνυχτα, δηλαδή μια απόσταση γύρω στα 1000 χιλιόμετρα. Γεγονός απίθανο να μεταφέρθηκε η Αργώ τόση απόσταση από 50 Αργοναύτες που δε μπορούσαν ούτε να τη σηκώσουν. Εκεί, αναφέρει το βιβλίο «Αληθινή Προϊστορία», πέρασαν τις Ηράκλειες στήλες και βγήκαν στον Ατλαντικό και από τις εκβολές του ποταμού Ρίο Ντε Λα Πλάτα έφθασαν στα υψίπεδα του Περού (Απολλόδωρος Βιβλ . Α), όπου το 1978 βρέθηκαν ελληνικοί αμφορείς και ο ελληνικός Μαίανδρος στους Ίνκας.
Για χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα υποχρεώθηκε να ζει μέσα στην ιστορική αμνησία και την ιστορική άγνοια της κοσμικής διαδρομής της.
Μας φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι η Γαία παλαιοτέρα είχε έναν υπέρλαμπρο πολιτισμό, με τον οποίον ήταν μέλος της γαλαξιακής κοινωνίας, και πώς αργότερα τέθηκε σε απομόνωση λόγω της αρνητικής συμπεριφοράς της ανθρωπότητας.
Γερ. Καλογεράκης – η Διαθήκη του Προμηθέα & η Γη σε τροχιά θανάτου
«Αχνοφαίνονται τα κάστρα στην Αρχαία Ιωλκό
Του ουρανού μοιάζουν άστρα που προσμένουν την Αργώ.
Οι αιώνες που περνάνε σαν ταξίδια μακρινά
Τον Ιάσονα τηράνε σε αστέρια φωτεινά»
Νένα Βενετσάνου ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
