Διαμαρτυρήθηκαν στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας οι συμβασιούχοι στη φύλαξη και την καθαριότητα του Νοσοκομείου Αγρινίου. Ζητούν να μην απολυθεί κανείς και να δοθεί λύση στην ομηρία τους.

Αναρωτιέται κανείς, όταν οι άνθρωποι αυτοί υπέγραφαν τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, δεν ήξεραν τι υπέγραφαν; Πως λοιπόν μιλούν για ομηρία; Δεν ήξεραν ότι υπέγραφαν συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου; Οι συμβάσεις τους μάλιστα παρατάθηκαν τόσο στη φύλαξη, όσο και στην καθαριότητα του Νοσοκομείου μέχρι την ερχόμενη άνοιξη. Καθώς όμως πλησιάζουμε σε αυτή την ημερομηνία ανακάλυψαν την «ομηρία» τους…

Βεβαίως έχουν δίκιο, όταν λένε ότι εργάζονται σε πόστα που αφορούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Βεβαίως έχουν δίκιο, όταν λένε ότι πρέπει να γίνουν μόνιμες προσλήψεις. Όχι όμως προσλήψεις των ιδίων… Όχι να μετατραπούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Να βγει προκήρυξη για σύμβαση αορίστου χρόνου, να υπάρξουν κι άλλοι τυχόν ενδιαφερόμενοι, που ενδεχομένως να μην ενδιαφέρθηκαν για την προκήρυξη του ορισμένου χρόνου και να γίνει η επιλογή από τον ΑΣΕΠ. Έτσι μάλιστα.

Όσο όμως οι πάσης φύσεως συμβασιούχοι του Δημοσίου εμφορούνται από τη λογική του «να τρουπώσω»… λίγοι είναι αυτοί που θα συγκινηθούν μαζί τους.

Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi.gr