Οι «σχετικοί», οι «άσχετοι» …και ο «κοινός παρονομαστής» που λέγεται ΑΓΡΟΤΗΣ.

Έκανε το φοβερό και τρομερό λάθος ο κ. υπουργός να πει σε μία συζήτηση που είχε με δημοσιογράφους ότι πριν αναλάβει το ΥπΑΑΤ καμία επαφή και σχέση δεν είχε με τα αγροτικά πράγματα. Τι τό ‘θελε; Έπεσαν να τον φάνε!

Το να είσαι ειλικρινής σήμερα, …μάλλον μειονέκτημα είναι. Παρεξηγήσιμη η ειλικρίνεια, σφάλμα μεγάλο. Βέβαια, …τους είδαμε και τους «σχετικούς»!!! Με εμπειρία και διαδρομή στο χώρο. Τους είδαμε κι αυτούς και τα κατορθώματά τους!

Ας ξεκαθαρίσουμε δυο απλά πραγματάκια, λοιπόν: Καθόλου δεν μας ενδιαφέρει αν ο υπουργός ο επί των αγροτικών έχει πάρει ποτέ το τσαπί να σκάψει το χωράφι, αν έχει μπει σε μαντρί να αρμέξει το πρόβατο. Τον υπουργό τον θέλουμε να παίρνει τις σωστές πολιτικές αποφάσεις και να λύνει προβλήματα. Ούτε για γεωπόνο ψάχνουμε ούτε για κτηνίατρο ούτε για εργάτη γης. Πολιτικό ψάχνουμε, που να έχει το μυαλό στο κεφάλι του. Να ξέρει τι θέλει. Να μπορεί να διακρίνει το σωστό απ’ το λάθος. Να έχει διορατικότητα και να προλαμβάνει πιθανά προβλήματα, πριν ακόμη δημιουργηθούν.

Πολιτικό, που να είναι σε θέση να διαπραγματευτεί, να μπορεί να σκεφθεί, να έχει το θάρρος της γνώμης και των αποφάσεών του. Πολιτικό που να βλέπει μόνο την πραγματικότητα και όχι τις φαντασιώσεις τις δικές του …ή του ενός και του άλλου.

Πολιτικό που να βάζει πάνω απ’ το όποιο μικροκομματικό συμφέρον το καθήκον και το ρόλο που έχει αναλάβει. Να είναι σε θέση να «τρέχει» τα ζητήματα της καθημερινότητας και να μπορεί να παρεμβαίνει όπου και όταν χρειάζεται, υπερασπιζόμενος αυτόν που υπηρετεί, δηλαδή τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, την παραγωγή.

Ο κ. Βορίδης, δείχνει να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Φυσικά, θα κριθεί και αυτός στο τέλος της θητείας του. Είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα. Ωστόσο, το μικρό αυτό χρονικό διάστημα που ο «άσχετος» κ. Βορίδης είναι στο τιμόνι του ΥπΑΑΤ, είδαμε κινήσεις και πρωτοβουλίες που και να θέλει κανείς αρνητικά να τις σχολιάσει…, δεν μπορεί.

Είδαμε θέματα μείζονα για τον αγρότη, που σέρνονταν μήνες ή και χρόνια να ξεμπλοκάρουν. Προγράμματα επιτέλους να παίρνουν μπροστά (π.χ. Σχέδια Βελτίωσης). Αποφάσεις να έρχονται να απαντήσουν σε «αραχνιασμένα» ερωτήματα/αιτήματα. Και επιπρόσθετα βλέπουμε τη διάθεση να ασχοληθεί σοβαρά και με ζητήματα κορυφαία, από αυτά που κανείς δεν θέλησε να ακουμπήσει μέχρι τώρα (π.χ. Κανονισμός ΕΛΓΑ).

Τα προβλήματα, βέβαια, ειδικά στον αγροτικό χώρο, πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα τελειώσουν ποτέ. Δεν έχουμε αυταπάτες. Έχουμε όμως την βάσιμη πια ελπίδα ότι ο Μ. Βορίδης και οι συνεργάτες του στο υπουργείο, δεν θα μείνουν στη θεωρία.

Και δεν υπάρχει η πολυτέλεια να το κάνουν. Η νέα ΚΑΠ είναι μπροστά και έχει δύσκολα κεφάλαια. Τα μεγάλα προβλήματα είναι εδώ. Το έχουμε ξαναπεί: καταφέραμε να περάσουν Κοινοτικά Πλαίσια, ΕΣΠΑ και τόσα προγράμματα… και ούτε τα στοιχειώδη δεν έλυσαν οι «σχετικοί».

Ε, ας δούμε και τον «άσχετο», …μήπως και αυτός κάνει τελικά τη διαφορά!