Μήπως να το αλλάξουμε; Τι νόημα έχει;

Ευτυχώς δηλαδή που λιώσαμε απ’ τον παρατεταμένο καύσωνα αυτό το καλοκαίρι και μαζί μας έλιωσε κι ο ταλαίπωρος ο δάκος, που δεν ήταν και τόσο δραστήριος. Και τι καλά που η καρποφορία είναι σχετικά χαμηλή, οπότε…μικρό το κακό. Ας μην γκρινιάζουμε, δεν έγινε και τίποτα το φοβερό και τρομερό.

Πέρυσι που έγινε, βέβαια, ε, δεν είδαμε και καμία σοβαρή πρωτοβουλία για να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί για τη μεγάλη απώλεια εισοδήματος που υπέστησαν.

Και φέτος,…μπροστά τα συνεργεία να ρίχνουν το δηλητήριο και πίσω οι αγρότες και οι εργάτες γης να μαζεύουν τον καρπό.

Μήπως να το αφήναμε καλύτερα; Έχει νόημα τέτοια εποχή; Ότι ζημιά ήταν να γίνει, έγινε!

Πέρα απ’ αυτό, όμως: Αφού επί της ουσίας δακοκτονία στην Αιτωλοακαρνανία δεν κάνουμε, μήπως να το πούμε καθαρά, να γλυτώσουμε τουλάχιστον την εισφορά δακοκτονίας;

Και για να σοβαρευτούμε: αυτό το αστείο με τους διαγωνισμούς και τις ενστάσεις, παραείναι κακόγουστο. Τη διαδικασία δεν την ανακαλύπτουμε σήμερα. Μπορούσε και έπρεπε να έχουν όλα προβλεφθεί. Και επιτέλους, ας υιοθετηθεί η πρότασή μας για τριετείς συμβάσεις, ώστε να μην έχουμε τέτοια προβλήματα.