Του Λίνου Υφαντή,
Το αντίθετο άκρο του λαϊκισμού είναι η «λαϊκισμοφοβία». Μπορούμε εύκολα να ισοπεδώνουμε κάτι χρησιμοποιώντας έναν όρο ισοπεδωτικό.
Πολλώ δε μάλλον όταν αυτό γίνεται ala carte και όχι κατά ιδεολογία. Κάπως έτσι ισχύει και με την πόλη μας το Αγρίνιο το γεγονός ότι έχει ριχτεί στον καιάδα των θεωρητικών σπουδών ως «καθαρά αγροτική πόλη». Ριχτηκε στον καιάδα από ποιούς; Από αυτούς που πριν κάποιες δεκαετίες θεώρησαν ότι η αντίστοιχη «αγροτική πόλη » της Καλαμάτας ή η τουριστική της Κέρκυρας θα πρέπει να έχουν ΑΕΙ θεωρητικών σπουδών;
Δεν θα μπούμε στο παιχνίδι για το αν στο Αγρίνιο θα πρέπει να ανοίξει μια ακόμα σχολή ιστορίας-αρχαιολογίας που θα φέρει ανεργία. Ούτε αν θα πρέπει να ανοίξει αυτό ή να κλείσει το Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών. Προσωπική μου άποψη είναι ότι και τα δύο χωράνε. Το ΔΠΠΝΤ έχει να επιδείξει σπουδαίο επιστημονικό έργο και με πολύ καλές αναφορές. Τι θα πείραζε πάνω στον πυλώνα αυτόν να χτιστεί και ένας δεύτερος εξίσου θεωρητικός;
Όσο και για το επιχείρημα της ανεργίας πολλά εξαρτώνται από το πρόγραμμα σπουδών. Δείτε το αντίστοιχο του ιστορικού Κέρκυρας πλούσιου σε νέες τεχνολογίες και εφαρμοσμένη προσέγγιση της ιστορίας. Γιατί να αποκλείεται a priori η καινοτομία στο ξεκίνημα ενός καινούργιου θεωρητικού αντικειμένου;
Εκτός αυτού όχι μόνο η Αιτωλοακαρνανία αλλά όλη η Δυτική Ελλάδα είναι ακατέργαστη επιστημονικά στο θεωρητικό κομμάτι. Κλασσική αποτύπωση του παραπάνω γεγονότος αποτελεί η φτώχεια των δημοσιευμένων μελετών που αφορούν την περιοχή επειδή δεν ευδοκίμησε ένα θεωρητικό Πανεπιστημιακό ίδρυμα. Όλο αυτό αντανακλάται -που αλλού- στα σχολικά βιβλία.
Δεν θα σταθώ σε άλλες πόλεις στη Δυτική Ελλάδα αλλά στην Αιτωλοακαρνανία : Υπάρχει το παγκόσμιο γεγονός της πρώτης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στον κόσμο, της Αιτωλικής Συμπολιτείας και μετέπειτα του Κοινού των Ακαρνάνων. Υπάρχει άλλο ένα παγκόσμιο γεωπολιτικό γεγονός αντάξιο της απόκρουσης της εισβολής των Περσών: Η νίκη των Αιτωλών έναντι των Γαλατών. Υπάρχουν επίσης δύο μικροί παγκόσμιοι πόλεμοι: Η ναυμαχία του Ακτίου και η ναυμαχία των Εχινάδων ( Ναυπάκτων). Υπάρχει επίσης ο πρωτεργάτης της επανεκκίνησης της νέας Ελληνικής Γλώσσας με τα σχολεία που ίδρυσε, ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Και βέβαια υπάρχει η Αιτωλοακαρνανία ως χωροχρόνος γέννησης του κλεφτοαρματολών το 21, μετέπειτα των αντιστασιακών κινημάτων κατά το 1941-1944. Δεν συζητάμε για 20ο αιώνα και αποτύπωση της ελληνικής βιομηχανικής επανάστασης σε μια νέα πόλη που ουσιαστικά γέννησε, το Αγρίνιο.
Για όλα τα παραπάνω τα σχολικά βιβλία αφιερώνουν παρά μόνο λίγες γραμμές και αυτές εκτός ύλης. Αφορούν τα βιβλία της ιστορίας της Α΄Γυμνασίου και Α΄Λυκείου και τίποτε άλλο.
Δείτε τα και μόνοι σας:
Συμπέρασμα: Χρειάζονται θεωρητικές σπουδές για όλον τον χώρο της Δυτικής Ελλάδας; Αν όχι, πως θα επαναθεμελιώσουμε την ταυτότητα μας, αν τη λησμονήσουμε; Γιατί στη σύγχρονη εποχή της υπερπληροφόρησης, δεν φτάνουν μόνο οι ντόπιοι λόγιοι και το μεράκι τους για να σώσει μια κατάσταση…
agrinionews.gr