γράφει ο Αναστάσιος ΦαραντάτοςΗ ανθρωπιστική κρίση, όπως εντέχνως την έχουν βαφτίσει τα κέντρα που την δημιούργησαν, ώστε να διεγείρει το αίσθημα της φιλανθρωπίας και του αλτρουισμού, μαστίζει την Ευρώπη και κυρίως τις χώρες της ΕΕ.
Είναι μια κρίση που έχει ξεσπάσει από τη συνεχή διακίνηση αλλοδαπών από τρίτες χώρες προς την Ευρώπη. Ειδικά για τη χώρα μας, που είναι μια από τις κύριες πύλες εισόδου, το πρόβλημα είναι περισσότερο οξύ, αφού ήδη ζουν και εργάζονται εδώ πάρα πολλοί αλλοδαποί από Αλβανία, Πολωνία, Ρουμανία, Ουκρανία κλπ για πάνω από 25 χρόνια.
Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για το θέμα αυτό. Μέχρι και πώς πρέπει να τους αποκαλούμε! Λαθρομετανάστες, μετανάστες ή πρόσφυγες;
Ένας ουδέτερος και καλόπιστος παρατηρητής, θα μπορούσε ίσως να δεχθεί, ως αλήθειες τις παρακάτω διατυπωμένες συνθήκες:
1η: Οι αλλοδαποί που διακινούνται από Τουρκία προς Ελλάδα είναι πρόσφυγες από εμπόλεμη ζώνη και πρέπει να τους βοηθήσουμε.
2η: Ότι επειδή κινδυνεύει η ζωή τους στις χώρες τους, τις εγκαταλείπουν ως πολιτικοί πρόσφυγες.
3η: Ότι ακόμη κι αν δεν κινδυνεύει η ζωή τους εκεί που ζουν, θέλουν να να μεταβούν στην Ευρώπη για να εργασθούν, αφού στις χώρες τους ζουν εξαθλιωμένοι.
Ταυτόχρονα όμως εγείρονται και τα παρακάτω ερωτήματα:
α. Ο ιδιοκτήτης, ο καπετάνιος και το πλήρωμα πλωτού μέσου που διακινεί τους αλλοδαπούς, διώκεται ποινικά αν συλληφθεί. Μα αν ισχύει η 1η συνθήκη ως αληθής, θα έπρεπε να επιβραβεύονται που βοηθούν ανήμπορους συνανθρώπους μας. Τι επομένως συμβαίνει;
β. Αν πράγματι κινδυνεύει η ζωή τους στις χώρες τους, γιατί δεν ζητούν πολιτικό άσυλο στην Τουρκία μόλις εισέλθουν εκεί, αλλά έρχονται στη χώρα μας να ζητήσουν; Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής μιας πτωχευμένης χώρας για να εγκατασταθούν, όπου η ανεργία μαστίζει τη νεολαία μας;
γ. Αν από την άλλη θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως χώρα βατήρα για να πάνε στην ΕΕ, δηλαδή είναι περαστικοί από εδώ, γιατί ρισκάρουν τις ζωές τους και των οικογενειών τους περνώντας διά θαλάσσης που έχει κινδύνους και δεν προτιμούν την χερσαία οδό προς Βουλγαρία, με δεδομένο ότι η Βουλγαρία ανήκει στην ΕΕ; Είναι γνωστό άλλωστε από την στρατιωτική γεωγραφία ότι ο ταχύτερος άξονας, που άγει από την Κεντρική Ευρωπαϊκή πεδιάδα προς Τουρκία και αντιστρόφως, είναι ο Κ. Ευρωπή-Βελιγράδι-Σόφια-Φιλιππούπολη-Κωνσταντινούπολη.
δ. Πώς αποδεικνύεται ότι κάποιος διώκεται στη χώρα του για τα πολιτικά του πιστεύω; μήπως με την γενική αρχή του «ό,τι δηλώσεις είσαι»;
Σήμερα ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για οργανωμένο δίκτυο διακίνησης λαθρομεταναστών μέσω Τουρκίας προς Ελλάδα, με σκοπό να παραμείνουν οι διακινούμενοι στην χώρα μας. Άλλωστε για τον σκοπό αυτό οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών διαθέτουν τεράστια ποσά, ώστε να φιλοξενούνται εδώ.
Το ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο αποδεικνύεται από την απρόσκοπτη ροή, διάθεση μέσων, ύπαρξη οργανωμένου και συνεργαζόμενου κυκλώματος διακινητών, ανοχή - αν όχι και στήριξη - της Τουρκίας, διατήρηση των δρομολογίων εντός Τουρκίας ανοικτών και υπό κρατικό έλεγχο, διοχέτευσή τους προς τις έναντι των ελληνικών νησιών τουρκικές ακτές, διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών και ακατάσχετη κερδοσκοπία. Προσθέστε σε όλα αυτά και το πάρτι των ΜΚΟ.
Με άλλα λόγια πρόκειται για μπίζνα μεγάλου διαμετρήματος, με θύμα την Ελλάδα, που γονατισμένη από τα χρέη και από τις απαράδεκτες επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων, παρακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς να μπορεί-ούτε και να θέλει- να τις επηρεάσει. Και φυσικά ούτε λόγος για αποτροπή!
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε:
α. Τις ελληνοποιήσεις των αλλοδαπών και την ταύτιση της νομικής εννοίας της ιθαγένειας και της υπηκοότητας
β. Την κατάργηση του γένους ως προϋπόθεσης εισαγωγής στις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές
γ. Την αποφοίτηση αλλοδαπών από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και την υπηρέτηση Αλβανών οπλιτών θητείας στις μονάδες του Έβρου
δ. Τη δραματική μείωση των κοινωνικών και οικονομικών παροχών προς τους Έλληνες πολυτέκνους
ε. Την παντελή έλλειψη σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του δημογραφικού μας προβλήματος
στ. Τις οικονομικές παροχές, στέγαση, περίθαλψη και σίτιση που προσφέρουμε στις ορδές των αλλοδαπών που καταφθάνουν στη χώρα μας
ζ. Την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων με τη συνεχή μείωση των μισθών και συντάξεων σε συνδυασμό με την βαρειά φορολόγηση των ειδοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας και την αυξανόμενη ανεργία
η. Την παντελή απουσία επενδύσεων ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα
θ. Την αναγνώριση της μετανάστευσης ως δικαιώματος και όχι ως προνομίου, με την υπογραφή της συνθήκης του Μαρακές και από την Ελλάδα και
ι. Την συνεχή υποχωρητικότητα στα εθνικά ζητήματα, όπου η άρνηση διεκδικήσεων από μέρους μας έγινε αβίαστη παραχώρηση και ενδοτικός συμβιβασμός,
Θα συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι αν δεν αλλάξουμε ταχύτατα γραμμή πλεύσης, θα μπούμε σε τροχιά καταστροφής της χώρας, υποδούλωσης και αμέσου κινδύνου για την επιβίωση όχι μόνον της κρατικής μας οντότητας αλλά και της ελληνικής φυλής.
Είναι ήδη πολύ αργά και καλό είναι οι Έλληνες να αφήσουν τις ανούσιες ιδεοληψίες και την προσήλωση σε κόμματα με βεβαρυμένο παρελθόν, που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση και να αφυπνισθούν έστω και τώρα. Υπεύθυνοι της σημερινής κατάστασης δεν είναι άλλοι από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τι κανουμε γι αυτό;
Αντί να ανησυχούμε για το πώς είναι πολιτικά ορθότερο να αποκαλούμε τους αλλοδαπούς εποίκους της χώρας μας, επιλέγοντας μεταξύ των όρων «λαθρομετανάστες» ή «πρόσφυγες», να επικεντρωθούμε στην ουσία, δηλαδή ότι μόνον με την ψήφο μας θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την συντελούμενη καταστροφή.
Ας κοιτάξουμε δίπλα μας στην Ιταλία το φαινόμενο Σαλβίνι, που στην Ελλάδα φέρει το όνομα ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ. (Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ του Φαήλου Κρανιδιώτη είναι το ελληνικό κόμμα που συμμετέχει μαζί με τα κόμματα της Λεπέν και του Σαλβίνι στο MENF –Movement for a Europe of Nations and Freedom).
Κλείστε λοιπόν τα αυτιά σας στο δίλημμα «ή εμείς (οι σωτήρες) ή αυτοί (οι ολετήρες)». Διότι απλούστατα αυτοί που μας κατέστρεψαν δεν μπορούν ούτε και θέλουν να μας σώσουν! Εδώ δεν μπόρεσαν να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά των κομμάτων τους - ΟΛΑ τα κόμματα εξουσίας είναι υπερχρεωμένα - θα νοικοκυρέψουν την Ελλάδα μας;
Στις ευρωεκλογές που έρχονται έχουμε τρεις επιλογές:
α. Η μία επιλογή είναι να ψηφίσουμε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ συστημικά κόμματα. Μην αναμένετε τίποτε νέο, τίποτε διαφορετικό, διότι απλούστα είναι ίδιοι. Δεν διαφέρουν επί της ουσίας σε τίποτε. Η μόνη τους ανησυχία είναι να μην χάσουν την καρέκλα
β. Η δεύτερη επιλογή είναι να ψηφίσουμε τηλεπωλητές, παπατζήδες, φαφλατάδες, τσαρλατάνους, εκείνους που μεταξύ στρατηγικών αναλύσεων του καφενείου και των αποκλειστικών αποκαλύψεων για συνωμοσίες που μόνον οι ίδιοι γνωρίζουν, διαφημίζουν από κηραλοιφές και μαντζούνια μέχρι γνήσιες επιστολές που τις έγραψε ο Θεός!
γ. Η τρίτη επιλογή είναι να εμπιστευθούμε την ψήφο μας σε νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις, που συγκροτήθηκαν από κανονικούς φυσιολογικούς ανθρώπους και αγωνίζονται μαζί με τους συμμάχους τους στην Ευρώπη, όπως η Λεπέν και ο Σαλβίνι, να ενισχύσουν την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μέσα από Κράτη ΕΘΝΗ μέλη και μέσα από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ώστε τα κράτη αυτά να μπορούν να αναπτύσσουν τα προγράμματά τους και οι πολίτες τους να είναι πραγματικά ελεύθεροι για να μπορούν να επιδίδονται στα ειρηνικά τους έργα.
Ας μην εξαπατηθούμε οι Έλληνες ακόμη μια φορά από το δημαγωγικό τέχνασμα της «χαμένης ψήφου». Είναι επιτακτική ανάγκη να ψηφίσουμε εκείνα τα κόμματα που αντιτίθενται στον λαθροεποικισμό και την ισλαμοποίηση της Ευρώπης και της χώρας μας.
Στις επερχόμενες ευρωεκλογές πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους θέλουμε να είμαστε.
*Ο Αναστάσιος Φαραντάτος είναι Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας «ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ» και υποψήφιος Ευρωβουλευτής
