«Εδώ και καιρό, εργάζομαι με σκοπό την κατασκευή μιας συσκευής που θα μου επιτρέψει να διαγνώσω εάν είναι δυνατόν να επικοινωνήσουν με εμάς πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον μεγάλο εφευρέτη Τόμας Έντισον και κατεγράφησαν σε μία συνέντευξή του για το περιοδικό The American Magazine τον Οκτώβριο του 1920. Και όταν, στην εποχή του, μιλούσε ο Έντισον, όλοι κάθονταν προσοχή!

Ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τον κολοφώνα της βιομηχανικής επανάστασης, ο «σοφός του Μένλο Παρκ», όπως τον αποκαλούσαν, ο εφευρέτης με τις 1.093 δικές του καταχωρημένες πατέντες, ο τεχνολογικός μεσσίας που άλλαξε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων με την κατασκευή του ηλεκτρικού λαμπτήρα, του φωνογράφου και άλλων τεχνικών μέσων, είναι επίσης ο πρωταγωνιστής ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια του 20ου αιώνα, το οποίο αφορά στην πρόθεσή του να κατασκευάσει τη λεγόμενη Μηχανή Φαντασμάτων, μία συσκευή επικοινωνίας με τους νεκρούς.

Το αν όμως όντως προχώρησε στην υλοποίηση του σχεδίου του ή αν αυτό έμεινε «στα χαρτιά», αυτό είναι κάτι που κανείς δεν γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα. Πολλοί εικάζουν ότι ο Έντισον τελικά κατάφερε να υλοποιήσει το τρελό σχέδιό του και ότι τα ίχνη της μηχανής χάθηκαν στην πορεία – ένας μύθος που εντείνεται από την πλήρη απουσία προσχεδίων και πρωτοτύπων.

Σε μία άλλη συνέντευξή του, την ίδια χρονιά για διαφορετικό όμως περιοδικό (Scientific American), ο ίδιος δήλωνε:

«Εδώ και καιρό, σκέφτομαι μία μηχανή ή μία συσκευή την οποία θα μπορούσαν να χειριστούν πρόσωπα που έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο ύπαρξης ή σε άλλη σφαίρα».

Επιπλέον, το συγκεκριμένο άρθρο άφηνε υπόνοιες πως «η εν λόγω συσκευή, την οποία φέρεται να κατασκευάζει, βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο…», ως εάν να υπήρχε κάποιο πρωτότυπο. Και όλα αυτά σε μία εποχή κατά την οποία το κίνημα του πνευματισμού ευδοκιμούσε, δημιουργώντας ένα μείγμα τεχνολογικού υλισμού και πνευματικών αναζητήσεων πέραν του φυσικού υλικού κόσμου που αν μη τι άλλο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Τα μέντιουμ έδιναν και έπαιρναν, ξερνώντας εκτόπλασμα με την ίδια ευκολία που μιλούσαν, τρέφοντας τη συλλογική πεποίθηση πως θα ήταν δυνατόν να επικοινωνήσει κανείς με τους νεκρούς αγαπημένους… Ενδεχομένως, λοιπόν, να σκέφτηκε ο Έντισον πως αν υπήρχε έστω και η παραμικρή πιθανότητα να ισχύει κάτι τέτοιο τότε μία μηχανή ενδεχομένως να αποδεικνυόταν αποτελεσματικότερη των σκηνοθετημένων τις περισσότερες φορές συνεδριών από ψευδο-μέντιουμ.

«Δεν ισχυρίζομαι πως ως πρόσωπα περνάμε σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης ή σε μία άλλη σφαίρα. Δεν ισχυρίζομαι τίποτα, επειδή δεν γνωρίζω τίποτα για το θέμα, όπως και κανένα άλλο ανθρώπινο ον.

Αυτό που υποστηρίζω όμως είναι ότι ενδεχομένως να μπορούμε να κατασκευάσουμε μία συσκευή, η οποία θα είναι τόσο εκλεπτυσμένη ώστε εάν υπάρχουν πρόσωπα που έχουν περάσει σε άλλη σφαίρα και επιθυμούν να επικοινωνήσουν μαζί μας στη δική μας σφαίρα, η συσκευή θα τους δώσει την ευκαιρία να εκφραστούν καλύτερα απ” ό,τι στα πνευματιστικά τραπεζάκια και σε άλλες αδέξιες μεθόδους».

Ο Έντισον είχε αποκαλύψει ελάχιστες λεπτομέρειες για τη συσκευή που σκόπευε να κατασκευάσει. Τα μόνα στοιχεία που γνωρίζουμε είναι ότι είχε τη μορφή βαλβίδας, το στρίψιμο της οποίας απελευθέρωνε έναν τεράστιο ατμοστρόβιλο, με αποτέλεσμα ο παραμικρός ψίθυρος ή η παραμικρή προσπάθεια κάποιου πνεύματος να δηλώσει την παρουσία του θα επηρέαζε την υπερευαίσθητη βαλβίδα, μεγεθύνοντας την παραφυσική δραστηριότητα.

Αυτά είναι τα μόνα στοιχεία που διαθέτουμε, από τα οποία όμως καθίσταται σαφές πως αυτό που είχε στο μυαλό του ο Έντισον ήταν ένα όργανο εντοπισμού φαντασμάτων. Μάλιστα είχε δηλώσει πως ο συνεργάτης του που είχε επιφορτιστεί με την ευθύνη της κατασκευής της μηχανής είχε πεθάνει πρόσφατα και πως αν τελικά ήταν λειτουργική η εφεύρεση, αυτός θα ήταν ο πρώτος που θα τη χρησιμοποιούσε εάν είχε τη δυνατότητα να πράξει κάτι τέτοιο.

Και πάλι, όμως, δεν υπάρχουν ενδείξεις πως μια τέτοια συσκευή πράγματι πήρε σάρκα και οστά. Ενδεχομένως να φτιάχτηκε και αμέσως μετά να καταστράφηκε μαζί με όλα τα προσχέδια και τα τεκμήρια της ύπαρξής της, επειδή δεν «λειτούργησε» κι επειδή ο Έντισον, ως σοβαρός επιχειρηματίας, δεν θα ήθελε με τίποτα να εξευτελιστεί έπειτα από τις αναγγελίες του στις δύο συνεντεύξεις του.