Σε μια πολύ μεγάλη πρόκληση κατά της ελληνικής κοινωνίας προχώρησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία με ύφος «χιλίων πιθήκων» «κουρεύει» τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες καθώς μειώνει του οφειλόμενους τόκους όταν καθυστερεί ενώ αντιθέτως δεν ισχύει το ίδιο και με επιτόκιο των φορολογούμενων που καθυστερούν να πληρώσουν τις δικές τους οφειλές προς το κράτος.
Δηλαδή σε απλά ελληνικά, όταν το Δημόσιο χρωστάει, πληρώνει περίπου άτοκα και με όποια διευκόλυνση θέλει, ενώ όταν ο ιδιώτης χρωστάει, το χρέος του αυξάνεται λες και δανείστηκε από «loan shark» (τοκογλύφος) ενώ αντίθετα όταν υποχρεωτικά «δανείζει» το κράτος (αφού το κράτος δεν πληρώνει στην ώρα του) τότε τα «δανεικά» αυτά είναι και «αγύριστα».
Τα παίρνει πίσω άτοκα και συνεπώς «υποβαθμισμένα» λόγω πληθωρισμού και κόστους ζωής.
Συγκεκριμένα στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τον αιγιαλό το άρθρο 45 του Πολυνομοσχεδίου που συζητείται στις Επιτροπές της Βουλής, προβλέπει ότι το Κράτος δεν θα πληρώνει πλέον τόκο 6% όπως εδώ και μια 5ετία, αλλά 3%. Όταν όμως οι ιδιώτες οφείλουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, το ύψος του επιτοκίου υπολογισμού των τόκων ανέρχεται σε 8,76% το χρόνο ή 0,73% κάθε μήνα, ενώ επιβάλλεται από την πρώτη ημέρα καθυστέρησης.
Αναλυτικά ο Ενιαίος τρόπος υπολογισμού του οφειλόμενου, από το Δημόσιο, τόκου (νόμιμου και υπερημερίας) για τις οφειλές του προς ιδιώτες ανεξάρτητα από την αιτία τους, καθιερώνεται με διάταξη που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για τον Αιγιαλό. Παράλληλα, ο τόκος μειώνεται από το 6% στο οποίο ανέρχεται σήμερα, καθώς όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου « εκτός του γεγονότος ότι κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό για τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες, δεν προσαρμόζεται στο εκάστοτε δημοσιονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού λαμβανομένου υπόψη και του ρυθμού απονομής της δικαιοσύνης».
Έτσι, το νέο επιτόκιο θα ισούται με το επιτόκιο των πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (MRO) το οποίο σήμερα είναι 0, πλέον των 3 εκατοστιαίων μονάδων.
Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σημειώνεται ότι η διάταξη αυτή «καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς σε οποιοδήποτε στάδιο και βαθμό υποθέσεις για το μέρος κατά το οποίο οι αξιώσεις των ιδιωτών για τόκο ανάγονται και υπολογίζονται σε χρόνο μετά την πρώτη του επόμενου μήνα από την έναρξη ισχύος του υπό ψήφιση νόμου».
