Εδώ και δυο μέρες παλεύω να συλλέξω το υλικό των επισκέψεων της περασμένης χρονιάς. Ομολογώ ότι φέτος είμαι πιο γρήγορη στη συλλογή και πιο αυστηρή με τον χρόνο που θα σπαταλήσω για την καταγραφή του απολογισμού μου. Ίσως επειδή οι 31 επισκέψεις μου δεν ήταν τελικά και τόσες πολλές σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως πάλι επειδή αν ολοκληρώσω γρήγορα αυτή την εργασία θα έχω χρόνο, για ν' αρχίσω άλλη. Έτσι είναι η ζωή μου. Μια αδιάκοπη εναλλαγή εργασιών. Για να γεμίζει ο χρόνος και να μπορώ να αισθάνομαι έντονα την κάθε στιγμή της ζωής μου. Μιας ζωής που έφτασε στα όριά των αντοχών της δύο φορές την περασμένη χρονιά...
Για την καταγραφή του απολογισμού συμβουλεύομαι την ατζέντα μου, τη διαδικτυακή μου σελίδα, το κοινωνικό μου προφίλ και το επικαιροποιημένο βιογραφικό μου. Δεν θέλω να ξεχάσω καμία δράση. Όχι από αλαζονεία, αλλά από σεβασμό σε όλους αυτούς που μου άνοιξαν την πόρτα του σχολειού τους ή του εκπαιδευτικού τους χώρου. Όπως και το 2017, έτσι και το 2018 οι περισσότερες δράσεις μου πραγματοποιήθηκαν στο Αγρίνιο. Το να πηγαίνω τακτικά στο Αγρίνιο όσο ζουν οι γονείς μου είναι μια υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου πριν δυόμιση χρόνια κι όσο μπορώ προσπαθώ να την τηρώ. Η μαμά βέβαια έφυγε τον Μάη και μαζί με τη μαμά έφυγε και ένα μεγάλο μέρος ψυχικής ενέργειας και θέλησης, αλλά όσο υπάρχει ο μπαμπάς διαθέτω έναν σπουδαίο λόγο να επισκέπτομαι την γενέτειρα.
Στις 31 Γενάρη πραγματοποίησα την πρώτη δράση του 2018. Συγκεκριμένα, συμπαρουσιάσαμε μαζί με τον παιδοψυχίατρο Χρήστο Τερνιώτη στο πρώην κτίριο της τράπεζας της Ελλάδος, στο Αγρίνιο, μια ενημερωτική δράση για τους κινδύνους στο Διαδίκτυο, το ψυχολογικό προφίλ των εφήβων με αυξημένο κίνδυνο έκθεσης στο Internet, τις βασικές αρχές ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων και τους τρόπους πρόληψης των κινδύνων. Βοηθοί μας στο θεατρικό δρώμενο η εκπαιδευτικός Χαρά Μπεκιάρη, η νηπιαγωγός Ελένη Δημητρέλλου, ο ηλεκτρολόγος μηχανολόγος Κωνσταντίνος Κικής, η δημοσιογράφος Χρύσα Σπαή και ο υπεύθυνος του Agriniobestof.gr Κώστας Σαμψών.
Περισσότερες λεπτομέρειες για την ημερίδα θα βρείτε στον σύνδεσμο: http://sinidisi.gr/psaxnontas-erminia/
Την 1η Φλεβάρη, ημέρα Πέμπτη, πέρασα την αυλόπορτα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου και χάρη στον φιλόξενο Διευθυντή, κ. Θανάση Κατσιμάρδο, ενημέρωσα τους μαθητές της Ε' και ΣΤ' Δημοτικού για τους κινδύνους του Διαδικτύου, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ο Ενρίκε από το Μεξικό».
Στη συνάντηση παραβρέθηκαν ταλαντούχοι συνάδελφοι από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και φίλοι, που ενσάρκωσαν τους ρόλους του εκπαιδευτικού προγράμματος πρόγραμμα «Ο Ενρίκε από το Μεξικό». Τον συντονισμό της βραδιάς ανέλαβε η καταξιωμένη συγγραφέας Λυδία Ψαραδέλλη.
Συντροφιά με τον «Ενρίκε από το Μεξικό» ταξιδέψαμε και στο σπιτάκι του Χαμόγελου του Παιδιού στην Τέμενη Αιγίου, όπου αποκάλυψα στα παιδιά τα σχέδια του κακόβουλου Ενρίκε και τα ενημέρωσα για τους κινδύνους του Διαδικτύου.
Ο Φεβρουάριος του 2018 πλαισιώθηκε με μια μεγάλη προσπάθεια συλλογής βιβλίων για τη δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης στο Παράρτημα της ΕΛΕΠΑΠ στο Αγρίνιο. Για δεύτερη φορά ενώσαμε τις δυνάμεις μας με την Αλεξάνδρα και την Μαρίνα Τσιτσικάου από το Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο «Το Φουρφούρι» και προσπαθήσαμε να παρακινήσουμε γνωστούς και φίλους να μας χαρίσουν ένα αντίτυπο της βιβλιοθήκης τους για τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ.
Την Παρασκευή 16 Μαρτίου μετέβη στο κτίριο της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου και παρέα με την Μαρίνα Τσιτσικάου (εκπρόσωπο του Φουρφουριού) παραδώσαμε περί τα 200 βιβλία για τη δημιουργία της δανειστικής βιβλιοθήκης των παιδιών.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του εξειδικευμένου προσωπικού που φροντίζει τα παιδιά της πρώιμης παρέμβασης ζωντανέψαμε το παραμύθι του «Γίγαντα του δάσους». Στο τέλος, είχαμε και μια μικρή έκπληξη για τα παιδιά: μια τεράστια τούρτα γενεθλίων, ευγενική χορηγία του ζαχαροπλαστείου του κ. Ηλία Σαΐτα, από το Δοκίμι με την οποία γιόρτασα τα 38α γενέθλιά μου.
Ο ενθουσιασμός, η χαρά, τα χαμόγελα και η συγκίνηση με τα οποία γέμισαν οι καρδιές μας από την αγάπη των παιδιών δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια!
Περισσότερες λεπτομέρειες για την εκδήλωση στην ΕΛΕΠΑΠ (Παράρτημα Αγρινίου) θα βρείτε στον σύνδεσμο: http://chipoupolis.blogspot.com/2018/03/32-3.htmlΤο παραμύθι του «Γίγαντα του δάσους» δεν ειπώθηκε μόνο στα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ. Στις 21 Μαρτίου βρέθηκα ανάμεσα στα παιδιά των τεσσάρων τμημάτων της Γ' Δημοτικού της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης, για να δοκιμάσω το ολοκαίνουριο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Τα Καπέλα της άρνησης». Επειδή όμως το πρόγραμμα απαιτεί 60 λεπτά δεν κατάφερα να το υλοποιήσω και στα τέσσερα τμήματα.Έτσι, τα δύο τμήματα παρακολούθησαν το πρόγραμμα και στα άλλα δύο τμήματα ασχοληθήκαμε με τον «Γίγαντα του δάσους» και τα πολλαπλά του μηνύματα. Περισσότερες λεπτομέρειες για «Τα καπέλα της άρνησης» στον σύνδεσμο:
http://chipoupolis.blogspot.com/2018/03/blog-post.html.
Ο «Γίγαντας του δάσους», το σκιουράκι, ο ποντικός και ο παπαγάλος με συνόδεψαν και σε ακόμη ένα ταξίδι στο Αγρίνιο. Αυτή τη φορά, σειρά είχαν τα νήπια του 14ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου, που υποδύθηκαν τα ζώα της ζούγκλας, ενώ η νηπιαγωγός τους, η Γαρυφαλιά Παπασωτήρη αποδείχτηκε ότι ήταν ένας απίστευτα γλυκός γίγαντας.
Περισσότερες πληροφορίες για την επίσκεψη στο 14ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://chipoupolis.blogspot.com/2018/04/blog-post.html
Λίγο πριν μπει το τρίτο δεκαήμερο του Απρίλη, βρέθηκα ξανά στη γενέτειρα μετά από πρόσκληση του Δήμου Αγρινίου, για να συμμετάσχω στο 1ο Φεστιβάλ Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας.
Την Παρασκευή 20 Απριλίου ταξίδεψα με τους μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Αγρίνιου στο βυθό της μυθικής γοργόνας μου, της Σθενούς, αλλά και στη ζούγκλα της φανταστικής Πυθωνίας εκπαιδεύοντας τα νήπια στις βασικές μεταβλητές στο προγραμματισμό Η/Υ.
Το φανταστικό ταξίδι στη ζούγκλα της Πυθωνίας πραγματοποιήθηκε και στο 16ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου.
Κι έπειτα, έτρεξα γρήγορα στο 17ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου, όπου συντροφιά με τους μαθητές της Γ' Δημοτικού ψάξαμε για να βρούμε το χαμένο γλυκό. Αφού μάθαμε όλα τα χαρακτηριστικά του χαμένου βάζου, προσεγγίσαμε δημιουργικά την αντικειμενοστρέφεια, μελετήσαμε τις δομές δεδομένων και εντοπίσαμε το γλυκό, το γευτήκαμε κιόλας!
Περισσότερες πληροφορίες στον σύνδεσμο:
https://www.agrinionews.gr/episkepsi-tis-ariadnis-dante-sto-17o-dimotiko-scholio-agriniou/
Το Σάββατο 21 Απριλίου συμπαρουσίασα με την κυρία Βάσω Πιτσιέρη, υπεύθυνη του Κέντρου Ξένων Γλωσσών Πιτσιέρη, την αγγλική απόδοση του εκπαιδευτικού προγράμματος του Απόστολου στην Πυθωνία με τίτλο «Any Time is Rhyme Time». Οι μικροί μαθητές του κέντρου φιλοξενήθηκαν στο Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο «Το Φουρφούρι», ενθουσιάστηκαν με τις ρίμες και τα χαμένα αντικείμενα της αγγλόφωνης Auntie Memory και εντόπισαν γρήγορα τους θησαυρούς της θείας Μνήμης.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τη δράση "Any time is Rhyme Time" θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://tofourfouri.blogspot.gr/2018/04/blog-post_23.html
Το ίδιο απόγευμα, βρέθηκα στην Παλαιά Λαχαναγορά για να αφηγηθώ στους μικρούς και μεγάλους μου φίλους το ανέκδοτο παραμύθι του πολυαγαπημένου μου «Γίγαντα του δάσους». Για την παραμυθένια μου μεταμόρφωση φρόντισαν τα κορίτσια του καταστήματος SEPHORA Αγρινίου, καθώς και η «γαλάζια αμυγδαλιά» της σχεδιάστριας Όλγας Καραβερβέρη.
Περισσότερες πληροφορίες για την αφήγηση στην Παλαιά Λαχαναγορά στον σύνδεσμο:
https://agriniobestof.gr/index.php/varius-menu/agrinio-best-of-videos-01/item/28326
Μετά τις δράσεις του Αγρινίου, ασχολήθηκα ξανά με τους μαθητές της Γ' τάξης, της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης. Στις 23 Απριλίου βρέθηκα στα Εκπαιδευτήρια Αντωνόπουλου για να ολοκληρώσω την εκπαίδευση των μαθητών στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Τα Καπέλα της άρνησης», αλλά και να αφηγηθώ με τη βοήθεια των παιδιών το παραμύθι του «Γίγαντα του δάσους» στα τριτάκια που δεν το είχαν ακούσει στην προηγούμενη επίσκεψή μου στο σχολείο.
Ο Μάιος ήταν για μένα ένας εξαιρετικά δύσκολος μήνας. Στις αρχές του μήνα, η μητέρα μου σταμάτησε να έχει επαφή με το περιβάλλον. Πλέον, ο καρκίνος έδειχνε τα σημάδια του στο κορμί της μάνας μου. Δεν θέλω να θυμάμαι τις στιγμές εκείνες, ούτε τις προσπάθειες για τη διεκδίκηση της αξιοπρεπούς περίθαλψης του γονιού μου... Και τα ταξίδια στο Αγρίνιο πύκνωναν.
Σε ένα ταξίδι μου, στις 18 Μαΐου, έκανα μια στάση στη Ναύπακτο για να μπω στο φιλόξενο νηπιαγωγείο της Ελένης Δημητρέλλου και να μαγειρέψω στα νήπια μια πεντανόστιμη μαρμελάδα φράουλα. Ήθελα πολύ να δοκιμάσω το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Αλγοριθμικής μαμα...λάδας στα νήπια και προσπάθησα πολύ για να περάσω καλά με τα παιδάκια και να αντλήσω δύναμη από αυτά και να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Περισσότερες πληροφορίες για την επίσκεψη στο 3ο Νηπιαγωγείο Ναυπάκτου θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://chipoupolis.blogspot.com/2018/05/3.html
Η συγκεκριμένη μέρα εκτός από τη γλύκα της μαρμελάδας, της Ελένης και των παιδιών είχε και μια απρόσμενη γλύκα. Φτάνοντας στο πατρικό μου κατάφερα να επικοινωνήσω με τη μάνα μου. Ήταν η πιο αληθινή, η πιο ουσιαστική συζήτηση που είχα πραγματοποιήσει με τη μάνα μου στα 38 μου χρόνια. Μιλήσαμε για ώρες. Της είπα με μεγάλη χαρά ότι θα ταξίδευα για δουλειά στο Λονδίνο και ότι είχα επικοινωνήσει με την Ελληνική Πρεσβεία, για να πάω να κάνουμε το έργο των Ποιητών με τα Ελληνόπουλα του Λονδίνου και να τους πω το παραμύθι της Ακαρνανοχώρας. Και χάρηκε. Πόσο χάρηκε... «Όσο μπορείς και με την καρδιά καθαρή, να βοηθάς τα παιδάκια.», μου' πε η μάνα μου στην αναλαμπή της. Έτσι νόμιζε. Ότι τα βοηθάω με τις ιστορίες μου. Το ίδιο εύχομαι κι εγώ.
Στις 27 Μαΐου, η Δημητρούλα ξεκουράστηκε από τα βάσανά της επίγειας ζωής της...
Οι μέρες κύλησαν γρήγορα κι ήρθε η πολυαναμενόμενη ώρα για το ταξίδι στο Λονδίνο. Δούλεψα πολύ, για να ετοιμάσω όλα αυτά που έπρεπε για τη Γιορτή της Μητέρας των Ελληνόπουλων του Νηπιαγωγείου του Λονδίνου. Δούλεψα με όλες μου τις δυνάμεις. Κι αφού τελείωσα τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις και πήρα το τρένο για το Νηπιαγωγείο του Λονδίνου ένιωθα πολύ περίεργα. Ίσως γιατί έπρεπε να ακολουθήσω τη ροή της παρουσίασης και να μιλήσω στα παιδιά για την μαμά μου. Μια μαμά που είναι κοντή, στρουμπουλή, με μαλλιά φουσκωμένα σαν λαμπατέρ και της αρέσει να βλέπει σήριαλ στην τηλεόραση. Μια μαμά που τώρα, πια, την βλέπω χαμογελαστή μόνο στις φωτογραφίες μας.
Οι νηπιαγωγοί του Ελληνικού Νηπιαγωγείου του Λονδίνου είχαν ακολουθήσει τις οδηγίες του προγράμματος "Ο πραγματικός Ποιητής γεννιέται", η παρουσίασή μου ήταν έτοιμη και ξεκινήσαμε τη Γιορτή της Μητέρας των πραγματικών Ποιητών του Λονδίνου. Ολοκληρώνοντας την Γιορτή, μαμάδες και παιδιά ακολούθησαν την φαντασία μου και ζωντανέψαμε το παραμύθι "Το τραγούδι των Ποιητών". Μετά τη συγκίνηση της Γιορτής των Ποιητών, οι μαμάδες με χαιρέτησαν με ιδιαίτερη συγκίνηση και εμείς συνεχίσαμε με την παρουσίαση του εκπαιδευτικού προγράμματος «Ο Απόστολος στην Πυθωνία». Για άλλη μια φορά, ο Απόστολος αγαπήθηκε πολύ κι εγώ ένιωσα πραγματική βασίλισσα από την αγάπη των μικρών μου φίλων. Περισσότερες πληροφορίες για το τι συνέβη στο Λονδίνο και όλο το παρασκήνιο θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://chipoupolis.blogspot.com/2018/06/blog-post_25.html
Στις αρχές του Ιούλη δέχθηκα πρόσκληση από την Ελένη Δημητρέλλου για να συμμετάσχω στις καλοκαιρινές δράσεις του Συλλόγου Απανταχού Πλατανιτιωτών. Κουβεντιάζοντας με την Ελένη καταλήξαμε στην παρουσίαση ενός παραδοσιακού γάμου και για να δώσουμε κάτι καινούριο στο κοινό ανέλαβα τη συγγραφή δύο σκηνών, με τις οποίες θα ανακατεύαμε τους θεατές μας, ώστε να μάθουν βιωματικά τα έθιμα του παραδοσιακού γάμου.
Από σαράντα κύματα πέρασε αυτός ο γάμος... Αλλά έγινε! Και πιστεύω ότι πήρε την αξία που του έπρεπε! Παρέα με τις Εκδόσεις Τσιπούπολη αποφασίσαμε να συνοδέψουμε τον γάμο με μια δράση αλληλεγγύης για τους πυρόπληκτους της Αττικής.
Περισσότερες πληροφορίες για τον παραδοσιακό γάμο του Πλατανίτη θα βρείτε στον σύνδεσμο: http://chipoupolis.blogspot.com/2018/08/blog-post.html
Μετά τον γάμο, μετά από πρόσκληση της νηπιαγωγού Παναγιώτας Φλώρου, στις 22 Σεπτεμβρίου βρέθηκα στο 2ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου για μια δράση ενημέρωσης για τους κινδύνους του Διαδικτύου στους γονείς των νηπίων.
Τον Οκτώβριο βρέθηκα μεταφορικά σε ένα ξεχωριστό νηπιαγωγείο, στο Νηπιαγωγείο Δονούσας, μιας και η οικογένεια Μάρκουλη χάρισε στο νηπιαγωγείο όλα μου τα συγγραφικά παιδιά. Η συγκίνησή μου ήταν τεράστια όταν η κυρία Σταυρούλα Λύβα, μέλος της οικογένειας Μάρκουλη που κατάγεται από το νησί, μου έστειλε την επιστολή προς το νηπιαγωγείο.
Και τα ταξίδια στον κόσμο της Πληροφορικής και των παραμυθιών συνεχίστηκαν. Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου βρέθηκα στη Ρόδο για να παρακολουθήσω τις τριήμερες εργασίες του 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου με Διεθνή Συμμετοχή για το Εκπαιδευτικό Υλικό στα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες. Το πρωινό της Παρασκευής βρέθηκα στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ρόδου για την παρουσίαση των δράσεων του «Χαμένου Γλυκού» και του «Ενρίκε από το Μεξικό» στους μαθητές των Γ', Δ', Ε' και ΣΤ' του Δημοτικού.
Έπειτα, ήρθε η ώρα για τη δοκιμή του ολοκαίνουριου εκπαιδευτικού προγράμματος «Τα μοτίβα της Φιόνας» για την εισαγωγή των παιδιών της ΣΤ' Δημοτικού στον προγραμματισμό και τη γλώσσα Python. Και δεν υπήρχε καλύτερη τάξη από την τάξη της κυρίας Τζένης Νινιού στην Εκπαιδευτική Αναγέννηση.
Περισσότερες πληροφορίες για την παρουσίαση του εκπαιδευτικού προγράμματος στα εκτάκια της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://chipoupolis.blogspot.com/2018/11/blog-post.html
Επειδή όμως μια δοκιμή δεν είναι ποτέ αρκετή, την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου βρέθηκα στο 3ο Νηπιαγωγείο Ναυπάκτου για να παίξουμε με τα μοτίβα της Φιόνας, χωρίς Python, αλλά με μπόλικη γεωμετρία.
Στις αποσκευές μου, εκτός από «Τα μοτίβα της Φιόνας», είχα και ένα πλήθος από αυτοκόλλητα και μαγνητάκια με τους ήρωες των βιβλίων μου, καθώς και μια στοίβα κουβάδες με ήρωες της Disney, ώστε να πουληθούν στην χριστουγεννιάτικη γιορτή του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου για να στηρίξουν έναν πολύ καλό σκοπό.
Περισσότερες πληροφορίες για τη γιορτή του 3ου Νηπιαγωγείου Ναυπάκτου:
https://agriniobestof.gr/index.php/component/k2/item/36170
Έπειτα, μετά από πρόσκληση της Διακονίας Στήριξης Γυναικών «Παναγία η Παραμυθία» βρέθηκα στο φιλόξενο χώρο της, όπου διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε με τα παιδιά το θεατρικό παραμύθι της Ανάσσας των Χριστουγέννων. Στην παρέα μας ήταν και η κυρία Μαίρη Ζαπαντιώτη, που ενσάρκωσε το ρόλο της βασίλισσας Ανάσσας.
Στη συνέχεια, βρέθηκα στον υπέροχο χώρο του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης ΚΔΑΠ Ταξιδευτές, στην Αγία Βαρβάρα Αγρινίου, για να παρουσιάσω τη δράση του χαμένου γλυκού στους αμέτρητους μικρούς μου φίλους. Εκεί, συνέβη κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Δεκάδες παιδιά, διψασμένα για μάθηση, συμμετείχαν στα παιχνίδια του χαμένου γλυκού και συνέβαλαν για να περάσω ένα από τα ομορφότερα απογεύματα της ζωής μου.
Αναλυτικές πληροφορίες για δράση του Χαμένου Γλυκού στους Ταξιδευτές θα βρείτε στον σύνδεσμο: https://agriniobestof.gr/index.php/component/k2/item/35666
Ακολούθησε μια ακόμη επίσκεψη σε ένα νηπιαγωγείο. Στις 7 Δεκεμβρίου, βρέθηκα στην παρέα των νηπίων του 23ου Νηπιαγωγείου Περιστερίου για ένα ταξίδι στη ζούγκλα της Πυθωνίας και στην εκμάθηση των βασικών μεταβλητών στον προγραμματισμό μέσα από το παιχνίδι ρόλων.
Ο Δεκέμβριος είναι για μένα ο μήνας της βασίλισσας Ανάσσας. Έτσι, οι τελευταίες δράσεις της χρονιάς αφιερώθηκαν στην δική μου βασίλισσα του Πάγου, την βασίλισσα Ανάσσα. Στις 13 Δεκεμβρίου, βρέθηκα για ακόμη μια φορά στο Αγρίνιο, όπου πραγματοποίησα τέσσερις δράσεις: στο 2ο Ειδικό Σχολείο Αγρινίου, στην ΕΛΕΠΑΠ, στο Δημιουργικό Παιχνιδοβιβλιοπωλείο «Το Φουρφούρι» και στο παράρτημα του ΚΔΑΠ Ταξιδευτές στον Άγιο Κωνσταντίνο.
Περισσότερες πληροφορίες για τη γιορτινή μέρα της 13ης Δεκεμβρίου στο Αγρίνιο θα βρείτε στον σύνδεσμο: http://chipoupolis.blogspot.com/2018/12/blog-post.html
Την επόμενη μέρα, Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου, βρέθηκα στο χώρο εργασίας, αλλά με διαφορετικά καθήκοντα, μιας και είχα την χαρά να αφηγηθώ στο αμφιθέατρο του Κέντρου Ελέγχου Υλικών, στον Άγιο Στέφανο Αττικής το παραμύθι της Ανάσσας του Πάγου στα παιδάκια του Βρεφονηπιακού Σταθμού Αγίου Στεφάνου, που φιλοξενείται εντός του στρατοπέδου ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ.
Ένα από τα καλύτερα στιγμιότυπα που μου επιφύλαξε το 2018 ήταν η γνωριμία μου με τον ιδιοκτήτη του Πρότυπου Παιδικού Σταθμού ΜΠΛΕΜΩΒ, κυρίου Απόστολου Κωνσταντινίδη στην Κοζάνη. Εκεί, το πρωί της 18ης Δεκεμβρίου πραγματοποίησα με τη βοήθεια των λιλιπούτειων φίλων μου μια ακόμη αφήγηση και όπως φαίνεται από το φωτογραφικό υλικό καταλάβαμε όλοι ότι στην Κοζάνη δεν φέρνει τα δώρα ο Άγιος Βασίλης, αλλά η βασίλισσα Ανάσσα!
Η τελευταία αφήγηση για το 2018 πραγματοποιήθηκε ανήμερα των Χριστουγέννων, στο σπίτι της Τέμενης Αιγίου με τα αγαπημένα μου Χαμόγελα, τα Χαμόγελα των παιδιών.
Ολοκληρώνοντας τον απολογισμό του 2018, οφείλω να ευχαριστήσω δημόσια τον σύζυγό μου, Steve Πουλίτση, που δίχως αυτόν δε θα μπορούσα να υλοποιήσω την Τσιπούπολη και να στηρίξω το έργο της, αλλά και εκείνους τους φίλους, που με εμπιστεύονται και χαρίζουν στα παιδιά τους τα βιβλία μου, για να μπορώ να τα συντροφεύω μέσα από τη γραφή μου.
Το 2018 ήταν για μένα ένας δύσκολος χρόνος με άσχημες αρρώστιες, απρόσμενες εξελίξεις και μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Όμως, επειδή θέλω έναν αισιόδοξο επίλογο, ολοκληρώνοντας, μοιράζομαι μαζί σας τρεις φωτεινές φωτογραφίες: μία με την μάνα μου, που δεν έφυγε ποτέ από κοντά μου και με ενθαρρύνει κάθε φορά που απογοητεύομαι από την αχαριστία των ανθρώπων, μία με τις ευχές μου για μια νέα χρονιά γεμάτη πολλά χαρούμενα ταξίδια, πλημμυρισμένα από φως και μια αρκετά λαμπερή μου άποψη, για όλους εκείνους που με αγαπούν, με στηρίζουν και με εμπιστεύονται, για να μπορώ να προχωράω στο δρόμο της Δημιουργικής Γραφής στην Εκπαίδευση.
Καλή χρονιά με υγεία, αγάπη, αρμονία και δημιουργία!
chipoupolis.blogspot.com
