Για όσους δεν το γνωρίζουν ενημερώνουμε ότι θεατρικές ομάδες εκτός των μεγάλων πόλεων του νομού υπάρχουν και σε μικρότερες πόλεις με αξιόλογη και ζηλευτή δράση. Μια από αυτές είναι και η θεατρική ομάδα του πολιτιστικού κέντρου της Αμφιλοχίας η οποία τελεί υπο την εποπτεία και καθοδήγηση του ηθοποιού Κώστα Γεννάτου. Αυτή την περιόδο ετοιμάζει το έργο «Ο θεός της σφαγής» μια μαύρη κωμωδία της Γαλλίδας Γιασμίνα Ρεζά. Το AgrinioBestOf.gr και η Χρύσα Σπαή βρέθηκαν στις πρόβες τις παράστασης και συνομίλησαν με τον κο Κώστα Γεννάτο για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν τον ίδιο και την τέχνη.

Κύριε Γεννάτo πείτε μας μερικά πράγματα για εσάς;

Ονομάζομαι Κώστας Γεννάτος, κατάγομαι από την Αμφιλοχία, ήμουν ένδεκα χρόνια στην Αθήνα και επέστρεψα και τα τελευταία οκτώ χρόνια διαμένω στην Αμφιλοχία. Μετά το Λύκειο ανέβηκα στην Αθήνα για να σπουδάσω ηθοποιός. Δεν είχα όμως τα χρήματα για να σπουδάσω ηθοποιός. Γράφτηκα στην Σιβιτανείδιο στο τμήμα εργοδηγών γιατί ήθελαν οι γονείς μου. Δεν την ακολούθησα όμως. Μετά τελείωσα πληροφορική στην «Κορέλκο». Όμως στην πολυκατοικία που διέμενα έμεινε και ο πολύ γνωστός ηθοποιός Σπύρος Καλογήρου με την Ευαγγελία Σαμιωτάκη και ταυτόχρονα ήταν και διαχειριστές της πολυκατοικίας. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία μετά από ένα διάστημα αφού είχαμε γνωριστεί να τους ζητήσω την βοηθειά τους για να γίνω ηθοποιός. Ενθουσιάστηκαν από την προθεσή μου αυτή, καταλάβαν ότι είχα ταλέντο και μου είπαν ότι θα με αναλάβουν αυτοί. Ετσι μου έκαναν δωρεάν κάποια ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι τους αλλά και στην ιδιωτική σχολή που δίδασκαν. Μετά ξεκίνησα να κάνω κάποια πράγματα ως ηθοποιός στην Αθήνα με διαφημήσεις. Πρώτη ήταν με το γάλα Μίλκο η δεύτερη ήταν με την Αμίτα energy όπου εκεί έπαιζα με τον Γ. Τσαλίκη. Συνεργάστηκα με τον Νίκο τον Σούλη τον σκηνοθέτη. Μετά ήταν να παίξω σε μια ταινία του Ντανή Αλιφέρη. Ο ίδιος ενθουσιάστηκε μαζί μου και μου έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Ωστόσο η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ καθότι ο Ντζανής Αλιφέρης πέθανε. Εν τω μεταξύ ο Σπύρος Καλογήρου είχε κάποια προβλήματα υγέιας και αποσύρθηκε σε ένα κτήμα που είχε στον Ωρωπό. Σημειωτέον ότι το κτήμα αυτό τους το έδωσε ο Φίνος έναντι αμοιβής για την συμμετοχή τους σε μια ταινία. Ετσι αναγκάστηκα να κάνω διάφορες δουλειές στην Αθήνα αλλά με την επιστροφή μου στην Αμφιλοχία καταπιάστηκα πάλι με το Θέατρο. Εχω οκτώ χρόνια που γύρισα και από την πρώτη στιγμή ασχολήθηκα εδώ με το θέατρο. Με τον φίλο μου Μέμο Μπουγέλη ανεβάσαμε το έργο «Ενας Ηρωας με Παντούφλες» όπου είχα πρωταγωνιστικό ρόλο και το οποίο πήγε πολύ καλά. Μάλιστα το παίξαμε και στον Εμπεσσό. Στην συνέχεια ανέλαβα εγώ το πολιτιστικό κέντρο Αμφιλοχίας και από τότε ανεβάσαμε τουλάχιστον οκτώ έργα. Επίσης έκανα το μάθημα θεατρική παιδεία στο Γενικό Λύκειο Αμφιλοχίας σαν εξωτερικός συνεργάτης. Ανεβάσαμε και μια παράσταση στο Αγρίνιο η οποία πήγε πολύ καλά. Επίσης έχω συνεργαστεί και με την κυρία Καραδήμα στο Μικρό Θέατρο Αγρινίου για δυόμιση χρόνια. Παίξαμε αρκετές παραστάσεις με επιτυχία. Εξαιρετικά όλα τα παιδιά και η κα Καραδήμα. Κάναμε πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και πολλές δουλειές μαζί.

Ποια έργα προτιμάτε; Από κλασικούς η μοντέρνους συγγραφείς;

Δεν έχω πρόβλημα καθόλου. Αρκεί το έργο να ταιριάζει στην ομάδα. Συγκεκριμένα επειδή η ομάδα δεν έχει σταθερά άτομα όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθώ να ταιριάξω ανάλογα με τα άτομα που έχω ανα περιοδο στην διαθεσή μου και το έργο.

Μπορεί ένα έργο του Σαίξπηρ του Μολιέρου να περάσει μηνύματα που είναι σημερινά;

Σίγουρα ναι. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Μπορεί να αλλάζουν κάποια πράγματα γύρω μας αλλά οι συμπεριφορές των ανθρώπων όλες τις εποχές είναι ίδιες.

Μπορεί ένα έργο να επηρεάσει το κοινό θετικά ή αρνητικά ανάλογα με το θέμα;

Εγω πιστεύω ότι το επηρεάζει μόνο θετικά. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κακή παράσταση. Πιστεύω ότι το θέατρο κάνει πάντα καλό. Και περνάει πάντα μηνύματα στον θεατή.

Εσείς οι σκηνοθέτες πως ανακαλύπτετε μέσα από τους ηθοποιούς το ταλέντο τους και τον ρόλο που θα υποδύονται;

Κατά αρχήν δεν είμαι σκηνοθέτης, είμαι ηθοποιός. Δεν μου αρέσει ο τίτλος του Σκηνοθέτη. Ενας πού κάνει μαθήματα σε μία θεατρική ομάδα είναι δάσκαλος επειδή δεν υπάρχει καθηγητής. Αυτό γίνεται γιατί ο δάσκαλος δεν έχει ταβάνι, για αυτό δεν λέγεται καθηγητής. Ο ηθοποιός δεν σταματάει να μαθαίνει, δεν υπάρχει ταβάνι σε αυτό. Οπότε όταν κάνεις μαθήματα σε μια θεατρική ομάδα μέσα από εκεί θες να ανεβάσεις και κάποια θεατρικά έργα οπότε το προσπαθείς και μέσα στα μαθήματα σίγουρα είσαι σκηνοθέτης γιατί άμα κάνεις αυτοσχεδιασμό σκηνοθετείς, δεν γίνεται διαφορετικά. Οπότε μετά το κάνεις αυτό και πάνω στην σκηνή. Μαθαίνεις πράγματα και γίνεσαι καλύτερος και έτσι κολλάει από πίσω ο σκηνοθέτης μαζί με τον ηθοποιό.

Πως νοιώθετε στο πέρας μιας θεατρικής παράστασης; το χειροκρότημα είναι μια αποζημίωση για εσάς τους ηθοποιούς;

Κοιτάξτε. Όταν τελειώνει μια παράσταση εγώ δεν νοιώθω καλά. Ο λόγος είναι ότι κατεβαίνω από την σκηνή. Αισθάνομαι σαν το ψάρι που βγαίνει στην στεριά. Φυσικά όταν τελειώνει μια παράσταση νοιώθω μια απογοήτευση γιατί σταματάει αυτή η δουελιά, αλλά το χειροκρότημα είναι η τροφή του ηθοποιού. Χωρίς αυτό το χειροκρότημα δεν μπορεί να συνεχίσει ο ηθοποιός, είναι η επιβράβευση.

Γνωρίζετε πόσες θεατρικές ομάδες έχουμε στον νομό μας;

Δεν ξέρω τον ακριβή αριθμό αλλά τουλάχιστον το Αγρίνιο ξέρω ότι έχει γύρω στις δέκα άρα λογικά στον Νομό πρέπει να υπάρχουν γύρω στις είκοσι.

Κάνετε περιοδείες με την ομάδα σας στον νομό ή εκτός όταν ετοιμάζετε κάποιο έργο;

Αυτό για εμάς είναι λίγο δύσκολο. Δεν έχουμε τους οικονομικούς πόρους να το κάνουμε. Υπάρχει βέβαια η επιχορήγηση του πολιτιστικού κέντρου από τον Δήμο Αμφιλοχίας αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες. Δεν είναι εύκολη η μεταφορά των σκηνικών, των φωτιστικών και υπολοίπων υλικών που χρειάζεται μια παράσταση. Προσπαθήσαμε ωστόσο να πάμε στην Αθήνα μια παράσταση που ετοιμάσαμε εδώ, την «Ποντικοπαγίδα» όμως δεν καταφέραμε να έχουμε την απαιτούμενη επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Μιλησέ μας λίγο για το ποιούς θαυμάζεις από Ελληνες και ξένους ηθοποιούς;

Πρώτα από όλα τους δασκάλους μου, τον Σπύρο Καλογήρου και την Ευαγγελία Σαμιωτάκη. Πιστεύω ότι είναι από τους καλύτερους που περάσανε. Από τους σύγχρονους διεθνείς τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Αλ Πατσίνο, Τζώνη Ντεπ, ο Εντριαν Μπρόντι και άλλους που δεν μου έρχονται στο μυαλό αυτή την στιγμή. Από Ελληνες μου αρέσουν περισσότερο οι ηθοποιοί του θεάτρου που όμως δεν φαίνονται και πολύ στην τηλεοραση πχ Ο Βασίλης Ανδρέου , η Ιωάννα Παππά, ο Δημήτρης Ήμελος,ο Αργύρης Ξάφης, ο Σπύρος Τσεκούρας, η Κάτια Γέρου και πολλοί άλλοι.

Πέστε μας για το έργο που ετοιμάζετε τώρα; Πότε θα ανέβει; Ποιοί ηθοποιοί παίζουν;

Βασικά κανένας σκηνοθέτης η ηθοποιός δεν ξέρει το πότε θα ενέβει ένα έργο. Υπολογίζεται γύρω στους τρείς τρισήμιση μήνες τουλάχιστον. Το έργο ονομάζεται «Ο θεός της σφαγής» της Γαλλίδας Γιασμίνα Ρεζά. Είναι ένα σύγχρονο έργο που παίζεται απο τέσσερα άτομα. Στην ουσία είναι δυο ζευγάρια που έχουν τσακωθεί τα παιδιά τους και πάνε στο σπίτι καλεσμένοι για να λύσουν το θέμα αυτό. Είναι μαύρη κωμωδία. Εχει πολύ γέλιο και περνάει αρκετά μηνύματα στους θεατές. Στην θεατρική ομάδα συμμετέχουν οι Θεοδώρα Βλάχου, η Κωνσταντίνα Καρακώστα, ο Νίκος Καρανάσος, η Δήμητρα Γκέκα, ο Πάνος Σαπλαούρας και εγώ. Στην παράσταση που ανεβάζουμε τώρα θα παίξουν οι Κωνσταντίνα Καρακώστα, η Δήμητρα Γκέκα, ο Νίκος Καρανάσος και εγώ.

Πείτε μας για το ταλέντο. Είναι έμφυτο; Γεννιέται κάποιος ηθοποιός;

Κοιτάξτε υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων ηθοποιών. Υπάρχει αυτός που έχει γεννηθεί ταλέντο και αυτός που δεν έχει γεννηθεί ταλέντο. Αλλά και οι δυο θέλουνε δουλειά. Όταν πάνε σε μια δραματική σχολή και τελειώσουν, πρέπει επιπλέον να δουλέψουν σκληρά. Αυτός που είναι ταλέντο και δουλέψει σκληρά θα γίνει εξαιρετικός ηθοποιός, αυτός που δεν είναι ταλέντο και δουλέψει σκληρά θα γίνει πολύ καλός ηθοποιός. Αν δεν δουλέψουν σκληρά και οι δυο τότε αυτός που δεν έχει ταλέντο δεν θα γίνει ποτέ ηθοποιός και αυτός που είναι ταλέντο θα έχει κάποιες εκλάμψεις του ταλέντου του που θα έρχονται μόνες τους. Δεν θα είναι καλός αλλά κάποιες φορές σε κάποια σημεία θα βγαίνει από το υποσυνείδητο το ταλέντο και θα ο ίδιος θα κάνει κάποιες καλές παραστάσεις, όχι πάντα όμως. Αρα όπως και να έχει πρέπει να δουλέψουν σκληρά και οι δύο. Ο ένας θα γινει εξαιρετικός και ο άλλος πολύ καλός ηθοποιός. Αυτή είναι η διαφορά με τους ανθρώπους που έχουν ή όχι ταλέντο. Ολοι όμως μπορούν να παίξουν, το 90% αν δουλέψουν μπορούν να παίξουν σε μια ερασιτεχνική παράσταση αλλά με λίγη δουλειά παραπάνω ακόμη και σε μία επαγγελματική.

Πως βλέπετε τις κινήσεις που γίνονται για την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων στην Αιτωλοακαρνανία;

Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες αλλά γνωρίζω ότι σαν Νομός έχουμε τα περισσότερα αρχαία θέατρα στην Ελλάδα. Πρέπει να αναδειχθούν, να προβληθούν, να αποτελέσουν πόλο έλξης επισκεπτών και να υποστηριχθούν φυσικά από όλους μας.

Το μηνυμά σας προς τους αναγνώστες μας;

Κωνσταντίνα Καρακώστα, Κώστας Γεννάτος, Δήμητρα Γκέκα και Νίκος Καρανάσος

Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του AgrinioBestOF.gr