Φαινόμενο των τελευταίων ετών αποτελεί η γεωμετρική αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που καταφεύγουν στην ομοιοπαθητική ιατρική. Εδώ και χρόνια ωστόσο διακινούνται φήμες και διάφορες εκδοχές γύρω από την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Ο Νευρολόγος – Ομοιοπαθητικός, Σωτήρης Παπαχιλλέως, έχει τις απαντήσεις σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

Τι είναι η Ομοιοπαθητική και πως διαφοροποιείται σε σχέση με την κλασική ιατρική;

Η Ομοιοπαθητική αποτελεί μια εναλλακτική θεραπευτική προσέγγιση που αντιμετωπίζει την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού ολιστικά, δηλαδή σαν σύνολο και όχι μόνο στο επίπεδο των σωματικών συμπτωμάτων. Η αρχική παρατήρηση ότι το όμοιο μπορεί να θεραπεύσει το όμοιο έγινε από τον Ιπποκράτη  («Τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα»), αλλά η θεμελίωση της γίνεται πολύ αργότερα από το Γερμανό ιατρό Hahnemann.

Στην Ομοιοπαθητική θεωρείται πρωτίστως αναγκαία η ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού αλλά ταυτόχρονα και η αντιμετώπιση οποιουδήποτε παθογόνου παράγοντα. Ως θεραπευτικό σύστημα διαφοροποιείται επειδή χρησιμοποιεί σαν φάρμακο μόνο φυσικές ουσίες, αντί των χημικών ουσιών που χρησιμοποιεί η κλασική ιατρική. Παρατηρούμε τέλος στην κλασική ιατρική ειδικά τα τελευταία χρόνια μια σαφή τάση εξειδικευμένης αντιμετώπισης κάθε συμπτώματος του ανθρωπίνου σώματος, εστιάζοντας στο «μέρος» παρά στο «όλον». Αντίθετα ο στόχος της Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής προσέγγισης είναι η κατανόηση του τρόπου αλληλεπίδρασης των ψυχολογικών, βιολογικών και περιβαλλοντολογικών παραγόντων στην ασθένεια, με σκοπό πάντα την συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας.

Αυτές οι δύο προσεγγίσεις αντικρούονται;

Όχι μόνο δεν αντικρούονται αλλά μπορούν να δράσουν και συνεργικά. Είναι αλήθεια ότι το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται πάντα με συνδυασμό γνώσεων και εμπειρίας για ένα πολύπλοκο σύστημα όπως ο ανθρώπινος οργανισμός. Μέσω της κλασικής ιατρικής ο ιατρός μπορεί να εκτιμήσει σωστά και αποτελεσματικά την αιτία των συμπτωμάτων ενός οργανισμού δηλαδή να φτάσει στη διάγνωση μιας νόσου. Όμως, τα θεραπευτικά της εργαλεία είναι αρκετές φορές αναποτελεσματικά και άλλοτε τοξικά, έχουν δηλαδή σοβαρές παρενέργειες. Σε αυτές τις περιπτώσεις πολλές φορές η Ομοιοπαθητική, δίνει στον ιατρό την δυνατότητα θεραπείας με έναν φυσικό τρόπο. Πιστεύω ότι όποτε μπορούμε να συνδυάσουμε και τις δύο μεθόδους τότε επιτυγχάνουμε για τον ασθενής μας την καλύτερη θεραπεία.

Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα;

Ας δώσουμε σαν παράδειγμα ένα από τα συχνότερα προβλήματα του γενικού πληθυσμού, τους πονοκεφάλους. Όταν κάποιος εμφανίζει συχνούς και έντονους πονοκεφάλους πρέπει πρωτίστως να εξεταστεί από τον ειδικό κλασικό ιατρό (στην συγκεκριμένη περίπτωση νευρολόγο). Αφού αποκλειστεί από αυτόν το ενδεχόμενο κάποιας σοβαρής υποκείμενης παθολογίας (πχ. πιθανός όγκος ή αιμορραγία στην συγκεκριμένη περίπτωση) θα μπορούσε να ακολουθήσει με ασφάλεια Ομοιοπαθητική θεραπεία. Με αυτή την επιλογή θα αποφύγει πολύ τις ισχυρές και μακροχρόνιες αγωγές της κλασικής ιατρικής που έχουν συχνά ανεπιθύμητες ενέργειες και ενίοτε πενιχρά αποτελέσματα.

Είναι δυνατόν κάποιος ασθενής που χρησιμοποιεί κλασικά φάρμακα να κάνει και Ομοιοπαθητική ταυτόχρονα;

Βεβαίως! Δεν τίθεται θέμα αλληλεπίδρασης μεταξύ των φαρμάκων της κλασικής ιατρικής και αυτών της Ομοιοπαθητικής με την έννοια της εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών για τον ασθενή μας. Ισχύει βέβαια ότι ορισμένες χημικές αγωγές μειώνουν σε μεγάλο βαθμό την επίδραση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Για παράδειγμα,  ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις κορτιζόνης  ή ναρκωτικές ουσίες ή ανοσοτροποποιητικά φάρμακα αποτελούν δύσκολα περιστατικά για την Ομοιοπαθητική θεραπεία και συνήθως δεν ανταποκρίνονται επαρκώς σε αυτή.

Σε ποιες ασθένειες μπορεί να βοηθήσει η Ομοιοπαθητική και πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι;

Η Ομοιοπαθητική αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των ασθενειών μέσω ισχυροποίησης του συνόλου του οργανισμού μας. Αλλεργίες, κεφαλαλγίες, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, αγχώδεις και συναισθηματικές διαταραχές, αυπνίες αποτελούν τις συχνότερες αιτίες για τις οποίες οι ασθενείς, απογοητευμένοι από την κλασική ιατρική, αναζητούν και βρίσκουν συχνά λύση στην Ομοιοπαθητική.    Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής προσέγγισης βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τους παρακάτω παράγοντες:

• Σοβαρότητα της πάθησης του οργανισμού: τα χρόνια νοσήματα θα χρειαστούν περισσότερο διάστημα ομοιοπαθητικής θεραπείας.
• Ικανότητα αντίδρασης του οργανισμού: οργανισμοί μεγάλης ηλικίας που λαμβάνουν πολλά χημικά φάρμακα σε καθημερινή βάση ανταποκρίνονται ασθενέστερα από νεαρά άτομα που λαμβάνουν λίγα ή και ακόμη καλύτερα καθόλου χημικά φάρμακα.
• Ικανότητα του Ομοιοπαθητικού ιατρού: συνάρτηση της εκπαίδευσης, της γνώσης και της εμπειρίας του ιατρού.

Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι η Ομοιοπαθητική και οι εν γένει «εναλλακτικές θεραπείες» είναι μια μορφή «κομπογιανιτισμού»;

Μπορώ να καταλάβω αυτή την άποψη μιας και εγώ ο ίδιος πριν ασχοληθώ με την Ομοιοπαθητική δεν πίστευα ότι μπορεί να είναι αποτελεσματική. Όμως αφού σπούδασα και εφάρμοσα την Ομοιοπαθητική θεραπεία σε συνδυασμό με τις βασικές μου σπουδές στην κλασική ιατρική και στη Νευρολογία παρατήρησα ότι  βελτιώθηκε σημαντικά το θεραπευτικό αποτέλεσμα στους ασθενείς μου. Σήμερα θα πρότεινα σε όλους να δοκιμάσουν την Ομοιοπαθητική θεραπευτική ολιστική προσέγγιση των προβλημάτων τους πριν εκφέρουν οποιαδήποτε άποψη για αυτή.

Σωτήρης Ν. Παπαχιλλέως

• ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΔΙΚΕΥΘΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΙΝΗΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ / ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
• ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ (MSc) ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ / ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ
• ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΠΝΟΥ / ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΛΙΕΓΗΣ ΒΕΛΓΙΟΥ
• ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΕΠΙ ΔΙΕΤΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ALZHEIMER ΑΘΗΝΩΝ

sinidisi.gr