Η κα Ελισάβετ Κρητικού - Καραμπούλη και η Ζωή Στρεμμένου, πρόεδρος και αντιπρόεδρος του συλλόγου «Απόστολος Λουκάς» μίλησαν στο AgrinioBestOf.gr και την Χρύσα Σπαή για το θέμα του Κοινωνικού Ρατσισμού που βιώνουν τα Α.Μ.Ε.Α. στην Ελλάδα.

Κα Κρητικού πείτε μας δυο λόγια για τον κοινωνικό ρατσισμό που υφίστανται τα Α.Μ.Ε.Α.;

Τα άτομα με αναπηρίες βιώνουνε καθημερινά ρατσισμό σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής έκφανσης. Αυτό ξεκινάει από την μικρή ηλικία γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση και δεν υπάρχει παιδεία. Δεν είναι ότι δεν θέλει ο κόσμος να συναναστραφεί μαζί μας. Ετσι έχει μάθει. Ετσι έχει περάσει στο κόσμο, ότι αυτός είναι ανάπηρος, μην τον ακουμπάς, μην κάνεις παρέα μαζί του, άστον δεν θα καταλάβει. Ενώ δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Οι ανάπηροι έχουν τις ίδιες ανάγκες με όλους, τις περισσότερες φορές όταν δεν έχουν κάποια μειωμένη νοητική ικανότητα, μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με τους υγιείς. Να τελειώσουν το σχολείο, να σπουδάσουν, να δουλέψουν, να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά. Αυτό το μήνυμα προσπαθούμε και εμείς σαν σύλλογος ΑΜΕΑ Π.Ε Αιτ/νίας «Απόστολος Λουκάς» να περάσουμε στις νέες ηλικίες. Γιατί τώρα αν κάποιος είναι 80 χρονών και έχει διαμορφώσει μια άποψη για τους αναπήρους, ότι δηλαδή ΄΄ ανάπηρος είναι αυτός που βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο και δεν πρέπει να τον ενοχλούμε γιατί είναι παράξενος, σε αυτόν τον άνθρωπο που είναι 80 χρονών δεν θα μπορέσουμε ποτέ να του αλλάξουμε την άποψη που έχει για τους αναπήρους. Τα νέα παιδιά όμως ,που είναι 17,16,15 χρονών και πάνε στο Λύκειο ή και σε μικρότερες ηλικίες, όταν τους εξηγήσεις τι είναι αναπηρία και πόσα ειδών αναπηριών έχουμε, καθότι υπάρχουν ορατές και αόρατες αναπηρίες ,θα καταλάβουν πολλά πράγματα.Αν κάποιος συμμαθητής τους, που μπορεί να είναι διαβητικός ή να έχει καρδιακή ανεπάρκεια,νεφροπαθής,κινητικά ανάπηρος, δεν τον αποφεύγουμε, αλλά είμαστε δίπλα του, τον συναναστρεφόμαστε και τον στηρίζουμε όπως κάνουμε και με ένα φίλο μας. Εχουμε μεγάλη ανταπόκριση στις ενημερώσεις στα σχολεία Δ/βθμιας εκπαίδευσης και είμαι ευχαριστημένη για αυτό. Είμαστε βέβαια ο πρώτος σύλλογος ΑΜΕΑ , που κάνει αυτό το εγχείρημα, και έχουμε αδειοδοτηθεί από το υπουργείο Παιδείας στην Ελλάδα γιαυτή μας την δράση, δυο χρονιές συνεχόμενες. Ακόμα και εκπαιδευτικοί έχουν μείνει έκπληκτοι με την ανταπόκριση, που έχουμε στις ηλικίες αυτές. Τα παιδιά των 16, 17 και 18 χρονών, είναι οι αυριανοί μας ενήλικες, που θα μάθουν να σέβονται τους αναπήρους, να τους προσεγγίζουν, και έτσι ελπίζουμε ότι θα έχουμε μια κοινωνία όπως εμείς την φανταζόμαστε. Αρμονική σε συνδυασμό και συνύπαρξη υγειών με αναπήρους.

 Την ίδια αντιμετώπιση έχουν τα Α.Μ.Ε.Α. και σε χώρες εκτός Ελλάδος; Γιατί συμβαίνει αυτό;

Οχι. Υπάρχει άλλη παιδεία. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα μιας γνωστής μου που έχει παιδί με σύνδρομο Down και ζεί στην Γερμανία. Εκεί οι οδηγοί όταν το παιδί συνοδευόμενο, πάει να περάσει τον δρόμο, σταματάνε 20 μέτρα πριν, για να περάσει. Υπάρχει οδηγική συμπεριφορά άλλη. Υπάρχει κοινωνική συμπεριφορά άλλη. Και αυτό το έχουν διδαχθεί με την πάροδο των χρόνων. Δεν επιτυγχάνεται σε ένα δύο χρόνια ,χρειάζεται πολύς χρόνος και κόπος ,με συνεχείς ενημερώσεις για θέματα αναπηρτίας, να περάσει στην νοοτροπία των ανθρώπων και μάλιστα στους Ελλήνες, που έχουν μια νοοτροπία άσχημη ,λόγω αγνωσίας για το θέμα των αναπηριών. Σιγά σιγά ,ευελπιστούμε ότι θα περάσουμε τα κατάλληλα μηνύματα αποδοχής μας απ το κοινό.

Αρα, ΑΜΕΑ δεν είναι άτομα που έχουν κάτι παράξενο, μπορούμε να τους πλησιάσουμε να συναναστραφούμε μαζί τους μιας και η αναπηρία δεν είναι κολλητική.

Δεν έχουμε κάνει συμφωνία ως άνθρωποι με τον θεό ότι θα είμαστε πάντοτε αρτιμελείς και υγιείς. Καθημερινά δυστυχώς γεννιούνται ή γίνονται ανάπηροι (λόγω κληρονομικών ή αυτοάνοσων νοσημάτων,λόγω τροχαίων ατυχυμάτων,κ.τ.λ).Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί ξαφνικά με κάποια ορατή ή αόρατη αναπηρία. Κάτι που το απεύχομαι. Δυστυχώς όμως βλέπουμε νέα παιδιά να καταλήγουν σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά από τροχαία. Και αυτό είναι το άσχημο,η κακή μας οδηγική συμπεριφορά. Εκεί πρέπει, όλοι να είμαστε δίπλα στους αναπήρους,γιατί δεν το διάλεξαν αυτό, παρά να τους αποφεύγουμε.

Ο Συλλογός σας στηρίζει αυτά τα άτομα και που μπορεί να σας βρεί κάποιος που θέλει να έρθει σε επαφή μαζί σας.

Στεγαζόμαστε στα ΚΑΠΗ Αγίου Κων/νου και θα μας βρεί κάποιος Τρίτη και Παρασκευή από τις 10:00 πμ έως τις 13:00 μμ. Μπορούν να εγγραφούν μέλη μας, και να είμαστε δίπλα τους. Είμαστε σύλλογος μικτών αναπηριών, ιδρυθήκαμε εδώ και δύο χρόνια, κάνουμε ενημερωτικές ημερίδες συχνά σε σχολεία και επιστημονικές ημερίδες για το κοινό. Θέλουμε να μάθει ο κόσμος τι και ποιοί είναι οι ανάπηροι, τέλος πάντων και ότι δεν δαγκώνουμε. Ότι μπορούν να μας ακουμπήσουν, να μας μιλήσουν, να συναναστραφούνε μαζί μας, ακόμα και να παντρευτούν, και να κάνουν οικογένεια. Γιατί πολλοί από εμάς είμαστε αρκετά ικανοί,σε πολλούς τομείς.

Σε αυτές τις δράσεις ποιος σας βοηθάει; υπάρχουν χορηγοί;

Δυστυχώς όχι. Είμαστε αυτοχρηματοδοτούμενοι. Μακάρι να μπορούσαμε να βρούμε χορηγούς. Τουλάχιστον για τις δράσεις που κάνουμε ενημερώσεις στα σχολεία. Η Περιφέρεια Αιτ/νίας είναι πολύ μεγάλη σε έκταση,και για να πάμε σε όλα τα σχολεία πρέπει να διανύσουμε μεγάλες αποστάσεις, και αυτό κοστίζει. Υπάρχει πρόβλημα στα έξοδα μετακίνησης. Για αυτό μερικές φορές δεν έχουμε την δυνατότητα να πάμε σε απομακρυσμένες περιοχές. Ο Δήμος Αγρινίου δεν μας έχει παράσχει κάποια χρηματική βοήθεια μέχρι στιγμής.

Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες μας ;

Ολοι είμαστε διαφορετικοί αλλά όλοι ίσιοι.

Η νεαρή κα Ζωή Στρεμμένου, αντιπρόεδρος του συλλόγου ΑΜΕΑ Π.Ε.Αιτ/νίας "Απόστολος Λουκάς", είναι μέλος του συλλόγου γύρω στα δύο χρόνια, και σαν αντιπρόεδρος επιθυμεί να μιλήσει στα νέα παιδιά και να τους δώσει να καταλάβουν ότι η αναπηρία δεν είναι κολλητική και δεν πρέπει να φοβούνται οι υγιείς άνθρωποι να πλησιάσουν έναν ανάπηρο.

Εχεις τελειώσει κάποια σχολή.

Εχω τελειώσει στο ΕΠΑΛ, υπάλληλος Διοικητικών Υπηρεσιών και έχω περάσει στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων στα ΑΤΕΙ Πειραιά με βαθμό 16,6. Επιθυμώ να εργαστώ σαν υπάλληλος κάποιας υπηρεσίας ή επιχείρησης και να προσφέρω ότι μπορώ.

Εχεις βιώσει Κοινωνικό ρατσισμό ; ΤΙ έχεις να πεις για αυτό ;

Πρέπει οι γονείς να προτρέπουν από μικρές ηλικίες τα παιδιά τους να βλέπουν φιλικά τα άτομα με αναπηρία, να κάνουν παρέα μαζί τους και να μην τα αποφεύγουν. Εγώ έχω δεχθεί κοινωνικό ρατσισμό,μπούλινγκ και από τα παιδιά (συμμαθητές μου) αλλά και από τους δασκάλους μου.
Στο δημοτικό καθόμουν μόνη μου στο πρώτο θρανίο, χωρίς να μπορώ να πω αυτά που σκεφτόμουνα καθότι μικρό παιδί. Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που ξεκινάνε στο δημοτικό με κάποια ιδιαιτερότητα να μην περάσουν αυτό που πέρασα εγώ γιατί ήταν πολύ άσχημη εμπειρία. Αυτό που με βοήθησε ήταν το γεγονός ότι μετά πήγα στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο, όπου είχα βοήθεια και από το εκπαιδευτικό προσωπικό και συγκεκριμένα, ο Δ/ντής κος Νίκος Δεληγιάννης με είχε αναλάβει προσωπικά και με βοήθησε να διαβάζω και να γράφω. Βέβαια με βοήθησαν και οι γονείς μου σε αυτό αλλά το μεγάλο ευχαριστώ, οφείλω να το πω στον δάσκαλό μου , με τον οποίο συνεργαζόμαστε ακόμα και χαίρεται για αυτό που κατάφερα να γίνω.

Το μήνυμα προς τους αναγνώστες μας ;

Είμαστε όλοι ίσιοι άλλα και διαφορετικοί. Εχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα.

Η Χρύσα Σπαή με μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου ΑΜΕΑ "Απόστολος Λουκάς"

τα στοιχεία επικοινωνίας με τον σύλλογο είναι:

Διέυθυνση: Εθνικής Αντιστάσεως και Αγ.Κων/νου-ΚΑΠΗ Αγ.Κων/νου
Τηλ: 2641023985 – 6970868494 – 2641023030
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Web: www.ameaapostolosloukas.com
Facebook: https://www.facebook.com/amea.apostolosloukas/

Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του AgrinioBestOf.gr