Η κατάργηση αρμοδιοτήτων είναι ένα μέσο πάταξης του φαυλοκρατικού συστήματος που οδηγεί την χώρα σε αδιέξοδο
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου από το europeanbusiness.gr
Η ελληνική φαυλοκρατία έχει βαθύτατες ρίζες και ισχυρές πολιτικο-κοινωνικές αρθρώσεις, εκπροσωπείται δε πλουσιοπάροχα στο πολιτικό σύστημα. Δεν πρόκειται να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή από τα προνόμιά της και τις ποικίλε πηγές πλουτισμού που διαθέτει. Επίσης, είναι παντελώς αδιάφορη για το μέλλον της χώρας και πλειοδοτεί σε πατριδοκαπηλία ακριβώς για να συγκαλύπτει αυτή την κραυγαλέα αδιαφορία της. Υπό παρόμοιες συνθήκες, δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι η Ελλάδα θα ξεμπλέξει από την «παγίδα χρέους» στην οποία βρίσκεται σήμερα. Η επιτροπεία της χώρας θα συνεχίζεται και θα γίνεται βαρύτερη στο μέτρο που η Ελλάδα θα περιθωριοποιείται.
Όπως η γραφειοκρατία και ο κρατισμός απέτρεψαν την ενσωμάτωσή της στην βιομηχανική εποχή, έτσι σήμερα η φαυλοκρατία θα αποτρέψει την είσοδο της χώρας στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, αυτήν της ψηφιακής τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και η πρόκληση που απορρέει από αυτό είναι η πιο κρίσιμη για την πορεία της χώρας μας τον 21ο αιώνα. Εκτός και αν…
Εκτός και αν ένα μέρος του πολιτικού συστήματος αποφασίσει να έλθει σε άμεση και ριζική ρήξη με την φαυλοκρατία.Δεν χρειάζονται ούτε απολύσεις, ούτε μειώσεις αμοιβών, ούτε καταργήσεις προνομίων. Ας κρατήσει η φαυλοκρατία όλα της τα κεκτημένα. Ας πάρει και κάποια «μπόνους» για το θεάρεστο έργο της. Η λύση είναι μία: αφαίρεση αρμοδιοτήτων. Ήτοι, αφαίρεση εξουσίας από τους φαυλοκράτες. Αυτή είναι η μοναδική οδός εξυγίανσης και εκσυγχρονισμού της χώρας.
Υπάρχουν δε και προηγούμενα. Με αυτόν τον τρόπο, το 1946, στην απελευθερωμένη Γαλλία ο στρατηγός ντε Γκωλ κατάργησε σταδιακά την δημόσια διοίκηση της κυβέρνησης του Βισύ, που είχε συνεργαστεί με τους Γερμανούς, και έβαλε την Γαλλία σε έναν νέο δρόμο δημοκρατίας και ανάπτυξης. Πιο πρόσφατα, με καταργήσεις αρμοδιοτήτων επιχειρεί να μεταρρυθμίσει την γαλλική δημόσια διοίκηση και ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν.
Αν λοιπόν θέλουμε να μεταρρυθμίσουμε την χώρα, μέθοδοι και μέσα υπάρχουν. Το ερώτημα είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις θα αναλάβουν το τιτάνιο αυτό έργο, το οποίο σήμερα, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα, είναι απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε.
