Αν πρότεινε κάποιος στον Παναιτωλικό, πριν τα ματς με Παναθηναϊκό και Αστέρα να πάρει τρεις βαθμούς χωρίς να γίνουν τα παιχνίδια, νομίζω πως οι άνθρωποι της ομάδας θα… αγόραζαν το ντηλ με κλειστά μάτια. Οι… μη προσδοκίες άλλωστε που δημιούργησε η ομάδα με την εικόνα της στα φιλικά προετοιμασίας (που δεν σταύρωσε νίκη) συνηγορούσαν στο γεγονός ότι ο φετινός Παναιτωλικός, ως καινούργια ομάδα και με νέο προπονητή διαφορετικής φιλοσοφίας, θα χρειαζόταν πολύ χρόνο ώστε και να δέσει σαν ομάδα και να αφομοιώσει τη φιλοσοφία του νέου κόουτς.
Γεγονός είναι επίσης ότι τα αποτελέσματα και των δύο πρώτων αγώνων θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά, έως και… ανάποδα. Νίκη με Παναθηναϊκό και ήττα με Αστέρα. Όπως και να έχει οι τρεις βαθμοί στα δυο πρώτα παιχνίδια είναι ένα ισοζύγιο άκρως θετικό.
Στα επί μέρους αγωνιστικά θέματα και αν θέλουμε να πούμε δυο κουβέντες για την κάθε γραμμή της ομάδας, το βασικό πρόβλημα που εστιάζεται αυτή τη στιγμή είναι στον «άσσο». Χοντρά λάθη (και μπόλικο άγχος) στα δυο πρώτα παιχνίδια από τον Στεφανάκο με τον Πόντες πάντως να δείχνει μέχρι στιγμής ότι τον στηρίζει και τον Κυριακίδη που αποκτήθηκε να αντικαταστήσει τον –για πολλούς αναντικατάστατο- Ράφαελ να περιμένει τη σειρά του.
Στην άμυνα το δίδυμο Παπάζογλου – Κούσα χρειάζεται ακόμη χρόνο για να δέσει ενώ δεν έχουμε δει ακόμη και τον –τραυματία- τρίτο της παρέας Κόρσιενς. Στα δεξιά με Μπεχαράνο, Κουτρομάνο κομπλέ, θέμα «έχω» στο αριστερό άκρο μιας και μετά τον Κέβιν υπάρχει ο Ρουμπουλάκου που (μετά τον Χάβο) και ο Πόντες δείχνει μέχρι στιγμής να μην υπολογίζει και πολύ. Μηδαμινό χρόνο συμμετοχής του έδωσε στα φιλικά του Καρπενησίου, εκτός αποστολής τον είχε στην Τρίπολη.
Στο κέντρο και στα άκρα είναι εκεί που γίνεται ο… καλός χαμός με πληθώρα ποιοτικών παικτών να υπάρχουν και τον ανταγωνισμό για μια θέση στο βασικό σχήμα να αναμένεται να είναι μεγάλος. Ακόμη και ο… ξεχασμένος για πολλούς (παιχταράς για εμένα) Ρουσκουσέδα, στα δυο ματς που μπήκε αλλαγή φώναξε βροντερό παρών!
Τις εντυπώσεις βέβαια έχει κλέψει μέχρι στιγμής ο Ουάρντα και αυτό που εγώ προσωπικά γούσταρα από την πρώτη στιγμή από αυτόν τον παίκτη είναι η τρομερή αυτοπεποίθησή του. Όχι μόνο «το’ χει» το παλικάρι αλλά το… διατυμπανίζει κιόλας! Θα πάω σε μεγάλη ομάδα, δήλωσε εσχάτως, κάτι που σημαίνει ότι πιστεύει πάρα πολύ στον εαυτό του και τις ικανότητές του. Θα πάει. Το πιστεύω κι εγώ. Ένας παίκτης που ήρθε χωρίς προετοιμασία, μπήκε, έπαιξε, έβγαλε μάτια, πρόλαβε να σκοράρει το πρώτο του γκολ και να πάρει το πρώτο του βραβείο. Είναι αυτό που λέμε, αν το κατέχεις το ρημάδι το τόπι…
Φυσικά υπάρχουν και Μάκος και Ντάνι Μπεχαράνο, και Πάουλο, και Ρομέρο, και Βίγια, και Κάπελ και Καμαρά! Πληθώρα επιλογών.
Το μεγάλο φετινό «στοίχημα» του σέντερ φορ πέρασε από σαράντα κύματα και έπρεπε να πέσει η Κέρκυρα τελικά για να αποκτήσουμε τον Μαρκόφσκι που μέχρι στιγμής αποδεικνύεται λίρα εκατό. Υπενθυμίζω ότι όλη η προετοιμασία και τα φιλικά έγιναν με μοναδικό φουνταριστό (που δεν είναι), τον Βασιλείου, ο οποίος μέχρι στιγμής συνεχίζει να απογοητεύει. Άλλες προσδοκίες είχαμε όλοι από αυτόν.
Η σούμα λοιπόν λέει τα εξής: Για να λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε το παραπάνω βήμα από πέρυσι χρειαζόμαστε: Αξιόπιστο τερματοφύλακα, καλό «μπακ απ» του Κέβιν στα αριστερά κι ένα δεύτερο σέντερ φορ. Όχι ότι αν δε γίνει άλλη μεταγραφή έως τις 10 Σεπτέμβρη που λήγει η διορία για τους ελεύθερους θα… κινδυνεύσουμε. (Οι ομάδες άλλωστε που θα πάνε για φούντο ήδη… ξεπροβάλλουν σιγά – σιγά με Πανθρακικό και Καλλονή να είναι τα πρώτα υποψήφια θύματα). Θεωρώ όμως ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο με ΑΕΚ μέσα και πολύ δυνατούς τους Ατρόμητο και Αστέρα (ανεξάρτητα του διπλού που μας έδωσε ένα καλό πλεονέκτημα), να μπούμε σφήνα.
Όπως και να έχει, όταν δέσει η ομάδα και σταθεροποιηθεί η απόδοσή μας, καλή μπαλίτσα θα δούμε, νίκες θα χαρούμε και καλή χρονιά θα έχουμε. Και ο βασικότερος λόγος που συνηγορεί σε αυτό είναι ότι τα χαφ μας, έχουν ποιότητα. Άλλωστε το ποδοσφαιρικό ρητό, πες μου τα χαφ σου να σου πω τι ομάδα έχεις, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή σε όλες τις ομάδες. Χρόνια τώρα.
Αν μάλιστα εκμεταλλευτούμε και το βατό πρόγραμμα, αρχής γενομένης από το επόμενο παιχνίδι με τον Πανθρακικό, τότε θα έχουμε αποκτήσει το συγκριτικό πλεονέκτημα. Και τρώγοντας, ανοίγει η όρεξη.
Όσο για το 0-3 στο πρόσφατο φιλικό από την ΑΕΚ, ναι μεν φάνηκαν αμυντικά κενά αλλά και η χαλαρότητα περίσσευε…
Perry
πηγή: http://agrinionews.gr
