Ο πρεσβευτής μας στη Γαλλία και επιτυχημένος παρουσιαστής, Νίκος Αλιάγας, μιλά αποκλειστικά για τον τόπο καταγωγής του – και όχι μόνο – στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία».
Συνέντευξη στον Θανάση Μπίκα
Ημ/νία Δημοσίευσης: 29.06.2018
Σε μια περίεργη εποχή για την Ελλάδα ο πατέρας του φεύγει από τη Σταμνά Μεσολογγίου με μια βαλίτσα στο χέρι για την Γαλλία.
Στις 13 Μαΐου 1969 γεννιέται στο Παρίσι ο Νίκος Αλιάγας που πάντα θα κουβαλάει την Ελλάδα στη σκιά του Πύργου του Άιφελ. Ο πατέρας του τον είχε μπολιάσει με συναισθήματα για το Μεσολόγγι και τα καλοκαίρια συνδυάζονται με βόλτες στην λιμνοθάλασσα και το πανηγύρι της Αγιά Αγάθης.
Στη Γαλλία, όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς ο Νίκος Αλιάγας εργάζεται σκληρά και σπουδάζει λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, αλλά τελικά τον «τραβάει» η δημοσιογραφία και η λαμπρή καριέρα ξεκινά.
Από το 1992 που ξεκινά θα εργαστεί σε ραδιοφωνικούς σταθμούς Radio Notre-Dame, στη Γαλλική Ραδιοφωνία (Radio France Internationale), στο Tele Monde Carlo και για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 1993 έως το 1999, στο πανευρωπαϊκό δορυφορικό κανάλι Euronews.
Στη Γαλλία έγινε διάσημος μέσα από δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές όπως οι Union Libre (France 2) και το σόου Star Academy (TF1). Το ριάλιτι Star Academy, το οποίο προβαλλόταν επί σειρά ετών ( με έναρξη το 2001) σε γαλλικό σταθμό σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία. Ενώ κατά καιρούς παρουσιάζει show όπως τα Βραβεία Μουσικής NRJ, αλλά και το μουσικό διαγωνιστικό ριάλιτι The Voice.
Το 2004 συμμετείχε στην παρουσίαση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ενώ έγραψε βιβλία, ασχολήθηκε με την μουσική, αλλά η αγάπη για την φωτογραφία επικράτησε όλων και μέχρι σήμερα φωτογραφίζει με μεράκι και ιδιαίτερο ύφος πορτρέτα διασήμων που γνωρίζουν τεράστια απήχηση τόσο στους λογαριασμούς του στα social media, όσο και στις εκθέσεις που διοργανώνει ανά την Ευρώπη.
«Παίρνω στη Γαλλία τα λεμόνια από τον κήπο μου, το ελαιόλαδο και τις ελιές μας, την ρίγανη, το αβγοτάραχο»
Πρόσφατα, ο Νίκος Αλιάγας τιμήθηκε με το «χρυσό κλειδί» της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Ο Νίκος Αλιάγας, ένας παρουσιαστής διεθνούς φήμης με γνωριμίες της παγκόσμιας showbiz δεν ξέχασε ποτέ το Μεσολόγγι και το χωριό του, Σταμνά.
Επισκέπτεται κάθε χρόνο τόσο για να φωτογραφίσει και να διαφημίσει τα πανέμορφα μέρη, όσο και για να απολαύσει τις παραδοσιακές εορτές και την αυθεντικότητα.
Απολαύστε τον Νίκο Αλιάγα σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη με κυρίαρχο θέμα την αγάπη του για το Μεσολόγγι.
1. Ποια είναι τα συναισθήματά σου από την παραλαβή του «χρυσού κλειδιού» της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου;
«Βαθιά ευγνωμοσύνη και ιδιαίτερη συγκίνηση η οποία με συνδέει άμεσα με την οικογένειά μου. Σκέφτομαι την ευθύνη της τιμής που μου απένειμε ο Δήμαρχος της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου, ευθύνη απέναντι στα παιδιά μου, στους γονείς μου, στους συντοπίτες μου καθώς επίσης και στους προγόνους Μεσολογγίτες που έδωσαν τη ζωή τους για κάποια ανεξίτηλα ιδεώδη. Είναι βαρυσήμαντο τίμημα για μένα, ίσως το πιο σημαντικό της ζωής μου».
2. Μπορεί να συγκριθεί με την παρασημοφόρησή σου με τον τίτλο του Ιππότη του Τάγµατος των Τεχνών και των Γραµµάτων της Γαλλικής Δηµοκρατίας, με την ανάδειξή σου ως προσωπικότητα της χρονιάς για το 2017 στη Γαλλία ή με την έκδοση γραμματοσήμων με εσένα. Ποια είναι εν τέλει η υπέρτατη αναγνώριση;
«Η παραλαβή του χρυσού κλειδιού της Ιερής Πόλης είναι κάτι που ξεπερνάει την όποια διάκριση που δέχτηκα στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Δεν έχει να κάνει με μένα στη τελική, αλλά με την ιστορία της πόλης. Πέρα από τα σύμβολα, αυτό το κλειδί είναι σαν σκυτάλη που σου λέει: «Εκεί που ζεις στα ξένα μην ξεχνάς, πες στον κόσμο τι έγινε σε τούτα τα ματωμένα χώματα και μην αφήνεις κανέναν να διαστρεβλώσει την ιστορία μας. Μην αφήνεις κανέναν να ανοίξει την θύρα και να ποδοπατήσει τα ιδεώδη μας». Στην ουσία το κλειδί της Ιερής Πόλης είναι το κλειδί του φύλακα».
3. Δήλωσες ότι πάντα αισθανόσουν στην πατρίδα σου όταν περνούσες τα ferries boat του Ρίου. Τι σημαίνει για σένα το Μεσολόγγι και η Σταμνά;
«Με διακατέχουν βαθιά συναισθήματα όταν βρίσκομαι στον τόπο μου. Κάτι άμεσο, ντόμπρο, αναγκαίο. Η σιωπηλή περηφάνια των ανθρώπων που σκαλίζουμε τη γη τους, που διασχίζουμε την λιμνοθάλασσα εδώ και αιώνες, που μαζεύουμε το αλάτι της. Οσμές σπάνιες, γλυκές και δυνατές. Οι άνθρωποι που δεν ζούνε σ’ ένα παραμύθι, ζούνε την στιγμή της ζωής με θάρρος και πάθος».
4. Τι σε ωθεί να ντυθείς αρματωμένος στην Αγιά Αγάθη;
«Ακούω το ξεροντάουλο και τις πίπιζες και συνδέομαι μαζί τους σε μια άλλη διάσταση, σε ένα δρόμο που πηγάζει μια δύναμη στο πρωτόγνωρο. Το αντάμωμα δεν είναι μόνο θρησκευτικό και ιστορικό, είναι κάτι που αγγίζει το μυστήριο της ζωής. Σαν ανάβαση και κάθαρση, ο χορός γίνεται λύτρωση με πυξίδα το τραγούδι και την αδερφοσύνη. Τα άρματα δεν σε κάνουν αρματωμένο, η καρδιά σε πάει. Τα άλλα μπορούν να γίνουνε και καρικατούρα. Αυτός που τιμά βαθειά είναι αρματωμένος όλο το χρόνο, όχι μόνο τρεις νύχτες. Η σχέση μου με την Αγιά Αγάθη είναι βαθειά και προσωπική. Κάτω από τα φτερά της ζω και εγώ ο αμαρτωλός».
5. Περπατάς στο Παρίσι και ξαφνικά σκέφτεσαι τα καλοκαίρια στο χωριό ή μια βόλτα στη λιμνοθάλασσα. Τι σου έρχεται στο μυαλό;
«Βλέπω τον πατέρα μου νέο παιδί όταν ήρθε από τα Σταμνά το 1964 στο Παρίσι με μια μικρή βαλίτσα. Κληρονόμησα τον νόστο του και την αγάπη για την πατρίδα. Ήρθε και άφησε την τελευταία του πνοή στο τόπο του μετά από μισό αιώνα στα ξένα. Σήμερα κοιμάται στη γενέτειρά του, ο πατέρας μου είναι στο σπίτι του και παρά το πένθος με καθησυχάζει που βρίσκεται στα χώματά μας. Εκεί θα ήθελα να κοιμηθώ κι εγώ κάποτε. Στη σκόνη από τα σταμνιώτικα χώματα που κουβαλάω μέσα στο DNA μου από τη πρώτη μέρα που γεννήθηκα».
6. Τι είναι αυτό που θα έπαιρνες μαζί σου στη Γαλλία και τι θα ήθελες να φέρεις από τη Γαλλία στα μέρη μας;
«Παίρνω τα λεμόνια από τον κήπο μου, το ελαιόλαδο και τις ελιές μας, την ρίγανη, το αβγοτάραχο. Πάντα έφερνα στο Μεσολόγγι κάποια καλά γαλλικά κρασιά από την Bordeaux».
7. Επισκέπτεσαι συχνά το Μεσολόγγι και συναναστρέφεσαι με φίλους και γνωστούς. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που με μεράκι προσπαθούν να συνεισφέρουν στην αναβάθμιση της περιοχής. Τι σου λένε και πως θα μπορούσες να βοηθήσεις;
«Προσπαθώ πάντα να είμαι χρήσιμος όταν με έχουν ανάγκη. Τις περισσότερες φορές διακριτικά και δίχως να περιμένω κάτι. Αλλά το να στηρίξεις έναν νέο άνθρωπο με καλές ιδέες είναι θέμα συνείδησης και αυτό κάνω πάντα».
8. Πως αντιδρούν οι Γάλλοι για την καταγωγή σου από την Ελλάδα;
«Ποτέ δεν μου ζήτησε κανένας Γάλλος να αλλάξω τις ρίζες μου για να ενταχτώ στα κοινωνικά στρώματα της χώρας. Ποτέ δεν έκρυψα την ελληνικότητά μου. Γι’ αυτούς είμαι ο δικός τους Έλληνας και χαίρομαι γι’ αυτό. Γεννήθηκα στην Γαλλία και κατ’ επέκταση έγινε και δικιά μου πατρίδα. Η σχέση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για μένα είναι όπως της μάνας και του πατέρα. Δεν διαχωρίζεις την αγάπη, υπάρχει χώρος για όλους όταν υπάρχει αγάπη».
9. Δημοσιογραφία, τηλεόραση, ραδιόφωνο, τραγούδι, βιβλίο, φωτογραφία. Τι προσδοκάς να μεταφέρεις στο κοινό σου μέσα από την αναγνωρισιμότητα και την τέχνη;
«Η ζωή είναι πέρασμα, δεν μου ανήκει τίποτα. Ούτε η δημοσιογραφία, ούτε οι όποιες επιτυχίες. Δεν πιστεύω στα κεκτημένα. Πάντα με ενδιαφέρει το επόμενο βήμα. Η τέχνη της φωτογραφίας ήρθε σαν ανάγκη να εκφράσω συναισθήματα και όχι να δείχνω τον εαυτό μου. Η δημοσιότητα δεν είναι στόχος, πολλές φορές είναι και παρεξηγήσιμη».
110. Ποια πρόσωπα σε έχουν εμπνεύσει στην διαδρομή σου;
«Ο Άρης Φακίνος ήταν καλός φίλος και μέντορας στα γράμματα για μένα. Επίσης, ο Νίκος Καζαντζάκης, Ray Charles, o Charles Beaudelaire, ο Νίκος Καρούζος και ο Σταμνιώτης ποιητής Άσσος Σταμούλης. Θαυμάζω τους ποιητές διότι η απάρνησή τους γίνεται δημιουργία, κάθε λέξη τους αντιστέκεται στον χρόνο».
11. Τέλος, μια συμβουλή για τους αναγνώστες του περιοδικού μας…
«Γίνεται αυτό που είστε και αισθάνεστε μέσα σας. Αγαπήστε αυτό που είστε. Αγαπήστε τη γη σας με τις ομορφιές και τις πιο άσχημες πτυχές της. «Μια χούφτα είν’ ο άνθρωπος» λέει ο Γκάτσος «από στυφό προζύμι/ γεννιέται σαν αρχάγγελος πεθαίνει σαν αγρίμι/ του μένει μόνο στη ζωή μια γλώσσα μια πατρίδα/ η πρώτη του παρηγοριά και η στερνή του ελπίδα».
Ακολουθήστε τον Νίκο Αλιάγα στα social media:
Facebook
Twitter
Instagram
Δημοσίευμα στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία»
Τεύχος 1 | Ιούνιος 2018
iaitoloakarnania.gr
