Ο ιερέας της ενορίας Περδικακίου Βάλτου, πατήρ Χρήστος Παπαδημητρίου, χειροθετήθηκε στις 17-6-2018 σε Οικονόμο από τον Μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας, ως αναγνώριση της πολυετούς προσφοράς του.

-Σπάνια συμβαίνει να καταξιωθεί κάποιος στον τόπο καταγωγής του. Ο παπα-Χρήστος το κατάφερε και κατέρριψε τον ‘’κανόνα’’ του «ουδείς προφήτης δεκτός εν τη ιδία αυτού πατρίδι». Η καταξίωση και η αγάπη των συγχωριανών του δεν ήρθε τυχαία. Είναι ο καρπός της ισόβιας προσπάθειας και του  διαρκούς αγώνα που έδωσε και συνεχίζει να δίνει καθημερινά, προσφέροντας τον εαυτό του  και την αγάπη του στην υπηρεσία και στα προβλήματα των ενοριτών του.

Η προσφορά αυτή δεν έχει σχέση μόνο με τα λειτουργικά του καθήκοντα –αυτά έτσι κι αλλιώς όλοι τα διεκπεραιώνουν-αλλά με το «πέρα απ΄αυτά» κι αυτό «το πέρα», για μας που γνωρίζουμε, περιλαμβάνει ο,τιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Από τη συνεχή προσωπική του εργασία στην αποκατάσταση και συντήρηση που κάνει στα πολλαπλά ξωκκλήσια που έχει η ενορία Περδικακίου, τα οποία επί των ημερών του διατηρούνται σε άριστη κατάσταση! Ποιος είδε αλλού παπά να ανασκουμπώνει το ράσο του και ως ο τελευταίος εργάτης να κτίζει, να σοβατίζει, να χρωματίζει, να αποκαθιστά κεραμίδια, να κάνει ηλεκτρολογικά, να τοποθετεί υδραυλικά, να κόβει τα χόρτα με το μηχάνημα, ακόμη και σ’ αυτή την ηλικία και με τα τόσα προβλήματα υγείας που έχει; Ποιος είδε αλλού παπά να πηγαίνει στο δάσος με το αυτοκίνητό του,  να κόβει ξύλα και να τα μεταφέρει στους ανήμπορους γέροντες και γριές της ενορίας του; Ποιος είδε αλλού παπά να μη γογγύζει για τις κακόβουλες πολλές φορές κριτικές που γίνονται στις κλειστές κοινωνίες και να συνεχίζει ακάθεκτος την προσπάθειά του, μοιράζοντας χαμόγελα και καλοσύνη στους επικριτές του; Ποιος είδε αλλού παπά παντογνώστη στα μηχανολογικά και τεχνικά προβλήματα μηχανημάτων και οχημάτων;  Όποιο τεχνικό  πρόβλημα αντιμετωπίζουμε όλοι, στον παπα-Χρήστο καταφεύγουμε. Κι αυτός ακούραστος, αβάρετος, οποιαδήποτε ώρα, κάθεται και μας εξυπηρετεί, χωρίς φυσικά κανενός είδους αμοιβή.

Για όλα αυτά, που δεν είναι και τα μόνα-[είναι πολλά περισσότερα που δεν είναι κοινοποιήσιμα για ευνόητους λόγους], αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον ταπεινό Λευίτη που υπηρετεί το χωριό μας. Από τέτοιους ιερείς έχει ανάγκη η εκκλησία μας και όχι από τους μεγαλοσχήμονες εκείνους, που με την άκρατη αλαζονεία τους απωθούν αντί να ελκύουν τους πιστούς. Ο παπα-Χρήστος μπορεί να μη διαθέτει περγαμηνές, διακεκριμένων σπουδών, διαθέτει όμως ήθος και ανθρωπιά που αποτελούν τα σημαντικότερα εφόδια ενός κληρικού. Να τον έχει ο Θεός καλά να συνεχίζει να προσφέρει.

                                                               Γιώργος  Υφαντής

                                                                     Καθηγητής

agrinionews.gr