Την περασμένη (23η) αγωνιστική πέτυχε το πρώτο του γκολ. Ήταν αυτός που «σφράγισε» τη νίκη (1-0) επί της Κέρκυρας. Η διαδρομή του δεν ήταν τόσο απλή. Έφυγε σε ηλικία 10 ετών από την πατρίδα του για να δοκιμαστεί στην Ιταλία από την Τορίνο.

Εκεί έκανε ουσιαστικά τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Μετά, πήγε σε μια χώρα που αισθανόταν πιο οικεία (λόγω ιδιώματος). Στην Πορτογαλία, φόρεσε κατά σειρά τις εμφανίσεις των Μπέιρα-Μαρ, Νασιονάλ και Βιτόρια Σετούμπαλ.

«Ξεχώριζε» για την εκρηκτικότητά του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τον έκλεισε η Μπενφίκα. Έστω κι αν οι «αετοί» δεν του έδωσαν πραγματικά την ευκαιρία να αποδείξει το ταλέντο του. Έχει την ευκαιρία να το κάνει τώρα, στην Ελλάδα, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο Sport24.gr.

– Το πρώτο γκολ, ήλθε. Είχες άγχος;

«Πέτυχα το πρώτο μου γκολ και είμαι πολύ χαρούμενος. Ελπίζω, βέβαια, να πετύχω πολλά περισσότερα. Το σημαντικό είναι στα ματς που σκοράρω, η ομάδα να παίρνει τη νίκη. Θέλω να το αφιερώσω στους γονείς μου, οι οποίοι με υποστηρίζουν από τη Βραζιλία».

– Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον του Παναιτωλικού;

«Ο Παναιτωλικός ενδιαφερόταν για εμένα από τότε που έπαιζα στη Νασιονάλ, αλλά δεν κατέθεσε πρόταση στην ομάδα της Μαδέιρα. Όταν ο ατζέντης μου, με ενημέρωσε τον Ιανουάριο για το ενδιαφέρον του Παναιτωλικού, δεν το σκέφτηκαν δεύτερη φορά. Ζήτησα να έρθω αμέσως».

– Έφυγες μικρός από την πατρίδα σου για το εξωτερικό (Ιταλία). Ήταν δύσκολο;

«Το να φύγω από το σπίτι σε τόσο μικρή ηλικία δεν ήταν εύκολο. Έλαβα αυτή την απόφαση γιατί ήθελαν να κυνηγήσω τα όνειρά μου και μια καλύτερη ζωή. Με υποδέχθηκαν πολύ καλά στο Τορίνο, μου έδωσαν τα πάντα για να αισθανθώ καλά. Ακόμη και σήμερα, ωστόσο, μου λείπει το σπίτι και κυρίως οι γονείς μου. Αλλά, εάν είμαι εδώ που είμαι, είναι χάρη στο Θεό και τους γονείς μου. Στην Ιταλία έμαθα πολλά πράγματα, σχεδόν ο,τι δείχνω στο γήπεδο. Το ιταλικό ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό από το βραζιλιάνικο. Έχει πολλή τακτική και οι Βραζιλιάνοι θεωρούνται ταλέντα. Δεν είχα παιδική ηλικία, όπως οι συνομήλικοί μου, να σου πω την αλήθεια. Έφυγα για πρώτη φορά από το σπίτι σε ηλικία 10 ετών. Η παιδική μου ηλικία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την μπάλα».

– Ποιο ήταν το παιδικό σου ίνδαλμα;

«Το ίνδαλμά μου ήταν πάντα ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Μου αρέσει πολύ να τον βλέπω να παίζει, το διασκεδάζει, όσο και να παίζει – άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο – θέλει πάντα να νικά. Πέρα από αυτό, είναι ένας παίκτης που δουλεύει πολύ για να βελτιώνεται».

– Η γνώμη σου για τον Τραϊανό Δέλλα;

«Μου αρέσει πολύ ο προπονητής, θα γίνει μεγάλος προπονητής. Μιλά, συζητά με τους παίκτες κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Χωρίς να ξέρει πορτογαλικά, προσπαθεί να μας μιλήσει στα ισπανικά. Βγάζει το καλύτερο από τον καθένα μας και μας μεταδίδει την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθησή του».

– Η είσοδος στην πεντάδα είναι εφικτή;

«Θέλουμε να νικάμε όλα τα ματς και ακόμη δεν σκεφτόμαστε την Ευρώπη. Ήμασταν χαμηλά στη βαθμολογία και τώρα είμαστε καλύτερα. Θα το σκεφτούμε, εάν πετύχαμε το στόχο μας στο τέλος της σεζόν».

– Η προσαρμογή ήταν άμεση, ωστόσο…

«Η προσαρμογή ήταν εύκολη και γρήγορη.  Η ομάδα αποτελείται από καλά παιδιά κι αυτό το διευκόλυνε. Προφανώς και το γεγονός ότι στην ομάδα υπάρχουν πολλοί Νοτιοαμερικανοί, το έκανε ακόμη πιο εύκολο».

– Πού αποδίδεις το γεγονός ότι δεν πήρε ευκαιρίες στην Μπενφίκα;

«Ήθελα να είμαι στην Μπενφίκα, αλλά δεν ήταν δυνατό. Δεν θα θρηνήσω γι’ αυτό, αντίθετα συνεχίζω να δουλεύω για να βρίσκομαι μια ημέρα σε μια μεγάλη ομάδα».

– Το αγαπημένο σου ελληνικό φαγητό;

«Η ελληνική σαλάτα είναι κάτι το σπέσιαλ».

agrinio-sports.gr