Δεν είναι μόνο η δωρέα της μελέτης από τον Αγρινιώτη μηχανικό Χρήστο Ράδο αυτή καθεαυτή, είναι και ότι η δουλειά που έγινε φαίνεται πως είναι εξαιρετική. Για παράδειγμα, στη μελέτη της σύνδεσης του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό δόθηκε μεγάλη έμφαση στο τοπικό δίκτυο και το αγροτικό δίκτυο της περιοχής, ώστε να η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου της κάθετης σύνδεσης να μην αποτελέσει «φράγμα» για την τοπική κίνηση. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι ο μελετητής, επειδή η χάραξη του δρόμου σε ένα μεγάλο τμήμα είναι παράλληλη και κοντά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου από την πλευρά της Λυσιμαχείας, απηύθυνε σχετικά ερωτήματα στο Υπ. Εθνικής Άμυνας και την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Και εκεί, όπως εξήγησε ο Χρ. Ράδος, προέκυψε ότι ο μελλοντικός αυτοκινητόδρομος πλάι στο αεροδρόμιο, δεν θα επηρεάσει την μελλοντική αξιοποίηση του αεροδρομίου με τη μεταφορά στο Αγρίνιο είτε του στρατιωτικού, είτε του πολιτικού σκέλους του αεροδρομίου του Ακτίου (σενάριο που φαίνεται ότι υφίσταται).
Επιπλέον ένα από τα σημαντικά σημεία της μελέτης είναι ότι, επειδή η σύνδεση του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό είναι τμήμα του διευρωπαϊκού άξονα Πλατυγιάλι – Λαμία, στη μελέτη προβλέπονται διαφορετικές προδιαγραφές για τους κλάδους της νότιας περιφερειακής. Ο ανατολικός από το Δοκίμι έως το Νοσοκομείου Αγρινίου θα έχει τις προδιαγραφές ώστε η σύνδεση του Αγρινίου να «κουμπώσει» με τον υπό κατασκευή δρόμο Αγρίνιο – Άγιος Βλάσης, ενώ ο δυτικός, η συνέχεια δηλαδή του ρέματος Ρεμπελιά έως το Δοκίμι, που θα έχει αστικές προδιαγραφές.
Σε κάθε περίπτωση με τη δωρεά του Χρ. Ράδου η σύνδεση του Αγρινίου από ωριμότητα μηδέν βρίσκεται πια σε πολύ καλό σημείο και μένει στο Υπουργείο να προχωρήσει στην περιβαλλοντική έγκριση της μελέτης. Με τη δωρεά της μελέτης το Αγρίνιο φαίνεται ότι κέρδισε περίπου μία τριετία από το αν το Δημόσιο με τους δικούς του γνωστούς ρυθμούς δημοπρατούσε τη μελέτη. Γιατί, θα ήταν πολύ άσχημα τα πράγματα για τη διεκδίκηση του Αγρινίου, αν τώρα που σχεδιάζεται η νέα γενιά έργων εκκινούσαμε από μηδενική βάση…
agrinioculture.gr
