Ο Παναιτωλικός ήταν έτοιμος να κάνει το «2 στα 2» με τον Τραϊανό Δέλλα στον πάγκο του, αλλά ο Πανιώνιος έφυγε… ατσαλάκωτος (1-1) από το Αγρίνιο, καθώς οι «κυανέρυθροι» ισοφάρισαν με πανέμορφο του Λάμπρου (είχε μπει ως αλλαγή) στο 81ο λεπτό. Στην ΠΡΩΤΗ τους τελική στην αναμέτρηση.
Το σκορ είχε ανοίξει ο Μοράρ στο 25’, έπειτα από τραγικό λάθος Γκιοατά, που έκανε δώρο την μπάλα στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής.
Το ματς
Πολύ κακό ήταν το θέαμα που παρουσίασαν Παναιτωλικός και Πανιώνιος (έχοντας ως ελαφρυντικό τον βαρύ αγωνιστικό χώρο) στο πρώτο μέρος και όση καλή θέληση να είχε κάποιος -που δεν ήταν οπαδός κάποιας εκ των δύο ομάδων- δεν γινόταν να μείνει… συντονισμένος. Όσο και να… στύψεις το α’ ημίχρονο δεν γίνεται να βγάζεις αρκετό… ζουμί. Οι παίκτες του Τραϊανού Δέλλα είχαν από το ξεκίνημα την πρωτοβουλία των κινήσεων (στο 5’ η κατοχή της μπάλας ήταν 81%-19% υπέρ του) και τη μεγαλύτερη διάθεση να φτιάξουν παιχνίδι, ήταν ανώτεροι από τους «κυανέρυθρους» που είχαν εντελώς άχρωμη εικόνα στα πρώτα 45 λεπτά.
Οι καλές στιγμές ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού στο πρώτο ημίχρονο. Οι γηπεδούχοι πέραν του γκολ που προήλθε από ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος του Γκιοατά, που προσπάθησε να διώξει με το κεφάλι και -τελικά- δεν απομάκρυνε, κάνοντας δώρο στον Μοράρ που το ξετύλιξε με τη… δεύτερη, είχαν άλλη μια φάση νωρίτερα. Ο Μπεχαράνο βρήκε στο 17’ τον Ρόσα που κινήθηκε σε θέση φορ, αλλά θέλοντας να εκτελέσει με τη μια, έχοντας αντίπαλο πάνω του δεν το έπιασε καλά και έστειλε την μπάλα πολύ ψηλά. Ο Πανιώνιος από την άλλη, είχε μια καλή συνεργασία του Σαραμαντά που συνέκλινε και έδωσε στον Βλάχο, ο οποίος κέρδισε ένα κόρνερ. Τίποτα άλλο, καμία καλή φάση.
Πιο υποφερτό ήταν το δεύτερος μέρος. Μπορεί να μην σημειώθηκαν πολλές φάσεις στο μεγαλύτερο κομμάτι του ημιχρόνου (είχε αρκετές επικίνδυνες επιθέσεις προς το τέλος), αλλά, τουλάχιστον είχε καλό ρυθμό, καθώς ήταν κάπως πιο δραστήριος ο Πανιώνιος, προσπάθησε να κερδίσει μέτρα στον αγωνιστικό χώρο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνει πιο… ανοιχτό το παιχνίδι. Πάντως, η ομάδα που μπήκε πιο δυνατά ήταν αυτή του Αγρινίου, που, έχοντας καλή ψυχολογία από το προβάδισμα και την ανωτερότητά της, θέλησε να πατήσει ακόμη πιο γερά και να πλησιάσει στη νίκη.
Ωστόσο, ο Ρόσα έκανε στο 52’ και πάλι (όπως και στο 17’) καλή κίνηση, αλλά δεν ολοκλήρωσε καλά τη φάση ούτε αυτήν τη φορά και με την αδράνειά του. Κλώτσησε την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε έπειτα από το λάθος των φιλοξενούμενων, αλλά και την καλή συνεργασία που είχαν Μοράρ-Μάζουρεκ. Το παιχνίδι κύλησε στη συνέχεια, με τον Παναιτωλικό να ελέγχει ακόμα την κατάσταση, αλλά να ξεμένει από ιδέες επιθετικά, με αποτέλεσμα να επιδιώκει να απειλήσει με κάποια σουτ εκτός περιοχής. Σε μια από τις καλές του προσπάθειες μετά τα μέσα του δεύτερου ημιχρόνου, ο Μοράρ νικήθηκε από τον Κότνικ (68’), αλλά είχε υποδειχθεί σε αντικανονική θέση.
Στην αντίπερα όχθη, ο Πανιώνιος, που ούτως ή άλλως δεν είχε από την αρχή καλές επιθέσεις και για την ακρίβεια μηδέν δημιουργία, πορεύτηκε στο μεγαλύτερο μέρος χωρίς τελική και πάλι. Έτσι, όλα έδειχναν ότι εύκολα ή δύσκολα θα πάρει ο Παναιτωλικός τη νίκη. Αμ δε! Ο Πανιώνιος «χτύπησε» με τον Λάμπρου στην πρώτη του τελική, με τον νεαρό άσο να αποδεικνύεται «χρυσή» αλλαγή, καθώς μπήκε στο 65’ στο ματς. Έπειτα, από εκείνο το σημείο, το παιχνίδι έγινε ρώσικη ρουλέτα, καθώς η μπάλα πήγαινε πάνω-κάτω (δίχως, ωστόσο, να έχει αρκετές και καλές φάσεις) και οι τακτικές πήγαν στην άκρη.
http://panaitolikos1926.blogspot.gr
