Όταν η συνδρομητική έβγαλε την κάρτα με την ενδεκάδα του Παναιτωλικού στην Τούμπα οι περισσότεροι στάθηκαν στο όνομα της φανέλας με τον αριθμό 66. Ενέα Μιχάι. Ετών 19. Ως εκείνη τη στιγμή μηδενική εμπειρία από Σούπερ Λίγκα και να κάνει ντεμπούτο σε εκτός έδρας αγώνα με τον ΠΑΟΚ; Για τους «απ' έξω» ήταν έκπληξη. Για μερικούς «σκέτη τρέλα» από τον Χάβο.
Για τους «από μέσα» απλά μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Πλέον έχοντας «γράψει» τέσσερα 90λεπτα (3 σε πρωτάθλημα και 1 σε Κύπελλο) και με την αγωνιστική του εικόνα να είναι σταθερά σε υψηλό επίπεδο ακόμη και οι πλέον δύσπιστοι πείθονται ότι ορθά έπραξε ο τεχνικός του Παναιτωλικού έχοντας στη διάθεση του μια... λίρα εκατό που ήρθε η ώρα να την παρουσιάσει στο ευρύ κοινό. Προσοχή επειδή «τα όμορφα ταλέντα, όμορφα καίγονται» οι... φύλακες του Αγρινίου έχουν γνώση. Κάτω η μπάλα.
Κανείς δεν λέει ότι ο Μιχάι πήρε στο σπίτι του την φανέλα του βασικού και δεν θα την γυρίσει. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ένα 19χρονο παλικαράκι με... μηδέν παραστάσεις δεν θα κάνει «και ένα και δύο και δέκα λάθη». Ίσως στην πορεία κάποια να είναι και καταδικαστικά για την ομάδα του. Όμως όπως κανείς τώρα δεν τον έχει σηκώσει στις πλάτες, έτσι και στην στραβή κανείς δεν θα τον πετάξει στην πυρά. Ο Χάβος, οι συνεργάτες του, αλλά και όλοι μέσα στον οργανισμό που λέγεται Παναιτωλικός στο πρόσωπο του Μιχάι (και όχι μόνο, θα πούμε παρακάτω) βλέπουν ένα... στοίχημα που δεν οδηγεί στον κουβά, αλλά στο ταμείο.
Ο φίλαθλος κόσμος του Αγρινίου δεν φείδεται χειροκροτήματος όταν δει κάτι καλό, ειδικά όταν αυτό το καλό προέρχεται και από τα σπλάχνα του συλλόγου. Μαράζι ετών είναι άλλωστε να προκύψουν όσο το δυνατό περισσότερο «προϊόντα» της Παναιτωλικής ακαδημίας. Με περίσσιο καμάρι οι Αγρινιώτες... φουσκώνουν σαν παγώνια για τις επιδόσεις του Μιχάλη Μπακάκη που διαπρέπει στην ΑΕΚ και άνοιξε την πόρτα της εθνικής. Παιδί που πέτυχε ως τώρα χάρη στο ταλέντο του, αλλά και τα όσα του προσφέρθηκαν απλόχερα από τον σύλλογο του Αγρινίου. Όμως δεν θέλουν τα «καναρίνια» να είναι ο «Μπακ» η εξαίρεση, αλλά σε μερικά χρόνια να γίνει ο κανόνας. Να είναι ένας από τους αρκετούς που η ακαδημία του συλλόγου... έβγαλε και τροφοδότησε την ανδρική ομάδα, αλλά και άλλα club, καθώς και τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα.
Ο Γιώργος Μύγας είναι μια τέτοια περίπτωση. Παίκτης που πλέον θεωρείται εκ των βασικών του Παναιτωλικού, με συμμετοχές στην εθνική ελπίδων και που όλοι περιμένουν μετά την περσινή σεζόν που κινήθηκε στα... ρηχά, φέτος να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα τραυματισμών και να είναι μια «μάχιμη λύση» στη... φαρέτρα του Χάβου.
Στο συγκεκριμένο... club παικτών, ανήκει και ο Δημήτρης Χαντάκιας. Κι αυτός «ψημένος» στα γήπεδα του Emileon, πέρσι έγραψε πολλές συμμετοχές ως βασικός, ενώ και φέτος ξεκίνησε στην αρχική ενδεκάδα. Κεντρικός αμυντικός (παράδοση έχουν οι Αγρινιώτες στη θέση αυτή) με ταλέντο, καλά χαρακτηριστικά, αλλά φυσικά μέσα από την σκληρή δουλειά που έχει μπροστά του μπορεί να πάρει την κατάσταση και το μέλλον του στα χέρια του.
Στην Ξάνθη, στο πρόσφατο ματς Κυπέλλου, ένα ακόμη «αμούστακο παιδί» φρόντισε να κάνει πολλούς να... google -άρουν για το «who is who» του. Και το όνομα αυτού; Αλέξανδρος Παρράς. Ετών 19 κι αυτός. Οι... πιστοί σε προπονήσεις, φιλικά και ματς των Κ20 έχουν να λένε για παίκτη που θα μας απασχολήσει έντονα και σύντομα. Όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να πάρει το... βάπτισμα και σε αγώνες πρωταθλήματος.
Όμως η επένδυση με φόντο το μέλλον δεν σταματάει εκεί... Πέρσι, τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος κόντρα στον Ολυμπιακό στο Αγρίνιο, ένα ψιλόλιγνο παιδί, ο Γιώργος Βακράκος δεν μπορούσε να κερδίσει τις μάχες κόντρα στον πολύπειρο Μποτία. Εκείνα τα 64 λεπτά όμως που αγωνίστηκε κέρδισε πολλά περισσότερα. Το όνειρο της συμμετοχής στην Σούπερ Λίγκα έγινε πραγματικότητα και η... φλόγα άναψε ακόμη περισσότερο. Ένα θέμα τραυματισμού τον άφησε πίσω σε σχέση με τους υπόλοιπους «μικρούς» της πρώτης ομάδας. Πλέον σύντομα επιστρέφει σε φουλ ρυθμούς και η περίπτωση του αποτελεί ένα ακόμη στοίχημα για τους ανθρώπους του Παναιτωλικού.
Τα «καναρίνια» φροντίζουν το μέλλον τους όσο αφορά και το θέμα των τερματοφυλάκων. Μπορεί να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο για τα επόμενα 3 χρόνια με την πληθωρική παρουσία του διεθνή Δημήτρη Κυριακίδη, όμως... μαγειρεύουν πριν πεινάσουν. Η πολύ καλή δουλειά που κάνει χρόνια τώρα ο προπονητής τερματοφυλάκων Κώστας Νικολαϊδης, είναι εγγύηση για αυτό που θα προκύψει στα επόμενα χρόνια με τους νεαρούς Σταματόπουλο και Κουσιάδη που από τα τμήματα υποδομής πλέον προπονούνται με την πρώτη ομάδα και καθημερινά... ρουφάνε εμπειρίες δίπλα στον Κυριακίδη, αλλά και τον Τσενάμο.
Το... κυανοκίτρινο μελίσσι του Emileon δουλεύει καθημερινά και οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα παρακολουθούν τα δρώμενα σε κάθε κατηγορία που έχει συμμετοχή ο Παναιτωλικός και πρόκειται για τα παιδιά στην Κ20, Κ17, Κ15, αλλά και στα μικρότερα τμήματα της ακαδημίας. Άλλωστε δεν είναι λίγα τα παιδιά που αποτελούν επιλογές ομοσπονδιακών τεχνικών για να στελεχώσουν «μικρές εθνικές ομάδες» με τελευταία την περίπτωση του ταλαντούχου Γιώργου Λιάβα που εσχάτως επανακλήθηκε στην εθνική Ελλάδος U17.
Στις εποχές της οικονομικής κρίσης, που μαστίζει και το ελληνικό ποδόσφαιρο, στον Παναιτωλικό έχουν κατανοήσει πως ο δρόμος της επιβίωσης και της σίγουρης πορείας, μακριά από... άρματα και δεσμεύσεις είναι κι αυτός των ακαδημιών. Της παραγωγής παικτών που θα στελεχώνουν την πρώτη ομάδα και σε βάθος χρόνου μέσω κάποιας μεταγραφής θα βάζουν και χρήματα στο ταμείο του συλλόγου. Εξάλλου κάποια στιγμή λογικά θα έρθει και η «μετά Κωστούλα» εποχή.
Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν τα «καναρίνια» άρχισαν... το μαγείρεμα ώστε ο σύλλογος όχι μόνο να μην πεινάσει αλλά να γεύεται και... από τη δική του κουζίνα!
Αποστολή εξαιρετικά δύσκολη. Όμως στο Αγρίνιο έχουν και τις εγκαταστάσεις, αλλά και την θέληση για να το πετύχουν. Ήδη γεύονται τους πρώτους καρπούς και αισιοδοξούν ότι με σωστό πλάνο η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη.
