Οι Μπελεβώνης και Κουτσοσπύρος υπηρετούν πλέον τα «καναρίνια» μην φορώντας αθλητική περιβολή
Λένε πώς όποιος «όποιος δεν έχει παρελθόν, δεν μπορεί να έχει μέλλον» και σε μεγάλο βαθμό είναι σωστό. Η μπάλα είναι ένα κομμάτι της ζωής και σε μεγάλο βαθμό μία μικρογραφία της, οπότε και είναι λογικό να παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένη με ανάλογα αποφθέγματα. Τα οποία αποτυπώνονται ανάγλυφα στην περίπτωση του Παναιτωλικού, όπου δύο «σημαίες» του όχι απλά έχουν ενεργό ρόλο στα δρώμενά του, αλλά «τρέχουν» ως έναν βαθμό την καθημερινότητα των «κυανοκίτρινων». Ο λόγος για τους Μάκη Μπελεβώνη και Χρήστο Κουτσοσπύρο που τείνουν να γίνουν οι… Διόσκουροι του Αγρινίου.
Ο πρώτος δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Για χρόνια στην ομάδα, έφυγε το 1997 και επέστρεψε 10 χρόνια μετά, όταν τα «καναρίνια» βρίσκονταν στα αλώνια της τότε Γ’ Εθνικής. Πανηγύρισε ανόδους, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα παίζοντας με την φανέλα τους στη μεγάλη κατηγορία και το καλοκαίρι του 2012 κρέμασε, σε ηλικία 37 ετών τα παπούτσια του. Εκτοτε παραμένει εντός της «κυανοκίτρινης» πραγματικότητας, αρχικά ως γενικός αρχηγός και πλέον ως ο άνθρωπος που «τρέχει» πολλά ζητήματα στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Το… παράδοξο είναι πως ουσιαστικά δεν έχει επίσημο τίτλο, αλλά μάλλον δεν χρειάζεται. Είναι ο συνδετικός κρίκος αποδυτηρίων, τεχνικής ηγεσίας και διοίκησης, ενώ πολλές φορές αναλαμβάνει και τον ρόλο του αρχηγού. Οχι ότι υποκαθιστά τους «κάπτεν», αλλά με την παρουσία του στα αποδυτήρια λειτουργεί – έστω και αν δεν φοράει πλέον αθλητική περιβολή – ως «ηγέτης». Οπως άλλωστε ήταν και σαν παίκτης.
Στα 5 χρόνια της εξωγηπεδικής του παρουσίας στον Παναιτωλικό έζησε περισσότερες χαρές. Την άνοδο-άμεση επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία και την καθιέρωση σε αυτή. Ομως αν κάτι ξεχωρίζει είναι η μάλλον μοναδική άτυχη στιγμή που είχε αυτό το διάστημα, όπου αποτυπώθηκε το ποιος είναι. Ας θυμηθούμε τι έγινε στις 27 Ιανουαρίου του 2013. Τότε, στο ντεμπούτο του Μάκη Χάβου στον πάγκο, ο Παναιτωλικός υποδέχθηκε τον Ηρακλή Ψαχνών και ηττήθηκε με 2-1. Σε ένα ματς που ουσιαστικά τελείωσε στο 65’, όταν πέρασε ως αλλαγή ο Γιάνεφ και αυτόματα η ομάδα είχε στον αγωνιστικό χώρο 5 και όχι 6 παίκτες με δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική Ελλάδος. Αυτόματα σε ενδεχόμενη ένσταση θα έχανε την αναμέτρηση και αμέσως μετά την ολοκλήρωση του αγώνα ο Μπελεβώνης, ως ο γενικός αρχηγός, υπέβαλε την παραίτησή του. Δείχνοντας πώς ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Εκείνη δεν έγινε αποδεκτή, στο φινάλε της σεζόν ο Παναιτωλικός επέστρεψε στα «σαλόνια» και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο Κουτσοσπύρος από την πλευρά του είναι και εκείνος γέννημα-θρέμμα του Παναιτωλικού, από όπου έφυγε το 2002 και επέστρεψε – κατά διαβολική σύμπτωση – επίσης μετά από 10 χρόνια. Συνέδεσε το όνομά του με την «θρυλική» πλέον νίκη στο ματς του Βόλου όπου διαμόρφωσε το τελικό 2-1, ο Μπελεβώνης ήταν στον πάγκο ως γενικός αρχηγός και το 2015 αποχώρησε από την ενεργό δράση. Αμέσως… γύρισε σπίτι του και ανέλαβε πόστο στις ακαδημίες. Μετά τις διοικητικές αλλαγές του καλοκαιριού και την θεωρητική «αναβάθμιση» του Μπελεβώνη – έτσι όπως λειτουργούν στο Αγρίνιο είναι πολύ κλισέ μία τέτοια φράση – «χήρεψε» η θέση του γενικού αρχηγού και έτσι «ανέβηκε», τρόπο τινά σε αυτή τη θέση. Αυτόματα γύρισε… σελίδα στην ενασχόλησή του με τη μπάλα και βρίσκεται σε ένα νέο πόστο. Ρυθμίζει τα οργανωτικά ζητήματα που προκύπτουν, είναι στο πλευρό του Μάκη Χάβου που τον είχε μάλιστα προπονητή και έχει «κουμπώσει» με τον Μπελεβώνη. Οι δυο τους πλέον «τρέχουν» πολλά πράγματα και το κυριότερο, ως κομμάτια της ιστορίας του συλλόγου αντιλαμβάνονται στο έπακρο τι σημαίνει να είσαι μέλος του.
Παράλληλα ο Παναιτωλικός δείχνει ότι ξέρει να τιμά το παρελθόν του, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως του Κώστα Νικολαϊδη που ναι μεν δεν είναι Αγρινιώτης αλλά ουσιαστικά… αισθάνεται έτσι. Μάλιστα στην περίπτωσή τους υπάρχει και το εξής «γαϊτανάκι». Ο Μπελεβώνης το 2012 διαδέχθηκε στη θέση του γενικού αρχηγού τον Κώστα Κωνσταντόπουλο, τον ρέκορντμαν συμμετοχών της ομάδας. Ετσι σε αυτό το πόστο για 10 και πλέον χρόνια βρίσκεται ένας παλαίμαχος των «κυανοκίτρινων».
πηγή : gazzetta.gr
