Το 1969, επί δικτατορίας, κατασκευάστηκε από τη ΔΕΗ στην περιοχή μας ένα από τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά φράγματα της χώρας, το φράγμα Καστρακίου συνολικής ισχύος 320 MW. Το φράγμα αυτό μαζί με το ακόμα μεγαλύτερο φράγμα των Κρεμαστών που είχε ήδη κατασκευαστεί και τα δυο φράγματα του Στράτου που έγιναν αργότερα έχουν συνολική εγκατεστημένη ισχύ που πλησιάζει τα 1000 MW, δηλαδή το 1/3 της συνολικής ισχύος των υδροηλεκτρικών της χώρας.
Τα οφέλη των έργων αυτών για την περιοχή μας αλλά και συνολικά για την ελληνική οικονομία, μαζί με τα αντίστοιχα που έγιναν σε όλη τη χώρα, είναι τεράστια τόσο στην παραγωγή φτηνής ενέργειας χωρίς μόλυνση του περιβάλλοντος, όσο και στην αντιπλημμυρική προστασία, την ύδρευση των κατοίκων και την άρδευση των καλλιεργειών.
Σήμερα, επί δημοκρατίας, η κυβέρνηση «της αριστεράς» προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς στην πώληση της ΔΕΗ μιας εταιρείας με κύκλο εργασιών 5,25 δισεκατομμύρια ευρώ το 2016 και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές μαζί με όλα τα περιουσιακά της στοιχεία στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα υδροηλεκτρικά φράγματα με τις τεχνητές λίμνες. Ουσιαστικά δηλαδή οι κυβερνώντες χαρίζουν σε πολυεθνικούς κολοσσούς τη δυνατότητα παραγωγής φτηνού ρεύματος και την κερδοσκοπική εκμετάλλευση του μαζί με την εκμετάλλευση του νερού για την ύδρευση και άρδευση.
Το «Κάτω τα χέρια απ’ τη ΔΕΗ» που φώναζε προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας προς την προηγούμενη κυβέρνηση μετατράπηκε όταν ήρθε στην εξουσία στο «Πωλείται σε τιμή ευκαιρίας η ΔΕΗ».
Δεν ήταν βεβαίως το μόνο. Εκλέχθηκε στην εξουσία με το σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» το οποίο ξεχάστηκε πολύ γρήγορα καθώς ξεκίνησαν ήδη οι διαδικασίες πλειστηριασμών για χρέη προς τις τράπεζες ακόμη και της πρώτης κατοικίας.
Παράλληλα, ολοκληρώνονται ή έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες εκποίησης των εταιρειών ύδρευσης, των αεροδρόμιων, των λιμανιών και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Όλων αυτών δηλαδή, που ο σημερινός πρωθυπουργός, όντας στην αντιπολίτευση, κατακεραύνωνε και απειλούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι αν ιδιωτικοποιηθούν αυτός θα προχωρήσει ξανά στην κρατικοποίηση τους.
Είναι πλέον ολοφάνερο, για όσους δεν έχουν παρωπίδες, ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπέρασε κατά πολύ τον πήχη της αναξιοπιστίας που είχαν τοποθετήσει ήδη πολύ ψηλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις και με την πολιτική υποτέλειας που ασκεί στερεί την πατρίδα μας από τον εθνικό μας πλούτο αλλά και κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας.
Γιατί, άραγε, τι δυνατότητες έχει ένα κράτος και ένας λαός να αποφασίζει κυρίαρχα για τα «του οίκου του» όταν τα σημαντικότερα δημόσια κοινωνικά αγαθά όπως το νερό, το ρεύμα, οι τηλεπικοινωνίες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, αλλά και τα ίδια μας τα σπίτια ανήκουν σε πολυεθνικούς κολοσσούς ή τράπεζες.
Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες των τελευταίων ετών θα μείνουν στην ιστορία όχι τόσο για τη φτώχεια που ο λαός μας κατορθώνει με θυσίες να αντέχει, αλλά για το ότι η πατρίδα μας γίνεται φτωχότερη σε εθνικό πλούτο, κυριαρχικά δικαιώματα, κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία και η παιδεία, αξίες και ιδανικά.
Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος
Μαθηματικός - M.Sc Πληροφορικής Υγείας
Πρώην Πρόεδρος Β’ ΕΛΜΕ Αιτ/νίας & ΑΔΕΔΥ Αιτ/νίας