Πρωτοδημοσιευόμενα ποιήματα της Φιλολόγου Αναστασίας Β. Μήτσου, αφιερωμένα στη μνήμη των εκτελεσθέντων στο Αγρίνιο τη Σταυρωμένη Παρασκευή του 1944.

Πίσω από την Αγία Τριάδα
(Μνημείο εκτελεσθέντων)

Πώς να σμιλέψεις έναν σωρό από εκτελεσμένους
το ζεστό από τα στήθη τους αίμα
τις ψυχές τους -θυμιάματα τόσων καντηλιών
πώς να τα σμιλέψεις;
και κείνης της Σταυρωμένης Παρασκευής
τους θρήνους και σπαραγμούς, πώς;

Μόνο στης φαντασίας τα δρώμενα
τόσους ματωμένους Χριστούς
χέρια σπαραγμένα να τους αποκαθηλώνουν – μπορεί

και στων αναλογισμών το ηρώο μόνο
και στης μνήμης τα τρισάγια…..

Πικρή η σύμπτυξη – καμιά φορά – για τον καλλιτέχνη
κι άδικο το ανέφικτο:
του κάθε αγαπημένου τη θυσία
σ’ ενός αριθμού την ανωνυμία πώς να θυσιάσει;
όπως σ’ αυτό εδώ το μνημείο της Αγίας Τριάδας:
«στη μνήμη των 120 εκτελεσθέντων
από Γερμανούς κατακτητές».

Κι οι μορφές τους ποιες; πώς;

Μόνο στης μνήμης και στης φαντασίας το ηρώο αυτές…..

Της πλατείας Δημοκρατίας
( οι ανάδοχοι)

Πάνος Σούλος
Χρήστος Σαλάκος
Αβραάμ Αναστασιάδης
τα προδομένα ονόματα
τα κρεμασμένα κορμιά τους

χαραγμένα τώρα πάνω σε πένθιμο τρίπτυχο
-χρέος του πλαστουργού
στο άπλετο φως να υψώνει πάντα
το αλφαβητάρι της ιστορίας.

Ονόματα της λίγης μνήμης πια
για βιαστικούς περαστικούς
για ηλιόλουστους περιπατητές
γι’ αναπαυόμενους στα γύρω υπαίθρια….
κι ήταν μόλις το 1944 που οι καταδότες
πούγγιαζαν της προδοσίας τα εύρετρα
κι οι Γερμανοί κατακτητές έστηναν την αγχόνη.

Καθημερινοί πιστοί προσκυνητές
τα περιστέρια της πλατείας Δημοκρατίας
που χρόνους τώρα
μαθαίνουν τη γραφή και την ανάγνωση της Θυσίας
στης σμίλης τα ματωμένα ρινίσματα.
Οι επιλήσμονες πού;
(ανέκδοτα ποιήματα από τη συλλογή «γλυπτά της πόλης»)

Αφιερωμένα από Αναστασία Β. Μήτσου
στην μνήμη των εκτελεσθέντων στο Αγρίνιο
τη Σταυρωμένη Παρασκευή του 1944.