Του Λίνου Υφαντή,

Η Κρήτη της ελληνιστικής περιόδου σε τίποτα δεν θύμιζε το μεγαλείο του Μινωϊκού πολιτισμού 1000 και πλέον χρόνια πριν την εποχή αυτή.

Αντίθετα ήταν διαιρεμένη και οι κρητικές πόλεις ταλανίζονταν από εμφύλιες διαμάχες. Αντιμαχόμενες πλευρές η Κνωσσός, η Γόρτυνα και η Λύττος, αποικία των Σπαρτιατών το 221 π.Χ.  Την ίδια στιγμή οι Αιτωλοί  είχαν εδραιωθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα και προσπαθούσαν να επεκτείνουν την επιρροή τους στο Αιγαίο.

Η Κνωσσός ζήτησε την βοήθεια των Αιτωλών. Αυτοί ανταποκρίθηκαν. Οι Αιτωλοί κατέστρεψαν την εχθρική προς την Κνωσσό πόλη Λύττο. Την Κνωσσό όμως απέσπασαν όπως αναφέρει ο Πολύβιος λίγο αργότερα η Πολυρρήνια και η Αχαϊκή Συμπολιτεία, που ενεπλάκη και αυτή στην Κρήτη (Πολ. 4, 55, 4).

Οι Αιτωλοί λίγο αργότερα συμμαχούν με τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Ε’, ο οποίος τους εμπιστεύει 20 πλοία και τους παροτρύνει να λεηλατούν με πειρατεία στις Κυκλάδες και την Κρήτη. Απώτερος στόχος του Φιλίππου η εκδίωξη των Ρόδιων από την Κρήτη. Πράγματι οι Αιτωλοί με αρχηγό τον Δικαίαρχο Αιτωλό λεηλατούσαν την Κρήτη.

Η δράση των Αιτωλών στην Κρήτη και οι επιδρομές τους συνεχίστηκε έως ότου διαλύσουν την συμμαχία με τον Φίλιππό Ε. Τότε ο τελευταίος στράφηκε εναντίον τους και επέδραμε στις Αιτωλικές πόλεις.

Πηγές:

Βασιλάκη Αντώνη του Θωμά, Οι 147 αρχαίες πόλεις της Κρήτης

el.wikipedia.org

agrinionews.gr