Αμφορίσκος για τοποθέτηση λαδιού που φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου. κατά μια εκδοχή τεχνοτροπικά κατατάσσεται στην ομάδα τουΑγρινίου. Πηγή εικόνας:https://de.wikipedia.org/wiki/Worst_Painter
Του Λίνου Υφαντή,
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το Αγρίνιο εκτός από πόλη αποτελεί ονομασία ποικιλίας μικρών αγγείων που παράγονταν στην αρχαιότητα σε εργαστήριο στην αρχαία πόλη Αμβρακία στην Άρτα. Χαρακτηριστικά τους ήταν η ερυθρόμορφη τεχνοτροπία τους και η έμφαση σε γυναικείες αναπαραστάσεις. Σε επιστημονική ορολογία ονομάζονταν λήκυθος και χρησίμευε για την τοποθέτηση ελαιόλαδου. Αποτελείται από ένα στενό σώμα, ένα λεπτό και μακρύ λαιμό και μια λαβή που συνδέει το λαιμό με το σώμα. Χρησίμευε για την τοποθέτηση ελαιόλαδου στον τάφο ανύπανδρων νεκρών.
Ένας αυστραλιανός καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σύδνευ της Αυστραλίας, ο Ian McPhee τίμησε την ομάδα αυτή των αγγείων με το όνομα «Αγρίνιο» το 1979, επειδή ακριβώς τα τα οκτώ από τα είκοσι έξι ληκύθια που παρουσίασε σε εργασία του βρίσκονται στο Μουσείο του Αγρινίου.
Μάλιστα τα αγγεία αυτά ήταν «αρυβαλλοειδή» δηλαδή «κοντόχοντρα».
Τα αγγεία αυτά ήταν τόσο φημισμένα στον αρχαίο κόσμο, ώστε όμοια τους βρέθηκαν όχι μόνο σε ολόκληρη την δυτική τότε Ελλάδα αλλά και στην Κάτω Ιταλία. Κατά τους ερευνητές τα ΚατωΙταλικά αγγεία επηρεάστηκαν έστω και μια ύστερη φάση τους από την «ομάδα του Αγρινίου».Ο McPhee χρονολογεί την «ομάδα του Αγρινίου» από το β΄ τέταρτο ή τα μέσα μέχρι το τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ.,
Κατά τον έμμεσο αυτό τρόπο λοιπόν, το Αγρίνιο αποτελεί και επιστημονική ορολογία στην αρχαία αγγειοπλαστική.
Με πληροφορίες από:
–Aν. Αγγελή, H ερυθρόμορφη κεραμική της Αμβρακίας. Η περίπτωση της ¨Ομάδας του Αγρινίου». στοΜ. Γιαννοπούλου & Χρ. Καλλίνη (επ.), ἠχάδιν I. Τιμητικός τόμος για τη Στέλλα Δρούγου (Αθήνα 2016)