Του Λίνου Υφαντή

Ο 6ος αιώνας μ.Χ. είναι από τις πιο σκοτεινές περιόδους στην ιστορία του ελλαδικού χώρου. Οι αρχειακές πηγές που σώζονται είναι από το Βυζαντινό κράτος, που ήταν ιδιαίτερα συγκεντρωτικό. Λογικό και επόμενο ήταν να μην υπάρχουν ιδιαίτερες αναφορές σε περιοχές όπως η Δυτική Ελλάδα.

Στην έλλειψη πληροφοριών συνέβαλλαν επίσης και οι βαρβαρικές επιδρομές και οι συνεχείς εκστρατείες.

Η Αιτωλοακαρνανία του 6ου αιώμα μ.Χ. παρουσιάζει μαζί με την υπόλοιπη νότια Ελλάδα μια εικόνα εγκατάλειψης, ανοχύρωτων πόλεων και πρόχειρης άμυνας αποτελούμενης από ντόπιους. Ο Ιουστινιανός φροντίζει να διατηρεί  φρουρά από 2.000 άνδρες, μισθοδοτούμενη από το κεντρικό κράτος απευθείας. Επίσης ανόρθωσε σύμφωνα με τον Παπαρρηγόπουλο τις πόλεις στην Αιτωλοακαρνανία και τις επανοχύρωσε. Τα τείχη είχαν παραμεληθεί είτε από εγκατάλειψη είτε από σεισμούς που έγινε στην Ανατολική Ελλάδα.

Το μεγαλύτερο πολεμικό έργο υποδομής της εποχής του Ιουστιανού ήταν το Κάστρο του Αετού στο Ξηρόμερο, του οποίου η επανακατασκευή τοποθετείται εκείνη την περίοδο. Το κάστρο του Αετού απαντάται  σε όλη την Βυζαντινή περίοδο. Έργο απαραίτητο για την θαλάσσια ασφάλεια της περιοχής, καθώς τα δυτικά παράλια υπέφεραν τότε από πειρατές.

Η Αιτωλοακαρνανία ήταν το μεγαλειώδες πέρασμα από την Ανατολή προς τη Δύση του Βελισσάρη, φημισμένου στρατηγού του Ιουστινιανού. Στόχος του ήταν  η Ρώμη, η επάκταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και η εκδίωξη των Γότθων, πράγμα που κατάφερε. Το 536 π.Χ τα Βυζαντινά στρατεύματα έμειναν το χειμώνα στα χωριά της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας.

Γενικά στην περιοχή δεν συναντάται ιδιαίτερη οικιστική ανάπτυξη. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά για «χωρία στην Αιτωλοακαρνανία».

Η περιοχή λοιπόν ανέμενε να δεχτεί την πίεση των πολυτάραχων αιώνων που ακολούθησαν, των επιδρομών και των μετακινήσεων πληθυσμών.

agrinionews.gr