Ένας αντίλογος στο μπαράζ δημοσιευμάτων για τον έλεγχο του ΟΠΕΚΕΠΕ στη Λεπενού:

Είμαι κι εγώ Λεπενιώτης- «Je suis Lepeniotis»

Mετά τη μεγάλη σφαγή στο Παρίσι, …το μακελειό στη Λεπενού

H υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο! Και η ψευτιά. Ο αρχοντοχωριατισμός και το κακό κουτσομπολιό, στην υπηρεσία της εκούσιας ή ακούσιας εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων, το παιχνίδι των οποίων, έπαιξαν, δυστυχώς, και εκείνοι που θα όφειλαν να υπερασπιστούν τον τόπο μας και την αξιοπρέπειά μας.
Αποφάσισε, λοιπόν, ο ΟΠΕΚΕΠΕ να κάνει ελέγχους στη Λεπενού. Και πολύ καλά έκανε, αφού οι τοπικές υπηρεσίες κτηνιατρικής όλα αυτά τα χρόνια δεν έκαναν το παραμικρό, για να μην υπάρξει πρόβλημα ή, από τη στιγμή που υπήρξε, να αντιμετωπιστεί, χωρίς να χρειαστεί όλο αυτό το πανηγύρι και η μιας εβδομάδας κατασκήνωση εκστρατευτικού σώματος του ΟΠΕΚΕΚΕ. Καλοδεχούμενοι οι έλεγχοι και οι ποινές σε όποιον δεν είναι εντάξει. Δεν σχολιάζω αυτό.
Ορισμένες αλήθειες θέλω μόνο να πω, σαν αυτές που άγνωστο γιατί αγνόησαν άπαντες και κυρίως οι ενορχηστρωτές ενός σήριαλ τρόμου, που έσπευσαν σε μια εφημερίδα που ούτε σαν όνομα δεν γνώριζα μέχρι χθες, της Ύπαιθρος Χώρα (και του site που διατηρεί) να προβούν δήθεν σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις, με κείμενα γεμάτα υπονοούμενα και συκοφαντίες για ένα ολόκληρο χωριό. Ποιοι; Αυτοί που, όπως πληροφορούμε, λυμαίνονται τις δηλώσεις επιδοτήσεων των αγροτών και λειτουργούν ως άλλοι νταβαντζίδες, αισχροκερδώντας ασύδοτα σε βάρος τους και πλουτίζοντας από τον ιδρώτα του κάθε ταλαίπωρου γεωργού και κτηνοτρόφου.
Ιδού, λοιπόν:
Ήρθαν στο χωριό μας σαν καταδρομείς καμιά τριανταριά ελεγκτές…να πιάσουν τους εξτρεμιστές κτηνοτρόφους, που απειλούσαν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα! Έλεος…
Ήρθαν την ημέρα του μεγάλου χιονιά και μας υποχρέωναν σε πολικές θερμοκρασίες να ανεβούμε στο παγωμένο βουνό και να μαζέψουμε τα αγελαίας μορφής κοπάδια μας. Σήμερα, οι μισοί κάτοικοι του χωριού είναι με κρυοπαγήματα και υψηλό πυρετό. Τα δε φαρμακεία ξεπούλησαν από αντιβιώσεις, αντιπυρετικά και άλλα σκευάσματα.
Αλήθεια, τι θα συνέβαινε αν ο έλεγχος γινόταν 5 μέρες αργότερα; Είχε πάνω από μια δεκαετία να κάνει τέτοιο καιρό στη Λεπενού, είχε πάνω από μια δεκαετία να ρίξει χιόνι και μάλιστα τόσο πολύ στον Πεταλά. Χιόνι που πάγωσε και που προκάλεσε αμέτρητες πτώσεις σε κτηνοτρόφους, που έπρεπε να ανέβουν το βουνό, να πιάσουν τα παγωμένα εργαλεία, να συγκεντρώσουν τα ζώα τους, να τα παρουσιάσουν σε στρατιωτική αναφορά. Αν είναι δυνατόν…
Εγώ καλόπιστα θα δεχθώ ότι μπορεί κάποιοι να είχαν δηλώσει ανύπαρκτα ζώα. Και λοιπόν; Δεν θα τα έβρισκαν οι ελεγκτές 5 μέρες μετά; Έπειτα: Μόνο στη Λεπενού υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, αν υπάρχουν; Μόνο οι κτηνοτρόφοι προσπαθούν να πάρουν χρήματα που δεν δικαιούνται; Οι δημοσιογράφοι, οι έμποροι, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι κτλ κτλ, αγγελούδια είναι; Στην Ελλάδα, απάτες δεν υπάρχουν; Γιατί λοιπόν αυτή η στοχοποίηση στους κτηνοτρόφους και μάλιστα του δικού μου χωριού;
Και το πιο σημαντικό: Αν πράγματι αποδειχθεί ότι κάποιοι έκαναν ψευδείς δηλώσεις, ποιος φέρει την ευθύνη; Δεν είναι οι υπηρεσίες του νομού αρμόδιες; Τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια και τι έχει να πει ο κύριος Διευθυντής της ΔΑΟΚ, που κατά τα άλλα…επιθυμεί τη νομιμότητα; Δική του ευθύνη είναι και θα πρέπει να απολογηθεί. Αν έκανε καλά τη δουλειά του, δεν θα γινόταν όλη αυτή η φασαρία.
Να γιατί μίλησα για ψευτιά και υποκρισία!
Μου προκαλεί όμως μεγάλη εντύπωση και το γεγονός ότι όλα σχεδόν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, έσπευσαν να αναπαράγουν το δημοσίευμα της εν λόγω εφημερίδας, συμβάλλοντας στη στοχοποίηση της Λεπενούς, χωρίς κανένας να ενδιαφερθεί για τα παραπάνω, χωρίς κανένας να ρωτήσει έστω έναν κτηνοτρόφο αν μπορεί σε τέτοιες συνθήκες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του. Κάποιοι μάλιστα έκριναν σκόπιμο να σχολιάσουν τις αντίξοες συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν οι ελεγκτές. Για μας, τους κτηνοτρόφους, ούτε κουβέντα. Λες και εμείς πήγαμε βόλτα στο δάσος μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα και οι καημένοι οι ελεγκτές ήταν μέσα στο κρύο και τ’ αγιάζι. Πόση υποκρισία πια…
Κανείς δεν αναρωτήθηκε…τι φταίω εγώ, αν κάποιος άλλος δήλωνε ζώα που δεν είχε. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το όνομα μιας ολόκληρης σκληρά εργαζόμενης τοπικής κοινωνίας. Συγχαρητήρια!