Ένα νέο κορίτσι από την Πάτρα, η Πέννυ Γεωργοπούλου μαθήτρια της Β’ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Πατρών, μας εκπλήσει ευχάριστα με τις μαγικές μελωδίες που παίζει με το Σαντούρι της. Επικροτεί την ανάδειξη της παραδοσιακής μουσικής και προτρέπει τους νέους να ασχοληθούν με αυτήν.
-Είχατε επαφή με την μουσική από τα παιδικά σας χρόνια; Είχατε κάποιον δικό σας στον χώρο;
Ναι, είχα επαφή με την παραδοσιακή μουσική αφού από μικρή ηλικία πήγαινα παραδοσιακούς χορούς σε έναν σύλλογο και ύστερα από δύο με τρία χρόνια, ξεκίνησα παραδοσιακούς χορούς στο Λύκειο Ελληνίδων Πατρών. Είχα και ερεθίσματα στην ενασχόληση μου με την παραδοσιακή μουσική, αφού ο παππούς μου έπαιζε ακορντεόν και ο αδερφός μου σπούδαζε βυζαντινή μουσική και τώρα πλέον είναι διπλωματούχος βυζαντινής μουσικής και ιεροψάλτης.
-Είστε αυτοδίδακτη ή πήγατε σε κάποια σχολή;
Όχι, δεν είμαι αυτοδίδακτη. Σπουδάζω σαντούρι με την καθηγήτρια σαντουριού, κα. Χριστίνα Κουκή και ειδικό αρμονίας στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών, επίσης σπουδάζω βυζαντινή μουσική στην σχολή της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
-Τι σας προσφέρει η ενασχόληση με το σαντούρι, είναι μέσο που συνδέεται με την ψυχή σας;
Για μένα η μουσική και ειδικά το σαντούρι, είναι τρόπος έκφρασης, ένα μέσο για να αποδίδω τα συναισθήματα μου. Η μουσική είναι γνωστό ότι εξευγενίζει τα ήθη και ειδικά η παραδοσιακή μουσική την οποία υπηρετώ, μιλάει στην ψυχή μας, γιατί αφορά τις ρίζες και τον πολιτισμό μας.
-Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα με κάποιο όργανο;
Θα έλεγα σε αυτά τα παιδιά που ξεκινάνε τώρα με κάποιο όργανο, να το αγαπήσουν πραγματικά, όποιο όργανο και αν είναι αυτό, γιατί τότε και το όργανο από την μεριά του, όση αγάπη του δώσεις, άλλη τόση και περισσότερη θα σου επιστρέψει. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η σχέση του μουσικού με το όργανο, είναι μια σχέση αλληλένδετη. Επίσης, ο μουσικός για μένα, πρέπει να έχει στόχο την διαρκή αναζήτηση του τέλειου.
-Σας καλούν σε σχετικές δράσεις, γιατί το σαντούρι είναι κατά βάση παραδοσιακό όργανο;
Ναι, με καλούν σε εκδηλώσεις για να παίξω σαντούρι, σε συλλόγους για να συνοδεύσω χορευτές, σε γάμους, σε βαπτίσεις και σε διάφορες άλλες μουσικές εκδηλώσεις.
-Θα μας κάνετε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο σαντούρι;
Το σαντούρι πρωτοεμφανίστηκε στην Δυτική Ευρώπη και στην Μεσοποταμία τον 15ο αιώνα μ.Χ.. Αργότερα, από τις περιγραφές και τις μουσικές αναφορές που έχουμε, το σαντούρι συνέχισε στην Μ. Ασία, την Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη και ύστερα από τα παράλια της Μ. Ασίας, πέρασε στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και σε όλη την Ελλάδα, όπου έχουμε την πρώτη αναφορά σαντουριού στον ελλαδικό χώρο και συγκεκριμένα στην Αθήνα το 1802. Από τότε και μέχρι το 1870, δεν υπήρξε άλλη αναφορά στο όργανο λόγω της τουρκοκρατίας. Από τον Τύπο της εποχής, πληροφορούμαστε την ανάπτυξη των «καφέ σαντούρ» στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Πάτρα και τα Τρίκαλα του 1870. Η καθιέρωση του σαντουριού ξεκινά ουσιαστικά με την μικρασιατική καταστροφή (1922) και την εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα. Η λέξη santur προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ψαλτήριο. Οι λαοί που το χρησιμοποίησαν το μετονόμασαν σε σαλτίρ, σαντίρ, σαντούρ και τελικά επικράτησε στους λαούς της Μεσοποταμίας με το όνομα santur και η ελληνική ονομασία του Σαντούρι.
-Θα πηγαίνατε αν σας καλούσαν σε έναν θεσμό ευρωπαϊκό, όπως είναι η Eurovision;
Ανάλογα. Αν επρόκειτο για έναν θεσμό που έχει σκοπό την ανάδειξη της παραδοσιακής μουσικής γενικότερα, ναι θα πήγαινα, αλλά στην Eurovision συγκεκριμένα, όχι δεν θα πήγαινα διότι είναι ένα σόου εμπορευματοποίησης, που μοναδικό στόχο έχει την εκμετάλλευση της μουσικής τέχνης και όχι την ανάδειξη της ποιότητας της, οπότε οι συμμετέχοντες σε μία τέτοια διαδικασία, αποσκοπούν μόνο στην ανάδειξη της μουσικής ως προϊόντος και όχι στην προβολή της ως πολιτιστική αξία.
-Το μήνυμα σας για το 2017;
Εύχομαι το νέο έτος να φέρει χαρά, αγάπη και υγεία προπάντων σε όλο τον κόσμο και εύχομαι οι άνθρωποι να λένε λιγότερο μεγάλα λόγια και να ακούνε περισσότερη μουσική, κάτι που θα τους κάνει καλύτερους ανθρώπους.
Επιμέλεια κειμένου – Φωτογραφίες: Χρύσα Σπαή
agriniotimes.gr
