Θεομήτωρ: «μοναδικό κι ανεπανάληπτο για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας»
“ΘΕΟΜΗΤΩΡ”
Maria Virgo de mare Mediterraneum
Σχολιάζει ο Ανδρέας Μουντούρης.
Όσοι από εμάς τους Αγρινιώτες το βράδυ του Σαββάτου 17-12-2016 είχαμε την ευκαιρία, να βρεθούμε στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου, είναι αλήθεια πως σταθήκαμε τυχεροί, γιατί απολαύσαμε πραγματικά κάτι το μοναδικό κι ανεπανάληπτο για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας.
Το κείμενο και η αφήγηση από την ίδια τη συγγραφέα Αικατερίνη Σιδέρη, καθώς και η μουσική σύνθεση του Ηλία Κοτζιά, κυριολεκτικά μας απογείωσαν !
Το κείμενο και η μουσική των δύο εκλεκτών συμπατριωτών μας αντάμωσαν κι έδεσαν αρμονικά, ώστε ο ακροατής να αναρωτιέται, ποιο απ’ τα δύο δημιουργεί το άλλο, ο λόγος τη μουσική ή η μουσική το λόγο ;
Το Πρελούντιο – Άκουε … ήταν το προσκλητήριο ανάκρουσμα του έργου ΘΕΟΜΗΤΩΡ” – Maria Virgo de mare Mediterraneum. Παρακολουθήστε, μας λέει η Αικατερίνη Σιδέρη, πως η αγάπη διαχέει τον ήχο στην δημιουργία, πως καθιστά αυτόν δημιουργικό, πως η πίστη διαχεόμενη στην ύλη εγκολπώνει το αποτέλεσμα της Αγάπης και πληρεί την πνευματική βαθύνοια, που σήμερα η εποχή επιτάσσει. Παρακολουθείστε …
Το Πρελούντιο – Άκουε … είναι ένα ταξίδι στην Ελλάδα και έχει λειτουργία εισαγωγική. Καλεί, προετοιμάζει τους απανταχού Έλληνες, ώστε να γίνουν κοινωνοί του έργου «ΘΕΟΜΗΤΩΡ». Και το ταξίδι συνεχίζεται ….
Η κ. Σιδέρη χρησιμοποιώντας στο κείμενό της ένα πλούσιο και ποιοτικό λεξιλόγιο, όλους τους Έλληνες μας κάνει υπερήφανους για τη γλώσσα μας, την πλουσιότερη κι ομορφότερη γλώσσα του κόσμου … αλλά και στην έκφρασή της αντλεί ο ακροατής ή ο αναγνώστης του βιβλίου της, πλήθος νοημάτων εκ των οποίων εκπορεύονται διαχρονικές αξίες της ζωής, που έχουν πάντα σχέση με το ελληνικό πνεύμα και την ελληνική ψυχή. Η Θεομήτωρ είναι μια περιγραφή της διάνοικτης ψυχής, των αισθήσεων μέσα στο χώρο και τον χρόνο και πέρα από αυτόν.
Εναλλάσσατε η αναγνώριση της αναγέννησης στην οργανική και ανόργανη ύλη, όπου η Θεία παρουσία αποκαλύπτει την νομοτέλειά της.
… Χαίρε η που πατείς και τα σημάδια σβήνονται
… Χαίρε η που ξυπνάς και τα θαύματα γίνονται
… Χαίρε με τα λυτά μαλλιά η χρυσίζοντας τον άνεμο
… Χαίρε με την ωραία λαλιά η δαμάζοντας τον δαίμονα
… Χαίρε η ακριβοσπάθιστη και σεμνή (Οδ. Ελύτης).
… Και ο συνθέτης, Ηλίας Κοτζιάς, μας εξηγεί : Το ταξίδι αυτό περιγράφει τον τρόπο που οι λαοί της Μεσογείου λάτρευαν την Παρθένο μέσα στο χρόνο. Περιγράφει την εικόνα της Θεομήτορος ως την Αγία Μητέρα του Χριστού, τη μάνα που χάνει το γιό της, τη μάνα όλων των Χριστιανών που Αυτήν επικαλούνται σε κάθε ευτυχία ή δυστυχία τους.
Θα ακούσετε τη μουσική να γεννά λόγο, ή τον λόγο να πυροδοτεί μουσική ή και τα δύο στοιχεία να περιγράφουν με διαφορετικό τρόπο την ίδια ιδέα. Κάθε ένα κομμάτι του κειμένου συμπληρώνατε ηχητικό σε δύο επίπεδα, μακροδομικά και ενδοσκοπικά. Δηλαδή υπάρχουν τόσο ηχητικά δεδομένα που περιγράφουν το γενικότερο νοηματικό πλαίσιο του κάθε αποσπάσματος, όσο και ηχητικά συμβάντα που περιγράφουν λέξεις, νοήματα, λογικές ακολουθίες και συναισθήματα.
Προσωπικά γνώριζα, ότι το πρελούντιο είναι το προανάκρουσμα, το προοίμιο, η μουσική μορφή, που σημαίνει γενικά την ενόργανη εισαγωγή μιας μουσικής σύνθεσης. Μπορεί όμως, να είναι και ανεξάρτητο κομμάτι (σύνθεση). Εγώ πάντως για να είμαι ειλικρινής, αυτό που άκουσα δεν μπόρεσα να το διακρίνω, αν πρόκειται για πρελούντιο ή συμφωνία, ίσως αυτό να οφείλεται και στην δική μου ανεπάρκεια στη μουσική παιδεία.
Όμως δεν το κρύβω, ότι αυτό που είδα κι άκουσα μου άρεσε πολύ.
Η μουσική του ταλαντούχου Ηλία Κοτζιά ήταν μαγευτική, στην κυριολεξία με απογείωσε !
Μου άρεσε επίσης το κείμενο της Αικατερίνης Σιδέρη, που το βρίσκω αρκετά ποιοτικό … το οποίο γράφτηκε με μεράκι και πολλή αγάπη, όσο για την αφήγηση, πιστεύω ότι η Αικατερίνη έδωσε τον καλύτερό της εαυτό !!!
Η διαύγεια της φωνής της και η έκφρασή της τα λέει όλα.
Η συγγραφέας του έργου, δεν διάβαζε απλά το δημιούργημά της, αλλά έκανε μια τέλεια ερμηνεία … όπως είπα και στην ίδια μετά το τέλος της εκδήλωσης, θα μπορούσε να γίνει πέρα από μια καλή συγγραφέας και μια σπουδαία ηθοποιός της Αρχαίας Δραματουργίας.
Όπως ξαναείπα, αν και λατρεύω τη μουσική, δεν είμαι ο ειδικός της ….
Η αισθητική μου βασίζεται συνήθως στο ένστικτό μου κι όχι στις γνώσεις, όμως σαν ποιητής και συγγραφέας, όλο αυτό που παρακολούθησα το είδα σαν λυρική ποίηση, σαν μια ωδή (ύμνο) στην Παρθένο Μαρία, που μας γαληνεύει και αναθερμαίνει την πίστη μας στο “Θείον”, που σκοπό έχει να καλλιεργήσει το αίσθημα της αρμονίας και του ρυθμού, να εξευγενίσει και να τέρψει την ψυχή μας.
agrinionews.gr
