Δεν ξέρω αν περνάει η στήλη φάση γενικής αναδόμησης, αισιοδοξίας ή κάποιας διάθεσης για πίστωση προς τους συνανθρώπους μας. Αυτό που διαπίστωσα σήμερα για ένα κομμάτι της νεολαίας μας, μου αναπτέρωσε το ηθικό.
Δεν θέλω να αναφέρω πρόσωπα, δασκάλους ή ονόματα παιδιών. Πριν λίγη ώρα ήταν για επίσκεψη στα πλαίσια των μαθημάτων τους παιδιά από την Β’ Λυκείου του 3ου Λυκείου Αγρινίου, στην εφημερίδα Μαχητής. Έτυχα εκείνη την ώρα στον χώρο, δεν ήταν να βρίσκομαι εκεί, ως εκ τούτου δεν μετείχα σε κουβέντα μαζί τους για θέματα δημοσιογραφικά. Είναι νομοτέλεια, πως πολλά παιδιά δεν θα έχουν και την άριστη εντύπωση για το επάγγελμα ή το «λειτούργημα»(όπως το λένε βαυκαλιζόμενοι οι πιο προβεβλημένοι, οι πολύφερνοι που όλοι τους ποθούν, ειδικά «φίλοι» και «ακόλουθοι») όλο και κάπου θα έχουν ακούσει τα γνωστά συνθήματα για τον κλάδο.
Ε λοιπόν, μου προκάλεσε κατάπληξη ο τρόπος των παιδιών, η ευγένειά τους, η χαλαρή τους διάθεση μαζί με τη περιέργεια αλλά και τον χαβαλέ. Όλων των τύπων μαλλιά και ρούχα, σίγουρα κάποιοι που όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα από εμάς και σε μας δεν τα βλέπουν μπροστά τους, τα έχουν ήδη προσπεράσει. Δεν μπορείς να το σταματήσεις αυτό, η ζωή τρέχει. Εδώ που τα λέμε έχουν τόση τεχνολογία πάνω τους που δύσκολα να τους λένε κάτι οι εφημερίδες.
Αλλά με χαιρέτησαν όλα τα παιδιά και δεν είχα πει καν ότι είμαι δημοσιογράφος(εξήγησα ότι ήμουν περαστικός), χωρίς να πει τίποτε κάποιος καθηγητής, χωρίς να έχει επιβληθεί κάποιος κανόνας συμπεριφοράς. Άκουγαν τον εκδότη Ν. Κανή να μιλάει και σίγουρα σε κάποια σημεία διαφωνούσαν με όσα έλεγε. Αλλά έδειχναν σεβασμό, έκαναν παρεμβάσεις με χιούμορ, όχι κακοπροαίρετες(Κάποιος πρέπει να το πιστωθεί όλο αυτό αλλά δεν είναι της ώρας)
Ίσως να είναι οι μέρες, ίσως να μαλακώνουμε, ίσως να ξαναγυρνάμε στον παλιό καλό εαυτό μας που ήταν λιγότερο κριτής και περισσότερο ρομαντικός. Ίσως ψάχνουμε να βρούμε ελπίδα στα παιδιά αυτά, ξέροντας τι αποφεύγουν κάθε μέρα για να είναι εντάξει παιδιά, μαζί ανεξάρτητα αλλά και ευγενή, σεβαστικά.
Αλλά, ειδικά σε μια πόλη σαν το Αγρίνιο, χρειάζεται να μην γενικεύεις και να μην νομίζεις ότι οι νέοι, τα παιδιά είναι ένα πράγμα. Ίσως πρέπει να δώσουμε παραπάνω πίστωση στους νεότερους, ίσως περισσότερη πίστωση μεταξύ μας.
Γ.Συμψηρής
agrinionews.gr
