Οι ελεύθεροι επαγγελματίες (δικηγόροι, κ.λπ.) έχασαν την δικαστική μάχη στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον προσδιορισμό του φόρου με βάση το τεκμαρτό εισόδημά τους, καθώς με μια σειρά αποφάσεών, απορρίφθηκαν επτά αιτήσεις ακύρωσης Δικηγορικών Συλλόγων και άλλων επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων που στρέφονταν κατά της απόφασης του διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., με την οποία καθορίζεται η διαδικασία αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή, προσδιορίζεται ο φόρος με βάση το τεκμαρτό εισόδημα.
Ειδικότερα, στις 28 Μαρτίου 2025 ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκαν επτά αιτήσεις ακύρωσης Δικηγορικών Συλλόγων, εμμίσθων και ασκούμενων δικηγόρων, καθώς και άλλων επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων (παραστάθηκαν την ημέρα εκείνη 15 δικηγόροι) που στρέφονταν κατά της απόφασης του διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., με τις οποίες προσδιορίζεται ο φόρος βάση του τεκμαρτού εισόδηματος.
Η προσβαλλόμενη απόφαση (1055/2024 της Α.Α.Δ.Ε.) εκδόθηκε βάσει του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και εισήγαγε το σύστημα τεκμαρτού προσδιορισμού του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος από ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα.
Τώρα, η Ολομέλεια του ΣτΕ με τις υπ΄ αριθμ. 1798,1800/2025, κ.λπ. αποφάσεις της, με πρόεδρο τον Μιχάλη Πικραμένο και εισηγήτριες τις συμβούλους Επικρατείας Κωνσταντίνα Λαζαράκη και Βασιλική Μόσχου, απέρριψε, όλες τις αιτήσεις ακύρωσης, κρίνοντας ότι ο θεσπιζόμενος τρόπος τεκμαρτού προσδιορισμού του ετήσιου ελάχιστου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα, σε συνδυασμό και με τη δυνατότητα ανατροπής του:
α. δεν αντίκειται στις συνταγματικώς κατοχυρωμένες αρχές της φορολογικής ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών και της αναλογικότητας, καθώς και στα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας και πλήρους και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας,
β. δεν επιβαρύνει υπέρμετρα και δεν κλονίζει την οικονομική κατάσταση των βαρυνόμενων προσώπων, παραβιάζοντας το προστατευόμενο από συνταγματικές και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις δικαίωμα της ιδιοκτησίας,
γ. ανταποκρίνεται στα διδάγματα της κοινής πείρας και συνιστά μαχητό τεκμήριο,
δ. είναι σύμφωνος με την συνταγματική αρχή της νομιμότητας του φόρου και
ε. δεν αντίκειται στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη προστασία της μητρότητας και της νεότητας.
