Ο Κλέσιο δείχνει να ωριμάζει και το το Match Review του gazzetta.gr σας μεταφέρει το πώς «μπήκε» ο νεαρός χαφ στην ποδοσφαιρική ζωή μας…
αν κάποιος… ακούει για τη Μοζαμβίκη και την σχέση της για το ποδόσφαιρο, είναι λογικό να κάνει έναν και μόνο συνειρμό. Εκείνον με τον Εουσέμπιο. Κάπως έτσι μεγάλωσε και ο Κλέσιο. Γεννημένος στη πόλη Μαπούτο, πέρασε τα δύσκολα παιδικά του χρόνια ακούγοντας ιστορίες για τον «θρύλο» της Μπενφίκα που έφυγε το 2014 από την ζωή.
Ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Φεροβιάριο, ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και αμέσως ξεχώρισε. Εκανε την διαφορά από πολύ μικρή ηλικία. Θα σκεφτείτε πως το επίπεδο στην αφρικανική χώρα είναι πολύ χαμηλό, άρα ίσως όλα αυτά ακούγονται… υπερβολικά. Αλλά στην Λισσαβόνα είχαν άλλη άποψη. Η χώρα του ήταν για χρόνια αποικία της Πορτογαλίας, που ακόμη και τώρα διατηρεί στενούς δεσμούς με την Μοζαμβίκη. Κυρίως η Μπενφίκα έχει πολλές σχολές ποδοσφαίρου εκεί και ο πιτσιρικάς έγινε αμέσως γνωστός στους σκάουτέρ της. Πριν καν κλείσει τα 18 του χρόνια, υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τους «Αετούς», μπήκε στο αεροπλάνο και έφτασε στην Ευρώπη. «Θέλω να κάνω ότι και ο Εουσέμπιο. Να δουλέψω σκληρά και να αφήσω το στίγμα μου», είπε λίγο μετά την άφιξή του στην χώρα της Ιβηρικής. Παράλληλα είχε ήδη χριστεί διεθνής. Θα πείτε… Μοζαμβίκη. Ναι, αλλά αναφερόμαστε σε ένα παιδί 17 ετών. Που μέσα στο γήπεδο συμπεριφέρονταν σαν άνδρας. Μάλιστα δημοσιεύματα της εποχής ανέφεραν πως τον ήθελε και η Πόρτο, όμως εκείνος «ψήφισε» Μπενφίκα. Εουσέμπιο είναι αυτός…
Με την πάροδο του χρόνου «μονιμοποιήθηκε» στην δεύτερη ομάδα των «κόκκινων». Συχνά πυκνά έκανε προπονήσεις με τους «μεγάλους» και εκείνος που τον ξεχώρισε ήταν ο Ρουί Βιτόρια. Ο νυν τεχνικός της Μπενφίκα – ανέλαβε το καλοκαίρι του 2015 – πίστεψε πολύ στον Κλέσιο. «Είναι από τις μεγαλύτερες ελπίδες της ομάδας», θα πει για εκείνον και θα αρχίσει να τον έχει στις αποστολές, Μάλιστα στις 9 Νοεμβρίου του 2015 θα τον ρίξει στην… μάχη. Κάνοντας παράλληλα κάτι που θα αλλάξει και την καριέρα του νεαρού άσου. Ο Βιτόρια διέκρινε πως μπορούσε εκτός από εξτρέμ να γίνει και ένας «φουλ-μπακ» ολκής. Κόντρα στην Τοντέλα στις 9 Νοεμβρίου θα τον ξεκινήσει βασικό και μάλιστα ως δεξί μπακ. «Οταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο θυμάμαι πως δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν είναι απλό πράγμα να παίζεις στη Μπενφίκα και μάλιστα σε μία θέση που δεν την ξέρεις .Ο Ρουί Κόστα μου είπε ότι ‘να είσαι ήρεμος και όλα θα πάνε καλά’, ενώ ο κόουτς (σ.σ. Ρουί Βιτόρια) μου είπε ΄κάνε αυτό που ξέρεις’. Ακόμη αυτά τα λόγια είναι στα αυτιά μου. Εχω κρατήσει τη φανέλα από το ντεμπούτο μου. Οταν ανεβαίνεις στη πρώτη ομάδα πρέπει να είσαι ταπεινός και να σέβεσαι τους παλαιότερους. Μόνο έτσι σε σέβονται και σε βοηθάνε. Ο Λουιζάο πάντα με βοηθούσε. Είναι ο ηγέτης», θα περιγράψει ο ίδιος τα όσα έζησε εκείνες τις ημέρες. «Στη Μοζαμβίκη είδαν όλοι το ματς. Ακόμη και όσοι δεν είναι φίλοι της Μπενφίκα. Ενας συμπατριώτης τους έπαιζε και ήταν σαν να με ήξεραν όλοι. Μετά το παιχνίδι μου έστειλαν πάρα πολλά μηνύματα».
Ο Κλέσιο με την φανέλα της Μπενφίκα κόντρα στην Τοντέλα
Πλέον ο Κλέσιο ήταν «διπλοθεσίτης» και κάπου εκεί, μετά από περίπου 2,5 μήνες… έρχεται ο Παναιτωλικός. Στην Πορτογαλία, κυρίως οι «μεγάλοι» της χώρας, έχουν μία συγκεκριμένη «πολιτική» στις μεταγραφές. Προτιμούν να παραχωρήσουν παίκτες που τους θεωρούν ταλέντα αν δεν μπορούν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή να τους βρουν χώρο στην ομάδα τους, αλλά με δύο όρους. Τόσο να μπορούν να πάρουν ανά πάσα στιγμή πίσω τον ποδοσφαιριστή έναντι ενός ποσού – ρήτρα buy out – αλλά και να «ισοφαρίσουν» αν θέλουν μία ενδεχόμενη πρόταση που θα γίνει στην επόμενη ομάδα του, από κάποιον άλλον ενδιαφερόμενο. Και τελικά ο ποδοσφαιριστής να επιστρέψει σε αυτούς. Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου τα «καναρίνια» έψαχναν εξτρέμ λόγω της φυγής του Βιγιαφάνιες, ενεργοποίησαν τα «κονέ» τους στην Πορτογαλία και τους προέκυψε ο Κλέσιο. Η ομάδα του Αγρινίου έχει πολύ καλές σχέσεις με την Μπενφίκα – παλαιότερα είχε πάρει τον Ασκες – και παρά το νεαρό της ηλικίας του, αποφάσισε να «επενδύσει» πάνω του.
Ο Κλέσιο έφτασε στην Ελλάδα την τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου και πλέον κλήθηκε να γυρίσει σελίδα στην καριέρα του. Αλλά στάθηκε άτυχος. Λίγο μετά την άφιξή του τραυματίστηκε, επανήλθε και μόλις άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του, ενημερώθηκε για τον θάνατο του πατέρα του. Εφυγε εσπευσμένα για την Μοζαμβίκη και έδειχνε επηρεασμένος από όλα αυτά. Αλλωστε ήταν μόλις 21 ετών, σε μία νέα χώρα για εκείνον και αντί να περάσει μία ανώδυνη περίοδο προσαρμογής, του έρχονταν η μία ατυχία πίσω από την άλλη. Το μόνο παρήγορο ήταν πως τον Μάιο η αγαπημένη του Μπενφίκα κατέκτησε τον τίτλο και μάλιστα δεν τον ξέχασε. Τον Μάιο του έστειλε και το μετάλλιό του. «Να γίνω πρωταθλητής με την Μπενφίκα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Είδα το τελευταίο της ματς με συμπαίκτες μου στον Παναιτωλικό και το πανηγύρισα. Αν γυρίσω κάποια μέρα; Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι απίθανο και με τη βοήθεια του Θεού κάποια μέρα θα επιστρέψω», είπε ο ίδιος σε πορτογαλικά ΜΜΕ.
Στο ματς με τον Ολυμπιακό οι συμπαίκτες του στον Παναιτωλικό συμπαραστάθηκαν στο πένθος του
Το καλοκαίρι όλα ήταν έτοιμα για να κάνει restart και να αφήσει πίσω το τελευταίο εξάμηνο. «Οι πρώτοι μήνες στην Ελλάδα ήταν… προσαρμογής. Την επόμενη σεζόν θα δείξω ποιος πραγματικά είμαι», σχολίαζε και εκ των υστέρων φαίνεται πως το εννοούσε. Παρότι στην προετοιμασία χτύπησε ξανά, επανήλθε γερός και έκτοτε όχι απλά έχει μονιμοποιηθεί στο αρχικό σχήμα, αλλά τα πηγαίνει εξαιρετικά τόσο ως δεξί μπακ – έπαιξε εκεί τρία ματς όταν ήταν τραυματίας ο Μύγας – όσο και σαν εξτρέμ. Κυρίως εκεί. Με τον Ηρακλή σημείωσε το πρώτο του γκολ με την «κυανόκιτρινη» φανέλα και ήταν μακράν ο κορυφαίος του αγώνα. Σε σχέση με τα πρώτα περσινά του παιχνίδια, δείχνει εντελώς αλλαγμένος. Εμφανισιακά – έκοψε τα ράστα μαλλιά – όσο και παικτικά, όπου με «όπλο» την ταχύτητά του γίνεται όλο και καλύτερος. Ωρίμασε. Η ατυχία με τον πατέρα του, το ότι έγινε πατέρας μόλις στα 22 του – πριν από μερικούς μήνες – τον «μεγάλωσαν» απότομα. Ο «Κλεό» για τους φίλους του, φαίνεται πως είναι το επόμενο next big think του Παναιτωλικού.
