Ούτε καν οι μεγάλοι εργοδοτικοί φορείς, όπως ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ)  δεν τόλμησαν να υπερασπιστούν ευθαρσώς και ανοιχτά το 13ωρο στη συζήτηση που έγινε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Αυτό δε σημαίνει ότι διαφωνούν με την επέκτασή του σε έναν εργοδότη, αλλά ότι γνωρίζοντας τις ευρύτατες κοινωνικές αντιδράσεις που προκαλεί, ακολουθούν μια πιο διακριτική τακτική.

«Παρελθέτω απ’εμού το ποτήριον τούτο», ήταν η αντίδραση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) για τις υπερωρίες (13ωρο) και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.  Ο εκπρόσωπός τους, απέφυγε διπλωματικά να τοποθετηθεί, με τη δικαιολογία ότι «δεν αφορούν στην πράξη την πλειοψηφία των τουριστικών επιχειρήσεων».

Ούτε ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδας (ΣΒΕ), μίλησε για το 13ωρο, απλώς αναφέρθηκε στον ευέλικτο χρόνο προσέλευσης στην εργασία.

Η μόνη εργοδοτική οργάνωση που δήλωσε ρητά ότι είναι υπέρ του 13ωρου, ήταν η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας.

Η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), που εκπροσωπεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πήρε μεσοβέζικη θέση, αποφεύγοντας να αναφερθεί ευθέως στη διάταξη για το 13ωρο. Το μόνο που παραδέχθηκε ο εκπρόσωπός της στη δευτερολογία του, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είναι ότι το 13ωρο «λύνει πρακτικά ζητήματα».

Πώς το 13ωρο γίνεται 15ωρο

Σύσσωμοι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, ο σύλλογος Επιθεωρητών Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία, όπως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επιχειρηματολόγησαν ενάντια στο 13ωρο.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο γεγονός ότι το 13ωρο καταστρατηγεί στην πράξη την ευρωπαϊκή οδηγία (και την ελληνική νομοθεσία) για τη υποχρεωτική 11ωρη, ημερήσια και συνεχή, ανάπαυση.

Η νομική σύμβουλος της ΓΣΕΕ Σοφία Καζάκου, εξήγησε παραστατικά γιατί τα «κουκιά» της 11ωρης ανάπαυσης δεν βγαίνουν: Στη 13ωρη ημερήσια απασχόληση, προστίθεται ο χρόνος μετάβασης προς και από την εργασία, που δεν είναι εργάσιμος χρόνος, αλλά ούτε και χρόνος ξεκούρασης. Επίσης προστίθενται τα ενδιάμεσα διαλείμματα , τα οποία επίσης δεν προσμετρώνται στον χρόνο εργασίας. Τέλος, με το νέο νομοσχέδιο εισάγεται επιπλέον χρόνος προετοιμασίας και αποχώρησης από τη δουλειά,  ως και μία ώρα τη μέρα, που επισης δεν υπολογίζεται στον εργάσιμο χρόνο.

Με όλα αυτά, το 13ωρο εύκολα ξεχειλώνει σε 14ωρο και 15ωρο. Αντίστοιχα, το ελάχιστο 11ωρο ξεκούρασης εξανεμίζεται, αφού δυστυχώς η μέρα εξακολουθεί να έχει 24 ώρες.

 Μα, δεν ζήτησαν το 13ωρο οι εργαζόμενοι;

Ένα επιχείρημα που κατέρριψαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, είναι ότι το 13ωρο σε έναν εργοδότη είναι πιο συμφέρον, από το να κάνεις δυο δουλειές. Καταρχάς αναφέρθηκε ότι και η 13ωρη εργασια σε δύο εργοδότες – που θεσμοθετήθηκε με το νόμο Γεωργιάδη –  ειχε συναντήσει την αντίδραση των εργαζομένων. Ήταν θεωρητικά «προαιρετική», ακόμα και αν οδηγούνταν σε αυτήν λόγω οικονομικής ανάγκης.

«Η δουλειά των 13 ωρών σε δύο εργοδότες, ίσως και να ήταν επιλογή κάποιων εργαζομένων. Τώρα το καθιστάτε υποχρέωση. Και δεν τα λέμε εμείς αυτά. Στέλεχος του Υπουργείου Εργασίας, σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ραδιόφωνο, είπε ότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να αρνείται συνέχεια το 13ωρο. Πρέπει να έχει στο μυαλό του και την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης. Είναι υποχρέωσή του», είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό Τουρισμό Παναγιώτης Χότζογλου.

Ο ίδιος αντέτεινε, ότι η υποχρέωση των εργαζομένων είναι «να δουλεύουμε οκτάωρο, να ζούμε τα παιδιά μας, να ζούμε τις οικογένειές μας αξιοπρεπώς, να μη χρειάζεται να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για να πληρώσουμε τα ενοίκια και τα σούπερ μάρκετ». Και υποχρέωση της πολιτείας είναι να προστατεύεται ο κόσμος της μισθωτής εργασίας.

Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Νικος Μηλαπίδης, απάντησε ότι διαστρεβλώθηκαν τα λόγια του. Είπε ότι δεν αναφέρθηκε ειδικά στο 13ωρο, αλλά γενικότερα στην υπερωριακή απασχόληση,  την οποία δεν μπορεί ο εργαζόμενος να αρνείται διαρκώς γιατί αντιβαίνει στο πλαίσιο της «καλής πίστης».

Τι (δεν) είπε ο ΣΕΒ για το 13ωρο

Η εκπρόσωπος του ΣΕΒ κ. Κατερίνα Δασκαλάκη δεν αναφέρθηκε καθόλου στο 13ωρο στην αρχική της τοποθέτηση. Μίλησε μόνο για την ευέλικτη οργάνωση του χρόνου εργασίας και στη δυνατότητα διευθέτησης σε μεγαλύτερη χρονική βάση από μία εβδομάδα έως και ένα έτος. Είπε ότι η ρύθμιση αυτή, εφόσον είναι σύμφωνη με τις προβλέψεις των Ευρωπαϊκών Οδηγιών «δίνει, αφενός στις επιχειρήσεις εργαλεία προσαρμογής σε περιόδους αιχμής, αφετέρου σε εργαζόμενους τη δυνατότητα να μπορούν να οργανώσουν το χρόνο τους σύμφωνα με τις ανάγκες τους».

Όταν κλήθηκε να πάρει θέση για το 13ωρο απάντησε ότι «θεωρούμε λογικό να υπάρχει αυτή η δυνατότητα και για τον έναν εργοδότη», εφόσον ήδη ισχύει για τους δύο. Τόνισε επίσης ότι «χρειάζονται διευκρινίσεις σχετικά με το ανώτατο όριο της υπερωριακής απασχόλησης, ώστε να τηρούνται αυστηρά ο ελάχιστος ημερήσιος χρόνος ανάπαυσης και η πρόβλεψη του χρόνου του διαλείμματος σε σχέση με το χρόνο εργασίας».

Πάντως ο πρόεδρος του ΣΕΒ Σπύρος Θεοδωρόπουλος, έχει ήδη πει ότι η παραγωγικότητα δεν είναι θέμα αύξησης του χρόνου εργασίας, ούτε της εντατικοποίησής της.

ΕΣΕΕ: Ρητά υπέρ του 13ωρου

Ο Αντώνης Μέγγουλης, Γενικός Διευθυντής και Νομικός Σύμβουλος της ΕΣΕΕ, το ειπε ρητά:

«Εμείς είμαστε υπέρ των δεκατριών ωρών στον ίδιο εργοδότη. Ναι, αναφέρθηκε ότι το σπαστό 13ωρο σε δύο εργοδότες αποτελεί επιλογή του εργαζομένου, όμως αμείβεται με δύο μεροκάματα και αυτή είναι μια πραγματικότητα, ενώ οι 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη αμείβονται υπερωριακά», δήλωσε.

Επίσης είπε ότι το 13ωρο θα αντιμετωπίσει ανάγκες των επιχειρήσεων στις τουριστικές περιοχές, που αντιμετωπίζουν.

Αφροδίτη Τζιαντζή - in.gr