Στην σύγχρονη εποχή η επιλογή ενός δρόμου σχετίζεται κυρίως με το κατά πόσα χιλιόμετρα μπορούμε να εξοικονομήσουμε, γλυτώνοντας ουσιαστικά χρόνο αλλά και χρήμα λόγω καυσίμων.

Στην Πάτρα περιμένοντας τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους που έχει προκήρυξει η κυβέρνηση τα κουκιά είναι μετρημένα. Συνήθως για να ταξιδέψει κάποιος στην Δυτική Ελλάδα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την Πατρών – Κορίνθου, την Πατρών Πύργου ή την Αντιρρίου – Αγρινίου.

Για κάποιον όμως που δεν βιάζεται και βλέπει το ταξίδι του ως μια πηγή ψυχαγωγίας υπάρχουν «μυστικοί δρόμοι» που… ανοίγουν το μάτι.

Αυτή την φορά ο ταξιδιωτικός φακός του patrasevents.gr στρέφεται στην Αιτωλοακαρνανία και συγκεκριμένα στην διαδρομή Πάτρα – Τριχωνίδα.

Είναι κρίμα να έχουμε μια τόσο εντυπωσιακή λίμνη δίπλα μας και να μην την έχουμε δει κάποιοι από εμάς ούτε μια φορά. Ο λόγος είναι συνήθως γιατί οι περισσότεροι πηγαίνοντας στο Αγρίνιο διαλέγουν την εθνική οδό Αντιρρίου – Αγρινίου. Υπάρχει όμως και άλλη διαδρομή που μπορεί να φτάσει κάποιος χαζεύοντας ταυτόχρονα τις ομορφιές του τόπου. Ξεκινώντας από την Αχαική πρωτεύουσα παίρνουμε τον δρόμο για το Ρίο. Περνώντας από εκεί με όποιο μέσο σηκώνει… η τσέπη μας φτάνουμε στο Αντίρριο και κατευθυνόμαστε προς Ναύπακτο.

Λίγο πριν μπούμε στην πόλη υπάρχει ταμπέλα που μας δείχνει να στρίψουμε αριστερά για Θέρμο. Από εκεί και μετά ξεκινάει η περιπλάνηση μας…

Μετά από μια διαδρομή 30 περίπου λεπτών, θα βρεθούμε στην Ανάληψη (Δερβέκιστα). Αξίζει μια στάση σε ένα απ” τα λιγοστά καφενεία του χωριού.

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας περνάμε πάνω στο Πετροχώρι, με τα όμορφα πετρόκτιστα σπίτια του.

Η διαδρομή είναι απλή, γιατί μπορείτε να ακολουθήσετε ένα μόνο δρόμο, πρέπει να προσέξετε όμως γιατί ο δρόμος είναι στενός και σε πολλά σημεία χωράει μόνο ένα αμάξι.

Μην περιμένετε να αντικρίσετε ένα τουριστικό θέρετρο, με σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, πλημμυρισμένο από κόσμο.

Η περιοχή προσφέρεται κυρίως για εναλλακτικό τουρισμό γι’αυτό τα πάντα εκεί έχουν διατηρήσει το παραδοσιακό, χωριάτικο στοιχείο με τα λιθόκτιστα σπίτια και τις καταπράσινες πλαγιές.

Τα βλέμματα όμως, αναμφίβολα μαγνητίζει το ποτάμι. Ο Εύηνος, ή Φίδαρης, γνωστός από την Μυθολογία σαν πέρασμα του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, πήρε το όνομα του από τον βασιλιά Εύηνο.

Ο ποταμός πηγάζει από τα Βαρδούσια και εκβάλλει στον Πατραϊκό κόλπο. Έχει έντονη παραποτάμια βλάστηση αλλά όχι τόσο μεγάλη παροχή νερού, η οποία μάλιστα το καλοκαίρι μειώνεται ή διακόπτεται τελείως.

Το φράγμα του Αγ. Δημητρίου που ολοκληρώθηκε εκεί το 1995 έπαιξε ρόλο στο να χαμηλώσει ακόμα περισσότερο η στάθμη του ποταμού αλλά και στο να εκτραπεί το νερό με σήραγγα στο Μόρνο και να αποφύγει η Αθήνα τον κίνδυνο λειψυδρίας. Το τοπίο γύρω από τη γέφυρα είναι μαγευτικό.

Ο συνδυασμός νερού, πράσινου και βουνού αφοπλίζει όποιον βρεθεί εκεί και γαληνεύει το βλέμμα και την ψυχή. Η περιπέτεια όμως δεν βρίσκεται μακριά. Από τους πρόποδες ήδη του χωριού θα σας υποδεχθούν διάφοροι σύλλογοι που θα σας παρασύρουν σε αθλητικές δραστηριότητες και θα σας συστήσουν τις αξίες του εναλλακτικού τουρισμού.

Ανηφορίζοντας σιγά σιγά το βουνό θα βρεθούμε σε ένα σημείο όπου η θέα κόβει την ανάσα. Εκεί θα βρούμε ένα ξύλινο κιόσκι που προσφέρει μία απίστευτη θέα σε όλη την λίμνη Τριχωνίδα.

Το τοπίο όταν δύει ο ήλιος είναι κάτι παραπάνω από απολαυστικό.

Σε υψόμετρο 360 μ. περίπου πάνω και βόρεια από τη λίμνη Τριχωνίδα, σε ένα καταπράσινο και γοητευτικό οροπέδιο, υπάρχει το ιερό λίκνο των Αιτωλών και το κέντρο της πολιτιστικής τους ιστορίας, το Θέρμο.

Στο Θέρμο υπάρχει παραδοσιακός Ξενώνας και Ξενοδοχείο.

Στην μαγευτική Αγία Σοφία…

Στο δρόμο Θέρμου – Αγρινίου και λίγα χιλιόμετρα πριν αντικρίσουμε τη λίμνη Τριχωνίδα θα βρούμε το πανέμορφο χωριό της Αγίας Σοφίας. Μπορεί οι κάτοικοί του να είναι λίγοι σε αριθμό όμως η ομορφιά του παίρνει δέκα σε βαθμό.

Η τοπική κοινότητα το έχει μεταμορφώσει σε έναν… μικρό παράδεισο!

Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες έχουν διαμορφώσει τις κατάλληλες υποδομές ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη φύση.

Στο κέντρο του χωριού θα βρούμε μία μικρή πλατεία γεμάτη με λίμνες, καταρράκτες, βρύσες, παγκάκια και μικρά μονοπάτια κατάλληλα για περίπατο.

Λίγα μέτρα πιο κάτω θα συναντήσουμε μία αντίστοιχη εικόνα.

Μία λιμνούλα όπου μπορούμε να τη διασχίσουμε μέσω μιας ξύλινης γέφυρας η οποία μας οδηγεί σε πανέμορφους καταρράκτες.

Ένα γοητευτικό χωριό με τόπους αναψυχής που σε οδηγούν σε ξεκούραση ψυχής!

Πέρα από την φυσική της ομορφιά η περιοχή διαθέτει και μεγάλη βιοποικιλότητα.

Δεν είναι τυχαίο πως μετά από το Θέρμο οι ταξιδιώτες θα κάνουν σίγουρα μία στάση για να απαθανατίσουν αυτό το μαγικό τοπίο.

Φτάνοντας στην μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας

Κωμοπόλεις και χωριά απλώνονται γύρω από την απέραντη λίμνη που θυμίζει θάλασσα και απολαμβάνουν την όμορφη θέα σε αυτήν. 



Το Παναιτώλιο και το Καινούργιο, κωμοπόλεις αγροτικού χαρακτήρα, απλώνονται σε εύφορη πεδινή έκταση. Ανάμεσα στις δύο κωμοπόλεις, στη θέση «Aμπάρια», λειτουργεί το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας. Εδώ θα δείτε τον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου (θεματικοί πίνακες, μακέτα της Tριχωνίδας, ενυδρείο με ψάρια της λίμνης), αίθουσα προβολών και εργαστήριο ανάλυσης ποιότητας νερού. Στον ίδιο χώρο θα δείτε, επίσης, το εκθετήριο του Γυναικείου Συνεταιρισμού Παναιτωλίου με τοπικά προϊόντα (γλυκά κουταλιού, τραχανά, χυλοπίτες κ.ά.).



Tο χωριό Άνω Βλοχός είναι χτισμένο αμφιθεατρικά και έχει όμορφη θέα στην Tριχωνίδα. Πάνω από τον Άνω Βλοχό βρίσκεται η μονή της Παναγίας, στην οποία μαθήτευσαν, μεταξύ άλλων, οι δάσκαλοι του Γένους Kοσμάς ο Aιτωλός (1714-1779) και Eυγένιος Γιαννούλης ο Aιτωλός (17ος αι.).



Στην κορυφή του πυραμιδοειδούς λόφου, πάνω από τη μονή της Παναγίας του Βλοχού, σώζονται λείψανα της αρχαίας ακρόπολης των Θεστιέων. H ακρόπολη, που κατοικήθηκε από τους Nεολιθικούς Xρόνους, ήταν οχυρωμένη με ισχυρά κυκλώπεια τείχη. H θέα από εδώ είναι πανοραμική.

Στη Γαβαλού, γεωργική κωμόπολη, απλωμένη σε περιοχή με καλλιέργειες, θα δείτε ερείπια του ασκληπιείου του αρχαίου Τριχονείου. Tο Tριχόνειον ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Aιτωλίας, σύμφωνα με τις γραπτές πηγές και τις επιγραφικές ενδείξεις. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται η Kαψοράχη, χωριό γεωργικού χαρακτήρα, με όμορφη παραλίμνια έκταση. 



Ανάμεσα στη Γαβαλού και την Καψοράχη, το χωριό Λιθοβούνι (Άκραι), που διατηρεί το παραδοσιακό χρώμα του, είναι ένα «μπαλκόνι» με θέα στην Tριχωνίδα. Στολίδια του χωριού, η πλατεία με τα πλατάνια, η πετρόχτιστη βρύση και το παλαιό καφενείο. 



Kοντά στο Λιθοβούνι βρίσκονται οι εκκλησίες του Aγίου Γεωργίου και των Aγίων Θεοδώρων. Aπό τη θέση «Πουρναράκι» έχετε υπέροχη θέα στην Tριχωνίδα. Iδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αρχαιολογικός χώρος του Λιθοβουνίου, με ίχνη ακρόπολης στο λόφο του Προφήτη Hλία, μυκηναϊκό τάφο και κιβωτιόσχημους τάφους 5ου-3ου αι. π.X. (σημαντικά είναι τα ευρήματα των τάφων). 

Σημείο αναφοράς στην περιοχή αποτελούν οι ναυταθλητικές εγκαταστάσεις της Γ.Ε.Α. στη Δογρί που έχουν δημιουργηθεί από την Κοινοτική Πρωτοβουλία INTERREG II με τη συμβολή της αναπτυξιακής εταιρείας «Τριχωνίδα Α.Ε.» και την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας. Στο χώρο αυτό σήμερα λειτουργούν οργανωμένοι χώροι εστίασης και αναψυχής ενώ στο σημείο διοργανώνεται το ξακουστό σε όλη την Ελλάδα Lake Party! 

Στη συνέχεια αξίζει μία στάση στο χωριό Βαρειά. Συνίσταται για ρομαντικές βόλτες στην λίμνη ενώ αξίζει να ανάψετε ένα κεράκι στην πανέμορφη εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου όπου η θέα από την αυλή είναι εντυπωσιακή.

Συνεχίζοντας συναντάμε το χωριό Μυρτιά με τα ονομαστά Θειούχα Λουτρά.

Από τα λουτρά της Μυρτιάς, για όσους αγαπούν την πεζοπορία, υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί στο Πετροχώρι.

Αν λοιπόν ψάχνετε να βρείτε έναν προορισμό, όχι πολύ μακριά από την Πάτρα, που θα σας προσφέρει μοναδικές στιγμές χαλάρωσης και αυθεντικές, παραδοσιακές απολαύσεις που λίγοι έχουν γευτεί, και ακόμα λιγότεροι θυμούνται, η διαδρομή αυτή αποτελεί σίγουρα μία ιδανική πρόταση για εσας.

Οι οδηγοί πάντως θα πρέπει να έχουν τα μάτια τους 14 αφού οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται να έχουν ξεχάσει την συντήρηση του δρόμου σε αρκετά σημεία…