Η Παναγία έγινε το όργανο της «εν Χριστώ» σωτηρίας μας

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

«Ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν»

Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την Ορθόδοξο διδασκαλία, κατέχει κεντρικό ρόλο στο έργο της θείας οικονομίας. Η Παναγία έγινε το όργανο της «εν Χριστώ» σωτηρίας μας. Είναι το θεοδόχο χωράφι, στο οποίο ο Θεός, με την θέληση της Κυρίας Θεοτόκου, έγινε γεωργός, σπόρος ο Λόγος του Θεού και φυτουργός το Πανάγιο Πνεύμα. Η αγαθότητα και η φιλανθρωπία του Τριαδικού Θεού, φανερώθηκε σε εμάς δια της Θεοτόκου.

Σύμφωνα με την θεολογία της Εκκλησίας μας, κατά την σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, εάν το Άγιο Πνεύμα προσωποποιεί την θεία αγιότητα, η Παρθένος προσωποποιεί την ανθρώπινη αγιότητα, δηλαδή, τον άνθρωπο που μπόρεσε να βαστάξει μέσα της, τον Θεό Λόγο. Εξάντλησε η Παναγία μας, την ανθρώπινη δυνατότητα προσλήψεως της χάριτος του Θεού.

Εορτάζουμε, αυτήν την περίοδο, την Κοίμηση της Θεοτόκου και την Μετάστασή Της, δηλαδή την Ανάσταση και Ανάληψη της Παναγίας μας από τον Χριστό. Γενικότερα, η Εκκλησία εορτάζει και πανηγυρίζει ό,τι σχετίζεται με το Πανάγιο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου. Πάντοτε χαιρόμαστε και ευφραινόμαστε με τις Πανηγύρεις της Θεοτόκου, γιατί έχουμε εν μέσω ημών την Παναγία μας.

Έτσι και όταν τιμούμε την Κοίμησή Της, έχουμε  χαρά, διότι η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν της αφαίρεσε αλλά της προσέδωσε δόξα. Η Παναγία μας πορεύθηκε από δόξα σε μεγαλύτερη δόξα δια της Κοιμήσεώς Της. Γι’ αυτό και εμείς χαρούμενοι ψάλλουμε «Τη ενδόξω Κοιμήσει Σου, ουρανοί επαγάλλονται, και Αγγέλων γέγηθε τα στρατεύματα».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έχει έναν πολύ ωραίο διάλογο της Παναγίας μας και του Μονογενούς της Υιού, του Χριστού. Του λέει η Παναγία: «Υιέ μου, εγώ εν παρθενία σου έδωσα το σώμα, εγώ σε εθήλασα, εγώ σε εβάστασα στην αγκαλιά μου, εγώ σε μεγάλωσα, εγώ ήμουν κοντά σου στον Σταυρό και διήλθε την ψυχή μου – κατά την προφητεία - η ρομφαία του θανάτου σου. Τώρα εσύ, πάρε την ψυχή μου κοντά σου και κάνε ο,τι αρμόζει να κάνεις στην μητέρα σου». Και ο Κύριος της απάντησε: «Ήλθε η ώρα να έλθεις κοντά μου. Θα λάβεις την δόξα, η οποία σου ανήκει. Θα καθίσεις στα δεξιά μου, για να είσαι κοντά εις το τέκνον σου, εις τον Υιόν σου, για να συνδιαιωνίζεις μαζί μου». Επαληθεύθηκε έτσι το ψαλμικόν «Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη», (Ψαλμ. 44, 10).

Αυτήν, λοιπόν, την Κεχαριτωμένη εκήδεψαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Άγιοι Άγγελοι και σε αυτήν την κηδεία μετέχουμε και εμείς. Είναι όμως κηδεία όχι λύπης αλλά χαράς. Διότι δια του θανάτου της, η Παναγία έφυγε μεν από την επίγεια ζωή αλλά «μεταβέβηκε εκ του θανάτου εις την ζωήν».Μετέστη στην αιώνια και αληθινή ζωή και εκεί βρίσκεται μετά του Υιού της, συνδοξαζόμενη και συνεργαζόμενη για τη σωτηρία του κόσμου.

Οι ισχυρές πρεσβείες Της και η προστασία Της είναι πολύ αποτελεσματικές για όλους μας και μάλιστα για όσους την νοιώθουν Μητέρα τους. Κάθε χριστιανός, ο οποίος αγωνίζεται να ζει την κατά Θεόν ζωή, νοιώθει την Παναγία ως Μητέρα του. Γιατί η σαρκική μητέρα μας έδωσε την γήινη ζωή ενώ η Κυρία Θεοτόκος μας έδωσε την αληθινή και αιώνια ζωή, τον Χριστό· γι’ αυτό είναι η Μήτηρ της Ζωής.