Ταλίν, Εσθονία, 1409 μ.Χ. Χάρη σε κάποια παλιά αρχεία του Συμβουλίου του Ταλίν, μαθαίνουμε πως το 1409 ένας ιππότης του Τευτονικού Τάγματος, ο οποίος ταξίδευε από το Γκότλαντ προς το Μάριενμπουργκ, δολοφονήθηκε στο κάστρο Τουμπέα κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ένας φαρμακοποιός, ονόματι Μελχιόρ, εμφανίστηκε στο Δημαρχείο και ανακοίνωσε ότι γνώριζε την ταυτότητα του μυστηριώδους δολοφόνου και τους λόγους για τους οποίους είχαν διαπραχθεί εκείνα τα εγκλήματα. Το Συμβούλιο αρνήθηκε να τον ακούσει και τον έδιωξε, όχι όμως με άδεια χέρια.
Ο Μελχιόρ έλαβε δέκα μάρκα για τον κόπο του. Ήταν άραγε το τίμημα για να σωπάσει; Μήπως η ιστορία του φαρμακοποιού άγγιζε πολύ ευαίσθητα θέματα και το Συμβούλιο προτίμησε να μη διαταράξει τις σχέσεις ανάμεσα στους εμπόρους της πόλης, στο Τάγμα, στον κλήρο και στους ξένους ηγεμόνες; Δεν ξέρουμε, και ούτε θα μάθουμε ποτέ.
Επίσης, δεν θα μάθουμε ποτέ τι οδήγησε τον γραμματέα του Συμβουλίου να καταγράψει αυτά τα λόγια, τα οποία παραμένουν μέχρι και σήμερα ένα αίνιγμα: «Ας πορεύονται εν ειρήνη όσοι επιθυμούν το καλό της πόλης μας. Αυτοί που έζησαν πριν από εμάς ήταν πιο κοντά στον Κύριο. Ας παραμείνουν γαλήνιοι οι τάφοι τους, κι ας βασιλέψει ο Ύψιστος».
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
|