Γράφει ο Παπά-Ηλίας Υφαντής
Απ’ τις προεκλογικές λασπομαχίες και ιδιαίτερα τις αστείες «βατραχομυομαχίες» κατά τα ντιπέιτ σχηματίσαμε την πλέον αρνητική εικόνα σχετικά με τους υποψήφιους για την προεδρεία των ΗΠΑ. Και το μόνο που θα μπορούσε να πει κάποιος ήταν πως ο ένας τους ήταν χειρότερος του άλλου. Παρότι τα Μαφιόζικα Μέσα Εξαπάτησης (ΜΜΕ) και αστέρες του Χόλυγουντ και πολλές αρτίστες αγωνίστηκαν να πείσουν τον αμερικάνικο λαό ότι 99% θα εκλεγόταν η κ. Κλίντον.
Αλλά να όμως που ο λαός δεν άκουσε, όπως φαίνεται, τις απατηλές διακηρύξεις τους αλλά είδε την πραγματικότητα της ζωής του. Όπως πρωτύτερα συνέβη και με την περίπτωση του Brexit αλλά και με το δικό μας το δημοψήφισμα. Γιατί ο λαός κατάλαβε με ποιους απατεώνες και δήμιους έχει να κάμει. Με τη διαφορά βέβαια ότι στις δύο πρώτες περιπτώσεις φαίνεται ότι εκ πρώτης όψεως γίνεται σεβαστή η θέληση του λαού, αλλά όχι και στη δική μας. Όπου δυστυχώς το περήφανο ΟΧΙ του λαού έγινε κλοτσοσκούφι του ΝΑΙ της ηγεσίας του.
Και τώρα μετά την εκλογή του κ. Τραμπ φαίνεται σάμπως να βρισκόμαστε μπροστά σε μια απροσδιόριστη πραγματικότητα. Γιατί βέβαια απ’ την οικογένεια Κλίντον αλλά και την κ. Χίλαρι είχαμε πολλά δείγματα γραφής και μάλιστα αποκρουστικά. Όπως, για παράδειγμα, σχετικά με την καταστροφή της Σερβίας και της Λιβύης και τη δολοφονία των ηγετών τους αλλά και τη δημιουργία του ISIS με τη συνεχιζόμενη καταστροφή της Συρίας. Ενώ σχετικά με τον κ. Τραμπ δεν υπήρχε προϊστορία, εκτός βέβαια απ’ τον μεγάλο του πλούτο και τις περί το υπογάστριο αταξίες του.
Εκείνο όμως που φαίνεται εξαιρετικά περίεργο και προκαλεί το ενδιαφέρον είναι ότι η περίπτωση Τραμπ αιφνιδίασε πολύ δυσάρεστα τον εσμό των παραδοσιακών τραμπούκων και μαφιόζων. Αυτών που δίνουν ρεσιτάλ αλητείας τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε βάρος της πατρίδας μας. Εκ των οποίων μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς διαπρεπείς εκπρόσωποι του φασισμού και του ναζισμού έσπευσαν να του κάμουν και κήρυγμα ακριβώς περί των ανύπαρκτων δημοκρατικών αρχών και αξιών τους. Όπως επίσης και ο εξοχότατος Γραμματέας του ΝΑΤΟ του έκαμε, όπως φαίνεται, αυστηρές συστάσεις.
Κι όμως σε κάποια απ’ αυτά που είπε οκ. Τραμπ ή του αποδόθηκαν φαίνεται να έχει δίκιο: Όπως, για παράδειγμα, σχετικά με το διαβόητο ΝΑΤΟ. Του οποίου ο κανιβαλικός μηχανισμός δεν έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα, τίποτε, εκτός από καταστροφές και θάνατο. Όπου το αίμα και ο ιδρώτας των λαών θυσιάζονται στα συμφέροντα των εμπόρων του θανάτου. Αποτέλεσμα της εγκληματικής δραστηριότητας του οποίου είναι και το, λεγόμενο, προσφυγικό πρόβλημα. Γιατί βέβαια δεν έχει καμιά λογική να σωριαστούν όλοι οι λαοί της Γης στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Αφού οι μετακινήσεις τους δεν οφείλονται στο ότι οι πατρίδες τους είναι τάχα φτωχές και δεν επαρκούν να τους συντηρήσουν. Δεδομένου ότι κάποιες απ’ αυτές είναι πλούσιες. Και το γεγονός ότι οι λαοί τους παραμένουν φτωχοί και λιμοκτονούν οφείλεται στα αποικιοκρατικά καθεστώτα, που τους κυβερνούν. Τα οποία αγνοούν τη δυστυχία των λαών και ευνοούν τη ληστρική εκμετάλλευσή τους απ’ τους παγκόσμιους μαφιόζους…
Κι εδώ φαίνεται να αναδύονται κάποια εύλογα ερωτηματικά: Τι είναι αυτό που φοβούνται απ’ τον Τραμπ οι παγκόσμιοι τραμπούκοι και τα ανδρείκελά τους; Με αποτέλεσμα πολλοί απ’ αυτούς να καταπιούν τη γλώσσα τους και να χάσουν τη φωνή τους. Μήπως φοβούνται ότι ο ζορμπάς Τραμπ απειλεί να χαλάσει το χυλό της παγκοσμιοποίησης και της «Νέας Τάξης» εγκλημάτων; Μήπως έπεσαν σε κάποια παγίδα ανάλογη με αυτές που στήνουν σε βάρος των άλλων λαών; Ή μήπως έπεσαν στην παγίδα των κάλπικων δημοσκοπήσεων και των χολιγουντιανών εξορμήσεων , προκειμένου να υποστηριχθεί η κ. Κλίντον; Δεν είναι ο κ. Τραμπ ακραιφνής καπιταλιστής; Ή μήπως, επειδή ενδεχομένως δεν έχει βαπτιστεί σε κάποια κολυμβήθρα ωσάν αυτή της Μπίλντεμπεργκ, στην οποία σπεύδουν να βαπτιστούν κάποιοι ολέθριοι δικοί μας εθνοσωτήρες ; Και λέμε μήπως γιατί εδώ που φτάσαμε σήμερα δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι μπορεί να συμβεί από τον οποιονδήποτε κάτι καλό στην ανθρωπότητα και ενδεχομένως και στον τόπο μας. Μια και είδαμε τόσους μέχρι τώρα ξένους και ντόπιους, που η εκλογή τους έγινε αποδεκτή απ’ το λαό με έξαλλους πανηγυρισμούς, να πράξουν στη συνέχεια ο, τι θα μπορούσαν χειρότερο σε βάρος του. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν, όπως φαίνεται, οι πάσης φύσεως ηγέτες κατά κανόνα δεν είναι παρά παθητικές μαριονέτες του big brother κάποιου αόρατου διευθυντηρίου. Το οποίο, σφυγμομετρώντας την κοινή γνώμη, προωθεί κάθε φορά αυτούς που θα εξυπηρετήσουν τα σχέδιά του. Κι αν δυσκολεύεται να τους προσαρμόσει δεν έχει ενδοιασμούς, προκειμένου να τους βγάλει από τη μέση, Χαρακτηριστική η περίπτωση των αδελφών Κένεντι…
Ας μην κάνουμε, λοιπόν, τις οποιεσδήποτε παρακινδυνευμένες προβλέψεις κι ας περιμείνουμε μα ιδούμε ποια θα είναι η συνέχεια: Αν θα είναι, δηλαδή, ρηξικέλευθη η πορεία του κ. Τραμπ και προς ποια κατεύθυνση ή θα τον απορροφήσει, όπως και τόσους άλλους το σύστημα των παγκόσμιων τραμπούκων. Γιατί, για παράδειγμα, ο «αγκαλίτσας» κ. Γιούνγκερ αποφάνθηκε ότι θα χρειαστούν τουλάχιστο δυο χρόνια μέχρις ότι τον προσαρμόσουν στα εγκληματικά τους σχέδια. Έτσι ώστε να τον κάνουν, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, «υιόν γεέννης διπλότερον αυτών». Και αυτό που πάνω απ’ όλα ενδιαφέρει εμάς είναι να ιδούμε ποιες συνέπειες μπορεί να έχουν οι οποιεσδήποτε θετικές ή αρνητικές ενέργειές του για την πατρίδα μας και το λαό μας…
