Η Ιερά Μονή της Αγίας Παρασκευής Σαρδινίων βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα μετά την Αμφιλοχία και ακριβώς λίγο βορειότερα του δρόμου που ενώνει τα Σαρδίνια με την Βαρετάδα
Γράφει ο Σπύρος Συμεών
Το καθολικό είναι κτίσμα του 17ου αιώνος και είναι σταυροειδούς μορφής με οκτάπλευρο τρούλλο, που σε κάθε του πλευρά ανοίγεται από ένα μονόλοβο τοξωτό παράθυρο. Η σκεπή του καθολικού είναι πέτρινη ενώ ο ναός εσωτερικά κοσμείται με τοιχογραφίες με πλούσια θεματολογία από την Παλαιά αλλά και την Καινή Διαθήκη. Ξεχωρίζουν οι τοιχογραφίες που είναι περιμετρικά του κυρίως ναού εσωτερικά και αναπαριστούν κάθε στάδιο από τις στάσεις των χαιρετισμών.
Εξαίχουσα θέση έχει και η τοιχογραφία του Αγίου Βαρβάρου, τοπικού μεγάλου και θαυματουργού Αγίου της Αιτωλοακαρνανίας ενώ επίσης αξιοθαύμαστη είναι απεικόνιση του Αββά Σισσώη μπροστά στον τάφο του Μεγ. Αλεξάνδρου. Στο Ιερό Βήμα σε σαγηνεύει η μορφή του Αγίου Σπυρίδωνος με το έντονο βλέμμα. Το τέμπλο της καθολικού είναι ξυλόγλυπτο με ιδιαίτερη λεπτομέρεια αν και χρήζει ανακαίνισης ένεκα της φθοράς του χρόνου. Το καθολικό της μονής έχει μια μικρή λιτή στα πρότυπα των βυζαντινών και μεταβυζαντινών ναών και καθολικών του Αγίου Όρους.
Στον περίβολο της μονής διάσπαρτα τα πετρόχτιστα διώροφα κτίσματα που αποτελούν τα κελιά και τους βοηθητικούς χώρους της μονής καθώς και το αρχονταρίκι της μονής όπου ο γέροντας της μονής Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας υποδέχεται τους επισκέπτες δείχνοντας την μοναδική μοναστηριακή φιλοξενία που τον διακατέχει.
Άνθρωπος νέος στην ηλικία, σεβάσμιος δε, προσιτός και αρκετά δραστήριος. Αγαπά τα ζωάκια και έτσι η μονή διαθέτει τρία σκυλάκια τα οποία τα χαρακτηρίζει η διάκριση μιας και δεν πλησιάζουν αν δεν τα φωνάξει κάποιος αλλά όταν αυτό γίνει τότε η χαρά τους είναι απερίγραπτη κι αυτή μεταφέρεται και στους επισκέπτες. Μην ξεχάσουμε βέβαια να αναφερθούμε στον πολύ όμορφο κήπο με τα κηπευτικά που φροντίζει ο πατήρ Ζαχαρίας αλλά και τα γαιδουράκια που από ότι φαίνεται έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στο ψωμί αλλά και τα χάδια.
Ο χώρος είναι πολύ καθαρός και μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο δίπλα σχεδόν στο χωρίο της Βερετάδας με δρόμο ασφαλτοστρβωμένο και πινακίες θα λέγαμε σχετικά επαρκείς.
Ο πατήρ Ζαχαρίας εγκαταβιεί στην για δεκαετίες ερειπωμένη μονή εδώ και κάτι παρα πάνω από έναν χρόνο. Το μισό από αυτό το διάστημα χωρίς ρεύμα μιας και όπως είπαμε ήταν ερειπωμένη.
Κάτοικοι της περιοχής και πιστοί αλλά και φιλοάγιοι επισκέπτες και προσκυνητές έχουν αγκαλιάσει την προσπάθεια του γέροντα Ζαχαρία ο οποίος πάντοτε μιλάει για την αγάπη και στήριξη τους αλλά και την αγάπη και στήριξη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Δαμασκηνού.
Στην μονή τελείται επίσης πέραν των καθιερωμένων ακολουθιών και μία αγρυπνία κάθε μήνα όπου αρκετοί μεταβαίνουν και συμμετέχουν σε αυτήν κάτω από το κατανυκτικό φως των κεριών που θυμίζει άλλη εποχή και σε άλλους τα αγιορείτικα καθολικά που ως μόνη πηγή φωτός τους έχουν τα καντήλια και τα κεριά. Το ίδιο άλλωστε και στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής όπου ο γέροντας δεν ήθελε να αλλοιώσει αυτή την κατανυκτική ατμόσφαιρα του καθολικού και παρότι το ρεύμα έφτασε στην μονή αυτό δεν διοχετεύθηκε στο καθολικό.
Ο καθένας μας μπορεί να απευθύνεται για το πρόγραμμα των ακολουθιών αλλά και των αγρυπνιών στο τηλ. 698 109 4844 μιας και ακόμη δεν υπάρχει σταθερό τηλέφωνο στην μονή.
Ήδη μέσα σε αυτούς τους λίγους μήνες έχει γίνει αισθητή η ανάσταση του μοναστηριού και αρχίζει με γοργούς ρυθμούς να μετατρέπεται σε ένα ζωντανό πνευματικό λίκνο της περιοχής με έντονη δραστηριότητα.
Φωτογραφίες: Κώστας Παππάς, Σπυρίδων Σ. Καραχάλιος
