Αιτωλοακαρνανία: Τα σχολεία στις μικρές Κοινότητες «δοκιμάζονται». Αβέβαιο μέλλον τους όπως αναφέρει η εφημερίδα "Συνείδηση", σύμφωνα με την οποία λόγω του δημογραφικού και των ελλείψεων στο προσωπικό- ιδίως της ειδικής αγωγής- πολλά σχολεία βλέπουν το μέλλον τους με άγχος

Αναλυτικά το δημοσίευμα:

Tα σχολεία στις μικρές Τοπικές Κοινότητες αντιμετωπίζουν από τη μια την πρόκληση της υπογεννητικότητας και της συνεχούς μείωσης του μαθητικού δυναμικού λόγω του δημογραφικού προβλήματος, που πλήττει ιδιαίτερα τις αγροτικές και ημιορεινές περιοχές και από την άλλη την πολιτική του Υπουργείου Παιδείας με τις συγχωνεύσεις τμημάτων, αλλά και τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και ειδικότερα στην ειδική αγωγή.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δημοτικό σχολείο του Θυρρείου Βόνιτσας, διότι οι γονείς αντιδρούν στην απόφαση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας να υποβιβάσει το σχολείο από διθέσιο σε μονοθέσιο, τη στιγμή που περιμένουν απάντηση από το ΚΕΔΑΣΥ για την παράλληλη στήριξη μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων Νηπιαγωγών Βόνιτσας Ευθύμης Μυλωνίδης, μιλώντας στη «Σ» και περιγράφοντας τόσο τα προβλήματα του συγκεκριμένου δημοτικού, όσο και άλλων σχολείων των Δήμων Ακτίου – Βόνιτσας και Ξηρομέρου επεσήμανε:

Ο Ευθύμης Μυλωνίδης

«Το μεγαλύτερο δημοτικό σχολείο της περιοχής είναι αυτό της Βόνιτσας, το οποίο ξαφνικά μέσα στο καλοκαίρι έχασε δύο τμήματα, τα οποία συμπτύχτηκαν. Μάλιστα αυτό συνέβη σε δύο τάξεις του σχολείου. Αποτέλεσμα αυτού είναι να υπάρχουν μέσα στις τάξεις 24 και 25 παιδιά. Πως θα γίνει μάθημα; Πως θα διαπαιδαγωγηθούν τα παιδιά; Όπως συνέβη στην Χαλκιδική μπήκε η Αστυνομία με εντολή την αρμόδιας υπηρεσίας, επειδή το τμήμα είχε 26 παιδιά και πήρε ένα κοριτσάκι για να το πάει στο σχολείο του διπλανού χωριού. Επέτρεψε όμως στο σχολείο του το παιδί επειδή η υπόθεση πήρε πανελλαδικές διαστάσεις. Αυτό γίνεται επί της ουσίας σε όλη την Ελλάδα.

Το τραγικό παράδειγμα της Βόνιτσας είναι το ειδικό δημοτικό – νηπιαγωγείο της Βόνιτσας. Υπό κανονικές συνθήκες για να λειτουργήσει ένα ειδικό σχολείο χρειάζεται τον δάσκαλο, ένα ή δύο ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών, κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο απαραιτήτως, χρειάζεται επίσης και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων λ.χ λογοθεραπείας, εργοθεραπείας κλπ. Στη Βόνιτσα δεν υπάρχει τίποτε εκτός από τις δασκάλες ειδικής αγωγής. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα και στα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής και κυρίως στα νηπιαγωγεία όπου τα περισσότερα δεν έχουν στελέχωση για να λειτουργήσουν ως ολοήμερα.

Το δημοτικό σχολείο του Μύτικα είναι τριθέσιο και ολοήμερο, αλλά υπάρχουν δύο δασκάλες. Αυτή είναι η εικόνα και σε άλλα σχολεία της περιοχής, στη Κομποτή, στον Αετό, στην Τρύφο, στο Αρχοντοχώρι, στο Μοναστηράκι κλπ. Του χρόνου σε όλα αυτά τα σχολεία θα μειωθούν οι εκπαιδευτικοί και δυστυχώς είναι ορατό το ενδεχόμενο κάποια να κλείσουν, σε συνδυασμό φυσικά με την υπογεννητικότητα. Πάνω απ’ όλα είναι τα παιδιά και γι’ αυτό καλούμε τους γονείς να είναι σε εγρήγορση και να μην θεωρούν δεδομένο τίποτε».

Όμως δεν είναι μόνο τα σχολεία των χωριών στις περιοχές της Βόνιτσας και του Ξηρομέρου που βλέπουν το μέλλον τους με μεγάλο άγχος. Είναι πολλά ακόμη σχολεία σε όλη την Αιτωλοακαρνανία, ακόμη και κοντά σε αστικά κέντρα, όπως για παράδειγμα το δημοτικό σχολείο της Καμαρούλας Αγρινίου.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του δημοτικού σχολείου Καμαρούλας Νεκταρία Πλάκα μιλώντας στην «Σ» ανέφερε:

Η Νεκταρία Πλάκα

«το δημοτικό σχολείο της Καμαρούλας έχει υποβιβαστεί σε διθέσιο από τριθέσιο που ήταν. Τα παιδιά δυστυχώς μειώνονταν και μειώνονται συνεχώς μέχρι τώρα. Αυτή την στιγμή το σχολείο έχει 22 παιδιά, αλλά ελπίζουμε μόνο στο ότι υπάρχουν αρκετά παιδιά στο νηπιαγωγείο της Καμαρούλας και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε του χρόνου να γίνει τριθέσιο και πάλι το δημοτικό μας.

Όμως δεν είναι το ζήτημα η επόμενη σχολική χρονιά μόνο, αλλά το ζήτημα για εμάς είναι η διατήρηση του σχολείου. Το ζήτημα είναι οι αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας, σύμφωνα με το οποίο, εν ολίγοις, τα μικρά σχολεία πρέπει να κλείσουν. Αν του χρόνου γίνει τριθέσιο θα πάρει μόνο παράταση ζωής για δύο χρόνια. Μετά τι θα γίνει; Δεν είναι απαραίτητο όλα τα παιδιά να καταλήξουν να πηγαίνουν σε δημοτικά σχολεία του Αγρινίου.

Πρέπει τα σχολεία στα χωριά να διατηρηθούν, γιατί εκτός του ότι το μάθημα με λιγότερα παιδιά είναι αποδοτικότερο και μπορεί να γίνει και πιο ευχάριστο, τα σχολεία των χωριών αποτελούν και κέντρα πολιτισμού για όλη την κοινότητα. Έπειτα ανακύπτουν πολλά και διάφορα άλλα ερωτήματα, όταν η ύπαρξη ενός σχολείου «καρκινοβατεί», με το βασικότερο, ίσως, αν οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολείο του Αγρινίου. Μπορεί να εξασφαλίζεται η μετακίνησή τους από την Πολιτεία, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν πολλοί ακόμη παράγοντες που όσοι είναι γονείς παιδιών που φοιτούν στο δημοτικό, αντιλαμβάνονται τι προβληματισμούς έχει ένας γονέας που είναι αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο του παιδιού του.

Το υπουργείο πρέπει διασφαλίσει τη λειτουργία των σχολείων στα χωριά είτε αυτά είναι διθέσια, είτε είναι τριθέσια, είτε είναι μονοθέσια και να απαλλάξει τους γονείς, αλλά και τους ίδιους τους μαθητές, από το άγχος αν θα υπάρχει το σχολείο του χωριού της την επόμενη ή την μεθεπόμενη σχολική χρονιά».

Κωνσταντίνος Χονδρός - Εφημερίδα "Συνείδηση"

sinidisi.gr