Περισσότερες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας είναι το νέο "στοίχημα" στην ελληνική αγορά εργασίας. Μετά τη μείωση της ανεργίας η οποία αναμένεται να κλείσει φέτος σε μονοψήφιο ποσοστό αλλά και την αύξηση του κατώτατου μισθού ώστε να επιστρέψει η Ελλάδα στην 1η 12άδα της Ευρώπης, το ζητούμενο είναι να αυξηθούν οι εργαζόμενοι που "ξεφεύγουν" από τα κατώτερα κλιμάκια της μισθολογικής πυραμίδας. Αυτός είναι και ο… δρόμος για να ξεφύγει η Ελλάδα από τη θέση της 2ης φτωχότερης χώρας στην Ευρώπη μπροστά μόνο από την Βουλγαρία. Θα είναι εύκολο; Όχι είναι η απάντηση διότι οι καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας προσφέρονται κυρίως από μεγάλες επιχειρήσεις κάτι που σημαίνει ότι η βασική προϋπόθεση είναι να αυξηθεί ο αριθμός των ισχυρών εργοδοτών μέσα από την αύξηση των επενδύσεων.
Η Ελλάδα υποχώρησε στην 2η από το τέλος θέσης της Ευρώπης με κριτήριο το κατά κεφαλή ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης (σ.σ την ίδια θέση καταλαμβάνει και αν χρησιμοποιηθεί ως δείκτης ο μέσος ετήσιος μεικτός μισθός) επειδή ουσιαστικά "έχασε" μια ολόκληρη 10ετία. Από το 2010 και μετά, οι μέσες αποδοχές υποχωρούσαν στην Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης αντί να αυξάνουν όπως συνέβαινε στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Χώρες που παραδοσιακά προσέφεραν χαμηλότερες αποδοχές συγκριτικά με την Ελλάδα (Πορτογαλία, Πολωνία, Ρουμανία και άλλες) μας ξεπέρασαν στο πέρασμα αυτής της 10ετίας. Γιατί; Διότι στην Ελλάδα είχαμε τη μεγαλύτερη ύφεση σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, διότι αυτή η ύφεση γκρέμισε τις επενδύσεις και διότι οι μισθοί μειώνονταν προκειμένου να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας.
Η μείωση της ανεργίας (από το 27% μέσα στην κρίση έχουμε υποχωρήσει κάτω από το 11% και πιθανότατα το 2024 θα κλείσει κάτω από το 10%) και η επιστροφή στην ανάπτυξη είναι βασικές προϋποθέσεις για να αρχίσουν να δημιουργούνται καλύτερα πληρωμένες θέσεις εργασίας. Εξαιρετικά βοηθητικό είναι το γεγονός ότι μέχρι και το 2026-2027 υπάρχουν οι πηγές χρηματοδότησης μεγάλων επενδύσεων (ΕΣΠΑ και Ταμείο Ανάκαμψης) ώστε μέσα από αυτές να προκύψουν και οι καλύτερα πληρωμένες δουλειές. Το βέβαιο είναι ότι θα χρειαστεί χρόνος για να υπάρξουν απτά αποτελέσματα.
1. Δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός ισχυρών επιχειρήσεων. Στις εταιρείες με περισσότερες από 250 θέσεις εργασίας είμαστε στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης (σ.σ αναλογικά με τον συνολικό αριθμό των επιχειρήσεων). Όμως οι μεγάλες εταιρείες είναι αυτές που προσφέρουν καλύτερες αμοιβές κάτι που προκύπτει και από τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.
2. Εξακολουθούμε να εφαρμόζουμε ένα σύστημα είσπραξης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών το οποίο στηρίζεται στην είσπραξη πολλών χρημάτων από λίγους φορολογούμενους. Όπως προκύπτει και από την έρευνα του ΟΟΣΑ, ειδικά αν κάποιος "ξεφύγει" από τον μέσο μισθό προς τα πάνω, έρχεται αντιμέτωπος με ένα από τα έξι υψηλότερα ποσοστά συνολικών κρατήσεων στον κόσμο το οποίο φτάνει (ή και ξεπερνά ανάλογα με τον μισθό) το 44%.
3. Ακριβώς επειδή υπάρχουν τόσο υψηλές κρατήσεις (σ.σ οι οποίες δεν αφορούν μόνο τον εργαζόμενο αλλά και τον εργοδότη) και οι ίδιες οι επιχειρήσεις είναι απρόθυμες να εμφανίσουν υψηλές μεικτές αποδοχές στα μισθολόγιά τους καθώς γνωρίζουν ότι τα περισσότερα θα πάνε στο κράτος. Για μια αύξηση 5% σε έναν λίγο υψηλότερο μικτό μισθό, ο εργαζόμενος παίρνει τελικώς αύξηση κοντά στο 4% στα καθαρά του ενώ για τον εργοδότη η πραγματική αύξηση είναι πάνω από 6%. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο πολλές εταιρείες καταφεύγουν σε εναλλακτικούς δρόμους για να στηρίξουν τους εργαζόμενούς τους: κουπόνια σίτισης, κινητό τηλέφωνο, εταιρικό αυτοκίνητο κλπ.
