γράφει ο Σπύρος Τάγκας
Πράγματι : Αν η συζήτηση που έχει ανοίξει (με αφορμή τις κινητοποιήσεις της αγροτιάς)∙ γίνεται για τις αντοχές και το μέλλον της πρωτογενούς παραγωγής τότε, επί της ουσίας, η κουβέντα είναι τελειωμένη! Και τούτο, διότι, είναι σαφές, ότι πρωτογενής παραγωγή στην Ελλάδα απλά δεν υπάρχει! Με την ψήφιση και την ολέθρια διαχείριση δε της νέας ΚΑΠ, την μέγα καταστροφή στην Θεσσαλία και την δυσμενή διεθνή γεωπολιτική, γεωοικονομική συγκυρία που μοχλεύει επώδυνες καταστάσεις όπως η ασύμμετρη ακρίβεια και η ανισόμετρη αντιμετώπιση∙ εκείνο που, φευ, σημαίνει δεν είναι τίποτε άλλο παρά το επίσημο τέλος της.
Το αλλοτινό καμάρι της εγχώριας εθνικής παραγωγής∙ που για χρόνια και δεκαετίες ολόκληρες κάλυπτε ικανά μέρος από το ισοζύγιο των τρεχουσών εσωτερικών και εξωτερικών συναλλαγών της χώρας∙ κείτεται, λες, χωρίς πνοή! Ωστόσο, αυτό-τούτο δεν είναι κάτι καινούργιο, τόσο, για τους φορείς, όσο, και για τους σχετικούς θεσμούς που μέσα από τις μηχανές ή και τα γραφεία τους, δείχνουν οιονεί καθολικά συγχυσμένοι. Από αρκετά νωρίς, είχε αναλυθεί και εκτιμηθεί, πως ο δρόμος που είχε πάρει η αγροτική παραγωγή στην χώρα ήταν, εν πολλοίς, ολισθηρός που σε συνδυασμό με την έλλειψη ανταγωνιστικότητας του «προϊόντος» μας, θα επέφερε σίγουρα επώδυνες κλιμακώσεις και αναβαθμούς κατάρρευσης.
Ουδείς κατανοούσε επαρκώς αυτό-τούτο που έρχονταν, αλλά, και τώρα, ουδείς δείχνει να κατανοεί το βάθος και το βάρος του προβλήματος. Μέσα στα πολλά, όλοι -εχθροί και φίλοι, φίλοι και εχθροί μαζί-, κοιτούν με ένα κάποιο τρόπο (!)∙ να κρύψουν τα πολλά-πολλά σκουπίδια κάτω από το γνωστό χαλί, ώστε, η κατάσταση να δείχνει σε λίγο όπως και πριν.
Μόλον ταύτα, τούτη την φορά δεν θα υπάρξει κατάσταση που να θυμίζει εκείνο το «πριν». Ο ζωτικός άξονα έχει αλλάξει/θα αλλάξει τάχιστα. Μαζί και η αλήθεια - θα γίνει εντελώς ανοικτίρμονα στα μάτια μας : εκείνοι που θεωρούνταν ότι κράταγαν μέχρι τώρα την όποια παραγωγή θα υποχωρήσουν και, εν δυνάμει, θα χαθούν και στην θέση τους θα βρεθούν οργανωμένα μεγάλα συμφέροντα και κεφάλαια που θα μεταλλάξουν και θα μετασχηματίσουν την ελληνική γεωργία στην μορφή, κοντολογίς, που αυτά θα επιλέξουν. Μετά τούτων των σπουδαίων, ας πιάσουμε τώρα κάποια άλλη - πιο χαλαρή και ευχάριστη κουβέντα -για την ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά, ας πούμε, σε γόνιμα και παραγωγικά εδάφη που, σαν διαδικασία, ορίστηκε και επίσημα (!) σαν διαδικασία Πράσινη Ανάπτυξη.
Φάγετε, λοιπόν, ολόκληρη αυτήν την Πράσινη Ανάπτυξη!…
